เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1052

พูดจบ เท้าของเขาก็เร็วดั่งลมกรด พุ่งไปยังตัวเย่เฉิน

หมัดที่ใหญ่กว่าปากชามนั้น ตอนนี้ก็กำหมัดเตรียมไว้ด้านหน้าลำตัว！

เขาหลงใหลในการฝึกพลังหมัดมาหลายสิบปี ความรู้ที่เรียนทั้งชีวิต ก็มารวบรวมไว้ที่หมัดสองข้างนี้ทั้งหมด แค่หมัดเดียว ก็สามารถต่อยหินจนแหลกได้ คนธรรมดาไม่อาจต้านทานได้！

ส่วนเย่เฉิน ก็มองพลังวิชาที่เขาฝึกออกหมดแล้ว

ก็แค่ไอ้คนที่ชอบใช้กำลัง แล้วหมัดหนักเท่านั้นเอง！

เมื่อเทียบกับตนเองแล้วก็ไม่ต่างอะไรกับมดตัวน้อยที่มาเขย่าต้นไม้ต้นใหญ่！

จาดนั้นเขาก็ไม่หลบหลีกไปไหน ยืนอยู่ต่อหน้าหมัดเหล็กหลี่นั่นแหละ แถมยิ้มด้วยใบหน้าที่ให้คนเห็นแล้วกลัว

หมัดเหล็กหลี่ไม่เชื่อว่า ไอ้เด็กนี่มันจะกล้าดูถูกตนเอง ตนเองก็พุ่งเข้าไปตรงหน้ามันแล้ว กำลังจะออกหมัดต่อยหัวหมาๆ มันแล้ว แต่มันกลับไม่กลัวเลยสักนิด！

นี่มันเป็นการดูถูกตนเองชัดๆ ！

ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ให้มันได้ลิ้มลองผลของการที่มาดูถูกกูก็แล้วกัน！

จากนั้น เขาก็พุ่งไปตรงหน้าเย่เฉิน กำปั้นจะซัดเข้ามาที่หัวของเย่เฉิน！

ฟ่านหลินยวนในตอนนี้ ก็อมยิ้ม แล้วพูดว่า “ครั้งนี้น้องแปดถือว่าโชคดีแล้วล่ะ ได้ผลงานมาฟรีๆ เลย！เชื่อว่านายท่านอู๋จะต้องตบรางวัลอย่างงามแน่ๆ ！”

ศิษย์พี่คนอื่นๆ ก็มีใบหน้าอิจฉาไปตามๆ กัน

สำหรับพวกเขาแล้ว ที่น้องแปดได้มีโอกาสดีๆ แบบนี้ ก็เพราะศิษย์ใหญ่ให้โอกาส ไอ้คนแซ่เย่นี่ก็โง่ขนาดนี้ ถ้าเป็นตนเอง กระบวนท่าเดียวก็ฆ่ามันได้แล้ว！

เฉินจื๋อข่าย หงห้า และเว่ยเลี่ยง ที่หลบอยู่ด้านหลัง ก็กังวลแทนเย่เฉินจนเหงื่อตก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน