พอเห็นศิษย์น้องตนเองพ่ายแพ้ ฟ่านหลินยวนก็เจ็บใจราวกับถูกสายฟ้าฟาด!
ถึงแม้ว่าฝีมือเขาจะสูงกว่าศิษย์น้องแปดเล็กน้อย แต่ว่าหมัดของเขานั้นแย่กว่าของศิษย์น้องแปดเยอะเลย
เพราะถึงอย่างไรศิษย์แปดของตนเอง หลายปีมานี้ก็ลงแรงลงใจไปที่หมัดเหล็กคู่นั้นมาโดยตลอด ในโลกนี้ไม่เคยมีคู่ต่อสู้
แต่ใครจะรู้เล่าว่า ไอ้หนุ่มอายุ20กว่าๆ จะสามารถต่อยหมัดของเขาจะทำให้แขนของเขานั้น.......
นี่มันรุนแรง รุนแรงจนแทบเป็นพลังที่บ้าคลั่ง!
ในใจฟ่านหลินยวนก็อึ้งไปอย่างมาก!
ดูเหมือนว่า เย่เฉินคนนี้ จะไม่ใช่คนธรรมดา!
และวันนี้ พี่น้องตนเองทั้ง8คน ก็ขาดคนในทีมไป1คน!
พวกเฉินจื๋อข่ายเห็นแล้วก็อึ้งเหมือนกัน!
ทั้ง3คน แม้แต่ฝันก็ไม่คิดเลยว่า พลังของเย่เฉิน จะรุนแรงบ้าคลั่งแบบนี้!
ฝั่งตรงข้ามก็เป็นคนที่มีชื่อเสียง ต่อให้เย่เฉินสู้กับเขาไปหลายกระบวนท่า แล้วค่อยเอาชนะก็ยังพอว่า
แต่นี่เย่เฉินเล่นไม่สนใจอะไรเลย กระบวนท่าเดียว ก็ต่อยหมัดเหล็กจนแขนเละไปเลย!
มันก็บ่งบอกชัดเจน มึงเป็นหมัดเหล็ก กูก็จะต่อยหมัดเหล็กนี่แหละ!
ตอนที่หมัดเหล็กหลี่ถูกต่อยจนต้องลงนอนที่พื้นนั้น ทั้งตัวทั้งใจก็ตกใจอย่างสุดขีด
เขาไม่คิดเลยว่า ส่วนที่ตนเองมั่นใจ และแข็งแกร่งที่สุด พอมาอยู่ต่อหน้าคนอื่นกลับอ่อนแอสู้ไม่ได้ขนาดนี้
พอเห็นแขนขวาของตนเองเละเป็นเนื้อบด ในใจเขาก็รู้ว่าพลังของตนเองนั้นถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งแล้ว
เย่เฉินก็ยิ้ม แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “วันนี้ กูก็จะถือว่าแก้แค้นให้กับดวงวิญญาณที่ตายด้วยเงื้อมมือพวกมึง แล้วปลดปล่อยพวกเขาก็แล้วกัน!”
ฟ่านหลินยวนก็กัดฟัน แล้วพูดเสียงขรึมว่า “พี่น้องทั้งหลาย ตามกูฆ่าไอ้เด็กเวรนี่เสีย พวกเราจะต้องหัวของมันมาสังเวยให้กับแขนขวาน้องแปดให้ได้!”
สิ้นเสียงพูด อีก6คนที่เหลือก็เดินเข้ามาเตรียมพร้อม!
เย่เฉินก็ยื่นอยู่ที่เดิม มือซ้ายอยู่ด้านหลัง มือขวาอยู่ด้านหน้าลำตัว ลมปราณในร่างกายทั้งหมดนั้น ในตอนนี้ก็เผยออกให้เห็นว่า มารวมกันอยู่ที่มือขวาของเขา
เขาในตอนนี้ ในใจลึกๆ ก็ได้คึกขึ้นมา พลังเลือดร้อนในร่างกายก็ได้พลุ่งพล่านไปหมด
ตั้งแต่ที่ได้ตำราเก้าเสวียนเทียนมา เย่เฉินก็ไม่เคยได้พบกับยอดฝีมือที่เป็นคู่ต่อสู้ได้จริงๆเลย
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...