ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1056

เย่เฉินใช้ฝ่ามือเดียวโจมตี7คนจะต้องถอยหลังไป เล่นเอาราชาบู๊ทั้งแปดอึ้งไปตามกัน！

พลังแบบไหนกัน ถึงสามารถทำให้ถึงจุดที่ไม่อาจคาดคิดแบบนี้ได้?

ต่อให้เป็นสุดยอดฝีมือบนโลกนี้ ก็ไม่มีทางมีพลังที่มากมายแบบนี้ได้！

เพราะถึงอย่างไรราชาบู๊ทั้งแปดก็ไม่ใช่เล่นๆ ถ้าพวกพี่น้องเขานั้นรวมพลังกันล่ะก็ อย่างน้อยจะเป็นพลังที่1+1มากกว่า2เลยทีเดียว

แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ ราชาบู๊ทั้งแปดรวมพลังกัน ก็ไม่เท่ากันหมัดเดียว ฝ่ามือเดียวของเย่เฉิน

ฟ่านหลินยวนคลานลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก แล้วพูดว่า “มึงเป็นใครกันแน่วะ? มึงจบสำนักไหนมา? อาจารย์มึงเป็นใคร? ”

เย่เฉินก็ยิ้มเย็นพูดว่า “กูไม่มีสำนักหรอก อาจารย์ก็ตัวกูเอง ทำไม มึงไม่ยอมรึไง? ”

ฟ่านหลินยวนก็กลืนน้ำลาย แล้วก็พูดอย่างกลั้นความกลัวไม่ได้ “ยอม！ยอมแล้ว！ยอมจริงๆ ！อาจารย์เย่ คุณเป็นสุดยอดฝีมือบนโลกนี้จริงๆ คุณก็น่าจะรู้นะ ว่านักต่อสู้กว่าจะฝึกวิชาได้มันไม่ง่าย เห็นแก่ที่พวกเราพี่น้องรู้ผิดแล้วรู้จักแก้ไข ไว้ชีวิตหมาๆ ของพวกเราไปด้วยเถอะ”

เย่เฉินก็ยิ้มพูดว่า “อะไรกัน ไม่ทันไรก็จะให้กูไว้ชีวิตแล้วหรือ? พวกมึงทำไมไม่ทำตามแผนที่วางไว้ล่ะ? ”

ฟ่านหลินยวนก็พูดอย่างยากลำบากว่า “ผมรู้แล้วว่ามีความสามารถไม่ถึงคุณ ไม่อยากจะดิ้นรนต่อไป ขอให้อาจารย์เย่ไว้ชีวิตด้วยเถอะ！”

เย่เฉินก็ถามกลับ “ตอนที่มึงมานั้น ก็จะฆ่ากู ตอนนี้ฆ่ากูไม่ได้ แล้วก็มาขอให้กูไว้ชีวิต โลกนี้มันสวยงามขนาดนั้นเลยหรือไงวะ? แล้วถ้ากูสู้มึงไม่ได้ แล้วกูขอร้องมึงบ้างล่ะ ขอร้องให้มึงอย่าฆ่ากู พวกมึงยินยอมไหม? ”

ฟ่านหลินยวนก็หน้าเสียมาก เขารู้ว่าเย่เฉินคงจะไม่ปล่อยตนเองไปง่ายๆ แน่

ดังนั้น เขาก็รีบคุกเข่า แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ！ถ้าคุณปล่อยผมไปล่ะก็ พวกเรา8คนพี่น้อง ชาตินี้ ชีวิตนี้ จะเคารพคุณคนเดียว ฟังคำสั่งคุณคนเดียว！”

เย่เฉินก็ยิ้มอย่างสนุกสนาน แล้วถามเขาว่า “อะไรกัน? จะแปรพักตร์งั้นหรือนี่? แล้วมึงจะไปรายงานกับนายท่านอู๋อย่างไรล่ะ? ”

ฟ่านหลินยวนตั้งใจพูดว่า “ชาวบ้านเขาว่ากันว่า นกฉลากก็จะเลือกกิ่งไม้ดีๆ เกาะ ฟ่านหลินยวนรู้ดีว่าเย่เฉินมีพลังวิเศษ ก็เลยยอมสวามิภักดิ์ ชีวิตนี้ก็ติดตามอาจารย์เย่！”