ตอน บทที่ 1065 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1065 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
พอเห็นหม่าหลันเดินถือไม้เท้าเข้ามา แล้วยังแบกกระเป๋าสะพายข้างใบใหญ่มาด้วย ข้าวของข้างในมากมาย
เย่เฉินก็รู้สึกว่า แม่ยายของตนเองจะต้องไปทำเรื่องอะไรไม่ดีอีกแน่
เซียวชูหรันเห็นแล้วถามด้วยความตกใจว่า “แม่คะ แม่ไปไหนมาแต่เช้า? หนูไม่เห็นแม่เลย”
หม่าหลันก็หัวเราะ แล้วพูดว่า “แม่ไปตลาดค้าส่งมา ซื้อของมานิดหน่อย!”
เซียวชูหรันก็พูดตักเตือนแม่ว่า “แม่คะ แม่ยังไม่หายเลย ยังต้องเดินถือไม้เท้าอยู่เลย ออกไปเดินมั่วไปได้อย่างไร”
“ไม่เป็นไรๆ ” หม่าหลันก็โบกปฏิเสธ แล้วพูดอย่างไม่สนใจว่า “อย่ามองว่าแม่เดินถือไม้เท้าแล้วจะไม่สะดวกนะ แต่แม่ชินเสียแล้วล่ะ อีกอย่างตอนนี้ขาของแม่ก็ไม่ปวดแล้ว เดินถือไม้เท้าจะเหนื่อยหน่อย ไม่เป็นไรหรอก”
เซียวชูหรันก็ถามอีกว่า “แม่ซื้ออะไรมาคะ ข้าวของเต็มไปหมดเลย? เหนื่อยรึเปล่า? ให้หนูช่วยถือเถอะ!”
หม่าหลันยิ้มพูดว่า “ไม่เหนื่อยๆ ข้างในเป็นหมวกทั้งนั้น ไม่หนักเท่าไรหรอก”
“หมวกหรือคะ? ” เซียวชูหรันก็ทำหน้าตาไม่เข้าใจ “แม่ซื้อหมวกมาทำไมเยอะแยะ? ถุงใหญ่ขนาดนี้มีกี่ใบกันละเนี่ย? ”
หม่าหลันก็ยิ้มร้ายๆ แล้วก็เปิดกระเป๋าซิปออก
เซียวชูหรันก็ยื่นหน้าเข้าไปมอง แล้วพบว่าในกระเป๋านั้น มีแต่สีเขียวๆ ทั้งนั้น
หม่าหลันก็เลยยื่นมือไปหยิบหมวกรูปแบบต่างๆ ออกมา หมวกพวกนี้ล้วนเป็นสีเขียว ไม่มีสีอื่นเลย
เซียวชูหรันก็ถามอย่างอึ้งๆ ว่า “แม่คะ......แม่ซื้อหมวกสีเขียวมาทำไมมากมายคะเนี่ย.....หมวกแบบนี้ใครจะใส่ล่ะคะเนี่ย.....”
หม่าหลันก็หัวเราะลั่น “แม่ซื้อหมวกสีเขียวแบบต่างๆ มา ไม่ได้เอามาใส่หรอก แต่จะเอาไปแขวนไว้ที่ระเบียง!”
“คลิปที่พวกย่าของแกอยู่ที่โรงพยาบาล แกก็เห็นแล้ว ไอ้สารเลวเซียวฉางเฉียนนั่น มันถูกเฉียนหงเย่นสวมเขาให้ เรื่องตลกแบบนี้ แม่จะปล่อยไปได้อย่างไรกันล่ะ? ”
“ห้องพวกมันสามารถมองเห็นระเบียงห้องแม่พอดี เดี๋ยวแม่จะเอาหมวกสีเขียวพวกนี้ไปแขวนไว้ที่ระเบียง ส่องไปยังห้องพวกมัน ให้เซียวฉางเฉียนได้เห็นหมวกสีเขียว20ใบทุกวัน ให้มันอกแตกตาย!”
เซียวชูหรันก็พูดอย่างอ่อนใจว่า “แม่คะ แม่จะไปติดใจเอาความอะไรกับคุณลุงด้วยล่ะคะ? เดิมทีเขาก็กลัดกลุ้มจะแย่อยู่แล้ว”
หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาล เซียวฉางเฉียนก็แยกห้องนอนกับเฉียนหงเย่น
สาเหตุที่แยกห้องก็คือ ในใจของเขาไม่มีความรู้สึกอะไรกับเฉียนหงเย่นแล้ว
และในใจก็คิดตลอดว่าผู้หญิงอย่างเฉียนหงเย่นนี้สกปรก
ถ้าไม่ใช่เพราะอู๋ตงไห่ขอไว้ เขาก็คงหย่ากับเฉียนหงเย่นไปนานแล้ว ต่อให้ไม่ไปทำกับหย่าร้าง ก็คงจะถีบออกนอกบ้านไปแล้ว
แต่ว่าในเมื่อตอนนี้อู๋ตงไห่ออกหน้าแทนเฉียนหงเย่น เซียวฉางเฉียนก็ไม่อาจจะขัดความต้องการของเขาได้
หย่าร้างไม่ได้ แต่แยกห้องได้อยู่แหละ
ดังนั้น เขาก็เลยไล่เฉียนหงเย่นไปนอนที่ห้องชั้น1
------------
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...