ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1078

ขนาดเซียวไห่หลงเป็นคนหน้าด้าน ตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่าหน้าตนเองร้อนผ่าว

มึงจะพูดดังทำไมกันละเนี่ย?

เซียวเวยเวยก็เอือมระอาอย่างมาก ตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรเข้าไปห้ามหรือเปล่า

เข้าไปห้ามดีกว่า รู้สึกว่าสงสารพ่อ

ถ้าไม่เข้าไปห้าม ก็รู้สึกว่าสงสารแม่

มันช่างเป็นเรื่องที่น่าลำบากใจของมนุษย์จริงๆ

เซียวฉางเฉียนก็จับหัวของเฉียนหงเย่นไว้ แล้วก็ตบเธอไป10กว่านาที จนเฉียนหงเย่นเป็นลมสลบไป ถึงจะปล่อยมือ

ตอนนี้เฉียนหงเย่นก็สลบไปแล้ว นายหญิงใหญ่เซียวก็เพิ่งฆ่าเชื้อในห้องตนเองเสร็จ พอเดินลงมาเห็นภาพดังนั้น ก็รีบพูดกับเฉียนหงเย่นว่า “แกจะตีมันให้ตายเลยรึไง? ”

เซียวฉางเฉียนก็พูดอย่างน่าสงสารว่า “แม่ครับ อีนี่มันเล่นเอาแย่ขนาดนี้ จะให้ผมไม่ตบมันได้ไง? ”

นายหญิงใหญ่เซียวก็บ่นว่า “สั่งสอนมันหน่อยก็พอแล้ว จะรุนแรงขนาดนี้ทำไม? ถ้าประธานอู๋เอาเรื่องขึ้นมาจะทำอย่างไร? ถ้าประธานอู๋คิดว่าตระกูลเราไม่มีค่าให้ใช้งาน แล้วจะทำอย่างไร? แกจะล้อเล่นกับอนาคตตระกูลเราอย่างนั้นหรือไงกัน? ”

ตอนนี้เซียวไห่หลงก็เข้าใจขึ้นมาได้ แล้วพูดว่า “ใช่ครับพ่อ เดี๋ยวประธานอู๋รู้เรื่องขึ้นมา จะทำอย่างไรกัน? ถ้าเขาโกรธขึ้นมา ก็อาจจะยอกเลิกเงินทุนและคฤหาสน์ที่ให้กับบริษัทเซียวซื่อพวกเรากลับไป พอถึงตอนนั้นพวกเราก็ไปเร่ร่อนตามท้องถนนอีกน่ะสิครับ！”

สีหน้าของเซียวฉางเฉียนก็เปลี่ยนไปมา แล้วก็พูดอย่างกลุ้มใจมากกว่า “เอาเถอะ ไปโทรเรียกรถพยาบาลก่อนไป เอานังนี่ไปส่งโรงพยาบาลก่อน มันจะต้องไปเอาลูกออกด้วยไม่ใช่หรือไง? ก็จะได้ไปทีเดียวเลย！”

เฉียนหงเย่นถูกหามส่งโรงพยาบาลกลางดึก พอทำกับช่วยเหลือถึงได้ฟื้นขึ้นมา

พอหลังจากที่อู๋ตงไห่ได้ยินเลขาตนเองมารายงานเรื่องนี้ เขาก็โมโหมาก

เท่านี้เคยเห็นมา คนทั้งบ้านนี้ล้วนเป็นตระกูลที่จิตใจสกปรก ทุเรศ โง่เขลา และทำให้คนอยากจะอ้วกมากที่สุดในโลกนี้

ทั้ง5คนล้วนกำลังทำในสิ่งที่ต่ำตมที่สุดของตนเอง！

ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ก็จะร่วงหล่นไปถึงตระกูลระดับล่างๆ

พอถึงตอนนั้น ตระกูลอู๋ก็จะตกต่ำลงมาก จนฟื้นตัวขึ้นมาไมได้

อู๋ซินก็กลุ้มใจ

เดิมทีเขาก็ชอบซ่งหวั่นถิงอยู่แล้ว แถมยังคิดว่าซ่งหวั่นถิงมาแต่งกับตนเอง ก็จะเหมือนกับมาตกถังข้าวสาร

แต่ตอนนี้ ถ้าซ่งหวั่นถิงมาแต่งกับตนเอง ก็เท่ากับตนเองไปเกาะเขากิน........

เขาอดถามอู๋ตงไห่ไม่ได้ว่า “พ่อครับ พ่อคิดว่าเรื่องของผมกับซ่งหวั่นถิง จะเป็นไปได้ไหมครับ? ”

------------