พอได้ยินลูกชายถาม ในใจของอู๋ตงไห่ก็รู้สึกลำบากใจ
ก่อนหน้านี้ไม่นาน เขายังรู้สึกว่าที่ลูกชายตนเองไปชอบซ่งหวั่นถิง ก็ถือเป็นความรุ่งโรจน์ของตระกูลซ่ง
แต่ตอนนี้ ในใจเขากลับคิดว่า ซ่งหวั่นถิงคงไม่มีทางหันมามองลูกชายตนเองแน่ๆ
ตระกูลอู๋ในตอนนี้ ไม่เพียงรายได้ลดลง ที่สำคัญกว่านั้นก็คือชื่อเสียงที่เสียไป
บวกกับที่ราชาบู๊ทั้งแปดจบชีวิตไปอย่างน่าสงสัย ตอนนี้ตระกูลอู๋จะเอาอะไรไปเทียบกับตระกูลซ่ง?
ดังนั้นตอนนี้ตนเองก็เลยไม่อยากจะหวังอะไรทั้งสิ้น ว่าจะสามารถไปสู่ขอซ่งหวั่นถิงมาเป็นสะใภ้ได้
แต่น่าสงสารไอ้ลูกชายคนนี้ ดูเหมือนว่าจะยังไม่เข้าใจอะไรหลายๆ เรื่อง
ตอนที่ตระกูลอู๋รุ่งเรือง ผู้หญิงเขาก็ไม่ยอมอยู่แล้ว นับประสาอะไรกับตอนนี้
พอกลับมาคิดดูอย่างละเอียด ว่าลูกชายตนเองคนนี้ไม่มีเรื่องอะไรเลย แถมยังขาดการจัดการและทำความเข้าใจกับปัญหาตรงหน้า
ดูเหมือนว่าคุณท่านจะบอกไว้ไม่มีผิด ตระกูลอู๋แย่ลงทุกๆ รุ่น
ตอนนี้ตระกูลอู๋อยู่ในมือตนเอง ขาดรายได้ไปกว่าครึ่ง ถ้าอนาคตไปถึงมือลูกชายตนเอง ไม่แน่ว่าอาจจะร่วงไปเป็นตระกูลกระจอกงอกง่อย
ดังนั้นเขาก็เลยบอกกับอู๋ซินว่า “ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลามาจัดการเรื่องผู้หญิง ตอนนี้พวกเราควรจะมาช่วยกันคิดว่าตระกูลอู๋เราจะรอดพ้นวิกฤตินี้ไปได้อย่างไร พอตระกูลอู๋ได้หายใจหายคอบ้าง พวกเราก็จะสามารถไปคุยเรื่องแต่งงานกับตระกูลซ่งได้”
อู๋วินพยักหน้า แล้วก็ถอนหายใจพูดว่า ถ้าหากว่าพวกเราสามารถไปอยู่กับตระกูลซ่งได้ ชีวิตของพวกเราก็จะดีขึ้นหน่อย”
อู๋ตงไห่ก็ถอนหายใจอีก ในใจก็คิดว่าลูกชายตนเองคนนี้ คิดได้แต่เรื่องดีๆทั้งนั้น
ตอนที่เอ็งโดดเด่น คนอื่นยังไม่อยากจะมาเล่นด้วย แล้วจะนับประสาอะไรกับตอนที่ตกอับแบบนี้
แต่ว่าเขาไม่ได้เอาคำพูดเหล่านี้บอกกับลูกชายตนเอง เพราะว่าบ้านก็วุ่นวายมากแล้ว เขาไม่อยากไปโจมตีความตั้งใจและความมั่นใจของลูกชาย
……
พอหลังจากเย่เฉินกลับมา ก็มาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเหมือนเดิม
แตว่าเขายังคงนึกถึงตลอด ว่าอยากจะธุรกิจผลิตยาให้มันดีๆ เลย เขาก็เลยโทรหาพอล ลูกชายของหานเหม่ยฉิง พอลก็ตามเขาไปที่บริษัทผลิตยาเว่ยซื่ออีกครั้ง
บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อเป็นกิจการที่ผลิตยาเป็นอันดับต้นๆ ของเจียงหนาน เคยผลิตยาจีนออกมาเป็นที่โด่งดังไปทั่วประเทศจีน
แต่หลายปีมานี้ ธุรกิจยาจีนสำเร็จรูปได้เข้าสู่ช่วงขาลง ที่สำคัญก็คือยาจีนที่ผลิตโดยเกาหลีญี่ปุ่น กลายเป็นที่โด่งดังแทน
ไม่ว่าจะเป็นยาจีนสำเร็จรูปหรือสูตรยาจีน จริงๆ แล้วก็ล้วนเป็นคัมภีร์ยาจีนที่บรรพบุรุษชาวจีนสืบทอดส่งต่อกันมา
ในมือเย่เฉินมีสูตรยาที่ดีๆ มากมาย พอหยิบเอาออกมาก็อาจจะทำให้แผ่นดินไหวกันได้เลย ดังนั้นเขายังไม่อยากจะทำให้ชาวโลกตื่นตัว ก็เลยได้แต่หยิบเอาสูตรยาทั่วๆ ไป ที่รักษาโรคในชีวิตประจำวันออกมา เพื่อให้บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อทำยาดังๆ ออกมาก่อน
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...