ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1080
ก่อนที่จะให้สูตรยาแก่เว่ยเลี่ยงไป จะต้องโอนหุ้นมาก่อน
สูตรยานี้จะได้มีค่าควรเมือง อาจจะหยิบออกมาแค่สูตรเดียวก็สามารถแลกมาได้ซึ่งความร่ำรวยของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อสิบกว่าเท่า
พอลได้รับโทรสายของเขา ได้ยินว่าเขาจะให้ตนเองช่วยเหลือ ก็ไม่ได้ถามว่าเรื่องอะไร ก็รับปากไปเลย
เช้าตรู่ของวันที่สอง ทั้งสองคนก็มาพบกันที่Tomson Riviera
เซียวฉางควนก็รู้ว่าเขาจะไปพบพอล ในใจก็คึกคักขึ้นมา
ตั้งแต่วันที่หม่าหลันกลับมา เขาก็อยากพบหานเหม่ยฉิงมาตลอด แต่ก็ไม่กล้าไปพบเธอ
เพราะว่าเขากลัวหม่าหลันรู้ว่าหานเหม่ยฉิงกลับจีนมาแล้ว จากนั้นก็จะไปหาเรื่องกับหานเหม่ยฉิง
จากนั้น พอเขารู้ว่าเย่เฉินจะไปพบกับพอล ก็เลยแอบถามส่วนตัวว่า “ไอ้ลูกเขย ครั้งนี้แกจะไปทำงานกับพอล คุณป้าหานของแกไปด้วยไหม? ”
เย่เฉินก็ยิ้ม แล้วพูดว่า “ป้าหานไม่ไปหรอกครับ พ่อ ถ้าพ่ออยากพบป้าหานล่ะก็ พ่อก็ไปนัดเจอกับเธอสิครับ！”
เซ๊ยวฉางควนก็พูดอย่างเคอะเขิน “พ่อไม่กล้าอะสิ！”
เย่เฉินก็ถอนหายใจพูดว่า “งั้นผมก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะครับ......”
เซียวฉางควนพูดขอร้องว่า “ไอ้ลูกเขยคนดี เอ็งก็หาโอกาสรวมตัวหน่อยสิ ให้พ่อได้เจอหน้าป้าหานของเอ็งหน่อยไม่ได้รึไง? ”
เย่เฉินตอบว่า “ไอ้ได้ก็ได้อยู่ แต่ผมกลัวเซียวชูหรันรู้เรื่อง แล้วเธอจะโกรธเอา”
เซียวฉางควนก็รีบพูดว่า “ไม่ต้องบอกยัยนั่นก็ได้แล้ว！”
เย่เฉินตั้งใจพูดว่า “เรื่องนี้ต่อให้พ่อไม่บอกเธอเลย แต่ไม่นานเธอก็ต้องรู้ พอถึงตอนนั้น เธอรู้เข้าว่าผมทำเรื่องแบบนี้ลับหลังเธอ เธอก็คงจะโกรธมากเลยนะครับ”
กำลังพูดไป โทรศัพท์ของเย่เฉินก็ดังขึ้น พอลโทรมา
พอลได้ยินดังนั้น ก็ตกใจมาก
เขาก็พอได้ยินชื่อเสียงของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อมาบ้าง บริษัทนี้ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ใน500กิจการใหญ่ในประเทศ แต่อย่างน้อยก็เป็นบริษัทที่มีทรัพย์สินหลายพันล้านเหมือนกัน หรือว่าเย่เฉินจะซื้อหุ้นของบริษัทนี้80%เลยหรือ?
จากนั้นเขาก็ถามเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ หุ้น80%ของคุณนี้ คุณซื้อมาเท่าไรครับ? ”
เย่เฉินก็พูดนิ่งๆ ว่า “ได้หุ้นมา80%โดยไม่ต้องเสียเงิน แต่ว่าผมจะต้องให้สูตรยากับพวกเขา”
“อะไรนะ? ไม่เอาเงินเลยหรือครับ ให้แค่สูตรยาหรือครับ? ” พอลคิดไม่ถึง เพราะถึงอย่างไรก็เป็นบริษัทผลิตยาระดับหลายพันล้าน เย่เฉินไม่ให้เงินเขาสักแดงเดียว ให้แค่สูตรยา ก็ได้หุ้นมา80% มันสุดยอดมากเลยนะเนี่ย มันต้องเป็นสูตรอะไรกันแน่ ถึงได้มีราคาสูงลิบลิ่วขนาดนี้
“ใช่แล้ว” เย่เฉินพยักหน้าพูดว่า “เชื่อผมเถอะ ราคาสูตรยาของผมแพงกว่าบริษัทผลิตยาพวกนั้นอีก”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...