หลังจากนัดแนะกับฉินเอ้าเสวี่ยนแล้วว่าจะไปดูเธอแข่งแน่นอน เย่เฉินพาเธอกลับไปที่ห้องจัดเลี้ยง
ตอนนี้ในสถานที่จัดเลี้ยงมีแขกเหรื่อบางส่วนมาถึงแล้ว บรรยากาศค่อยๆ คึกคักขึ้นเรื่อยๆ
คุณท่านซ่งได้ยินว่าเย่เฉินมาแล้ว ก็รีบออกมาถามไถ่ทักทาย แต่ตอนที่เขามาถึง เย่เฉินก็ตามฉินเอ้าเสวี่ยนออกไปแล้ว
ทันทีที่เย่เฉินกลับไปถึง คุณท่านเย่ก็ปรี่เข้ามาหา เอ่ยอย่างปิติยินดี “ไอ้หยาปรมาจารย์เฉิน ไม่ได้เจอกันตั้งนาน!”
เมื่อเย่เฉินเห็นคุณซ่ง ก็ยิ้มน้อยๆ “คุณท่านซ่ง ท่านยังดูเฉียบแหลมแข็งแรงมากเลย ระยะนี้สุขภาพไม่เลวเลยใช่ไหมครับ?”
คุณท่านซ่งเอ่ยด้วยสีหน้าที่เปี่ยมด้วยความซาบซึ้ง “ปรมาจารย์เย่ ติดค้างคุณมากมายเหลือเกิน ที่ทำให้ตาแก่ที่เป็นไม้ใกล้ฝั่งอย่างฉันสามารถกลับมาแข็งแรงสดชื่นได้อีกครั้ง”
ว่าแล้ว ก็เอ่ยถามเย่เฉินอีกครั้ง “ปรมาจารย์เย่ ช่วงนี้คุณสบายดีไหม?”
เย่เฉินพยักหน้าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ผมสบายดีครับ หมือนเดิมทุกอย่างเลย”
คุณท่านซ่งเอ่ยอย่างมีลับลมคมใน “ปรมาจารย์เย่ ที่คุณผิดใจกับตระกูลอู๋อยู่ในครั้งก่อน ก็เริ่มขึ้นหลังจากงานเลี้ยงวันนั้น ตระกูลอู๋ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คุณใช่ไหม?”
เย่เฉินเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พวกเขาจะสร้างความลำบากแล้วยังไงล่ะครับ ไมว่ายังไงก็ไม่ต่างจากตัวตลกกลุ่มหนึ่งเท่านั้น”
ท่าทีของคุณท่านซ่งเต็มไปด้วยความชื่นชม
เขารู้ว่าเย่เฉินมีความสามารถล้นฟ้า ถึงแม้ตระกูลอู๋จะเป็นตระกูลอับดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน แต่ก็ไม่อาจทำอะไรเย่เฉินได้อยู่ดี
ในตอนนี้เอง ซ่งหรงวี่เดินเข้ามา เอ่ยกระซิบข้างหูคุณท่าซ่ง “คุณปู่ คุณชายขงจากตระกูลขงแห่งเย่นจิงมาแล้ว”
คุณท่านซ่งเอ่ยด้วยสีหน้าประหลาดใจ “คุณชายขงมาจริงๆ น่ะเหรอ?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “จินหลิงเป็นแค่ทางผ่านสายหนึ่งเท่านั้น คนในตระกูลจงคงคิดมาคิดมาดีแล้วแน่นอนตอนนี้เป็นโอกาสดีที่จะขยายลงมาทางใต้”
“เพราะว่าตระกูลอู๋พ้นจากตำแหน่งตระกูลอับดับหนึ่งแห่งเจียงหนานแล้ว กุญแจสำคัญในตอนนี้คือสุดท้ายแล้วใครจะได้เป็นตระกูลอับดับหนึ่งของเจียงหนาน ขุมกำลังของตระกูลซ่งถึงแม้จะอ่อนแอไปบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสเลย”
“หากว่าผมเป็นคนคุมบังเหียนของตระกูลขง ผมก็จะมองหาตระกูลที่ขุมกำลังค่อนข้างไม่เลวเลยสักตระกูลหนึ่งในเจียงหนาน ช่วยเหลือให้พวกเขาได้กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ขณะเดียวกันก็ทำให้พวกเขาจงรักภักดีต่อตัวเองไปด้วย กลายเป็นขุมกำลังจากภายนอกของพวกเขา”
“พูดอีกอย่างคือ เท่ากับว่าเองได้ยื่นมือเข้ามาสู่เจียงหนานแล้ว ขณะเดียวกันก็ได้หยั่งรากสร้างฐานลงในเจียงหนานด้วย”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยขึ้นว่า “นายน้อยครับ ผมเข้าใจความหมายของคุณแล้ว เห็นแบบนี้แล้วตระกูลขงน่าจะเล็งตระกูลซ่งไว้ คิดจะร่วมมือกับตระกูลซ่ง”
เย่เฉินพยักหน้า “ตอนนี้คนตระกูลขงมาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดคุณหนูตระกูลซ่ง ผมคิดว่าพวกเขาคงมีความคิดลึกซึ้ง ถึงขั้นที่อาจคิดแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลซ่ง”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...