คุณชายสามตระกูลขงเริ่มพูดจาสร้างปัญหา ทำให้คุณท่านซ่งรู้สึกวางตัวลำบาก
เขารู้ว่าอำนาจของตระกูลซ่งสู้ตระกูลขงแห่งเย่นจิงไม่ได้ ดังนั้นถึงระมัดระวังเกรงอกเกรงใจ แต่ความเกรงใจก็เป็นเพียงมารยามที่พึงมีเท่านั้น ไม่ได้ต้องการจะอาศัยโอกาสนี้ ไปเกี่ยวดองกับตระกูลขง
อย่างไรเสียในชั่วชีวิตนี้ของคุณท่านซ่งจะมรสุมคลื่นลมอันใดล้วนเคยพบเห็นมาหมดแล้ว ดังนั้นเขามองแวบเดียวก็ดูออกแล้วว่าวันนี้คุณชายสามตระกูลขงมาด้วยจุดประสงค์ใด
ช่างเรื่องที่อยากจะร่วมมือกับตระกูลซ่งอันใดไปก่อน คุณชายสามตระกูลขงคนนี้หมายตาซ่งหวั่นถิงหลานสาวของตนอยู่แน่นอน
หากเป็นเช่นในอดีต หากตระกูลขงต้องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลซ่ง ตนคงจะตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแน่นอน
แต่ตนเองในตอนนี้ไม่สนใจอะไรพวกเขาแล้วจริงๆ
เนื่องจากในสายตาของคุณท่านซ่ง ว่าที่หลานเขยที่ดีที่สุดก็คือปรมาจารย์เย่ที่ยืนไม่หือไม่อืออยู่ด้านข้าง
หากว่าปรมาจารย์เย่กลายมาเป็นของหลานเขยของตนใด เช่นนั้นต่อให้นำทรัพย์สมบัติทั้งหมดมาแลกกับตน ตนก็ไม่ยินยอมทั้งนั้น
แล้วที่หาได้ยากยิ่งกว่านั้นคือ หลานสาวคนนี้ของตนก็มีใจให้ปรมาจารย์เย่แล้วเช่นกัน
หากไม่ได้ลูกกลอนย้อนวัยเยาว์จากปรมาจารย์เย่ เกรงว่าตอนนี้ตนคงจะนอนทื่อไปแล้ว จะมีท่าทีแข็งแรงกระฉับกระเฉงแบบนี้ได้ยังไง?
ดังนั้นในสายตาของคุณท่านซ่งแล้ว บนโลกนี้ไม่มีใครสามารถเทียบกับปรมาจารย์เย่ได้ทั้งนั้น
เนื่องจากสิ่งที่เย่เฉินนำมาให้นั้น คือชีวิตซึ่งมีค่าที่สุด
ซ่งเทียนหมิงที่อยู่ด้านข้างเห็นแบบนี้ ก็เกรงว่าบิดาจะล่วงเกินคุณชายตระกูลขง ด้วยเหตุนี้จึงรีบก้าวออกไปเอ่ยว่า “ไอ้หยา ขอบพระคุณคุณชายซ่งจริงๆ ครับ ของขวัญชิ้นนี้มีมูลค่าขนาดนี้ คิดว่าหวั่นถิงจะต้องชอบมากแน่นอน เพียงแต่เด็กคนนี้นิสัยค่อนข้างซื่อตรง พูดไม่ค่อยเป็น ดังนั้นตัวผมในฐานะอา จะทำการรับของขวัญชิ้นนี้ไว้แทนเอเอง และขอบคุณความมีน้ำใจของคุณชายแทนเธอด้วย!”
ซ่งหวั่นถิงยังคิดจะพูดอะไรอยู่ แต่คุณท่านซ่งที่อยู่ด้านข้างส่งสายตาให้เธอ
นายผู้เฒ่าของสกุลซ่ง เดินนำซ่งเทียนหมิง ซ่งหรงวี่รวมถึงซ่งหวั่นถิง เข้านั่งในโต๊ะสำหรับแขกผู้มีเกียรติที่มีอยู่สิบที่
ที่ว่างที่เหลืออยู่หกตำแหน่ง จะจัดสรรให้ตามอำนาจของคนทั้งหมดที่อยู่ในงาน จัดการไปตามลำดับศักดิ์
สองพ่อลูกซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงวี่ ย่อมเชื้อเชิญคุณชายสามตระกูลขงมานั่ง คุณท่านซ่งก็เชื้อเชิญเย่เฉินให้นั่งที่ตะนี้ด้วยเช่นกัน
เหลือที่ว่างอีกสี่ที่ จึงมอบให้เฉินจื๋อข่าย หวังตงเสวี่ยน หลี่ไท่หลายรวมถึงฉินกัง
แม้ว่าอิทธิพลของหวังเจิ้งกางก็ไม่อ่อนด้อยเช่นกัน แต่ด้อยกว่าฉินกังอยู่เล็กน้อย ดังนั้นจึงไม่อาจนั่งที่โต๊ะสำหรับแขกผู้มีเกียรติได้
แม้ว่าแม่สาวแสบฉินเอ้าเสวี่ยนอยากจะนั่งด้วยกันกับผู้เป็นพ่อ นั่งร่วมโต๊ะกับปรมาจารย์เย่อย่างยิ่ง
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...