ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1100

หลี่ไท่หลายซึ่งอยู่ที่โต๊ะก็ตกใจจนพูดไม่ออก！

เขาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองไห่ ในด้านทรัพย์สินแล้วนั้น เขาก็ไม่ได้แตกต่างจากตระกูลซ่งมากนัก

อีกทั้งเขาในปีนี้ก็เข้าสู่วัยชราแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาแย่ลงกว่าเดิมมาก

สิ่งนี้ไม่สามารถย้อนกลับได้ไม่ว่าจะใช้เงินไปเท่าไหร่

ดังนั้นเขาจึงฝันว่าเขาอยากจะมีโอกาสได้รับยาอายุวัฒนะ แม้ว่าเขาจะถูกขอให้นำทรัพย์สินของเขาออกไปหนึ่งในสิบก็ตาม เขาก็จะไม่เสียใจกับมัน

เพราะเขารู้ว่านอกจากยาอายุวัฒนะแล้ว แม้ว่าเขาจะใช้เงินไปหลายพันล้านหยวน เขาก็ไม่สามารถซื้อคืนวัย 20 ปีกลับมาได้

ราชาแห่งการพนันมาเก๊า สแตนลีย์ โฮ เขาเป็นคนรวยมากจริงๆ แต่เขาอายุมากกว่า 90 ปีแล้ว และไม่มีทางที่เขาจะสามารถซื้อคืนความเยาว์วัยของเขาได้

สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือใช้เงินหลายร้อยล้านไปกับโรงพยาบาลทุกปี เพื่อให้โรงพยาบาลสามารถรักษาชีวิตเขาไว้ได้

อย่างไรก็ตาม เวลาที่ซื้อจากโรงพยาบาลสามารถชะลอการตายได้เท่านั้น แล้วอีกสองปี อีกสามปี หรืออีกห้าปีล่ะ?

การซื้อชีวิตคืน5 ปีนับพันล้าน มันก็แค่การใช้ชีวิตต่อไป เปลี่ยนสภาพร่างกายที่กำลังจะตายไม่ได้

ถ้ามันสามารถทำให้ร่างกายของเขาย้อนวัยได้ ให้กลับคืนสู่สภาพที่อ่อนวัยไปห้าปีหรือนานกว่านั้น สำหรับเขาไม่ต้องพูดถึงการใช้เงินหลายพันล้านแม้ว่าการใช้จ่าย 10 พันล้านก็คุ้มค่า

ในเวลานี้ สายตาของทุกคนในตอนนี้ไม่ใช่เงินอีกต่อไป แต่เป็นสิ่งที่สำคัญกว่าเงิน

เช่น เวลา ความวัยเยาว์ สุขภาพ อายุขัย

ดังนั้นสำหรับพวกเขา ไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับพวกเขามากไปกว่ายาอายุวัฒนะ

เมื่อกินยาอายุวัฒนะไปจะอ่อนเยาว์เป็นสิบปีในทันที แม้แต่คนที่ใกล้ตาย นอกจากนี้ยังสามารถฟื้นฟูสุขภาพและยืดอายุขัย นี่เป็นโอกาสที่หายากจริง

แม้แต่ซ่งหวั่นถิงเอง ก็จ้องไปที่ยาอายุวัฒนะนี้ ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก!

เธอไม่เคยคิดฝันว่าเย่เฉิน จะมอบของขวัญล้ำค่านี้ให้แก่ตนเอง！