ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1100
หลี่ไท่หลายซึ่งอยู่ที่โต๊ะก็ตกใจจนพูดไม่ออก！
เขาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองไห่ ในด้านทรัพย์สินแล้วนั้น เขาก็ไม่ได้แตกต่างจากตระกูลซ่งมากนัก
อีกทั้งเขาในปีนี้ก็เข้าสู่วัยชราแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาแย่ลงกว่าเดิมมาก
สิ่งนี้ไม่สามารถย้อนกลับได้ไม่ว่าจะใช้เงินไปเท่าไหร่
ดังนั้นเขาจึงฝันว่าเขาอยากจะมีโอกาสได้รับยาอายุวัฒนะ แม้ว่าเขาจะถูกขอให้นำทรัพย์สินของเขาออกไปหนึ่งในสิบก็ตาม เขาก็จะไม่เสียใจกับมัน
เพราะเขารู้ว่านอกจากยาอายุวัฒนะแล้ว แม้ว่าเขาจะใช้เงินไปหลายพันล้านหยวน เขาก็ไม่สามารถซื้อคืนวัย 20 ปีกลับมาได้
ราชาแห่งการพนันมาเก๊า สแตนลีย์ โฮ เขาเป็นคนรวยมากจริงๆ แต่เขาอายุมากกว่า 90 ปีแล้ว และไม่มีทางที่เขาจะสามารถซื้อคืนความเยาว์วัยของเขาได้
สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือใช้เงินหลายร้อยล้านไปกับโรงพยาบาลทุกปี เพื่อให้โรงพยาบาลสามารถรักษาชีวิตเขาไว้ได้
อย่างไรก็ตาม เวลาที่ซื้อจากโรงพยาบาลสามารถชะลอการตายได้เท่านั้น แล้วอีกสองปี อีกสามปี หรืออีกห้าปีล่ะ?
การซื้อชีวิตคืน5 ปีนับพันล้าน มันก็แค่การใช้ชีวิตต่อไป เปลี่ยนสภาพร่างกายที่กำลังจะตายไม่ได้
ถ้ามันสามารถทำให้ร่างกายของเขาย้อนวัยได้ ให้กลับคืนสู่สภาพที่อ่อนวัยไปห้าปีหรือนานกว่านั้น สำหรับเขาไม่ต้องพูดถึงการใช้เงินหลายพันล้านแม้ว่าการใช้จ่าย 10 พันล้านก็คุ้มค่า
ในเวลานี้ สายตาของทุกคนในตอนนี้ไม่ใช่เงินอีกต่อไป แต่เป็นสิ่งที่สำคัญกว่าเงิน
เช่น เวลา ความวัยเยาว์ สุขภาพ อายุขัย
ดังนั้นสำหรับพวกเขา ไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับพวกเขามากไปกว่ายาอายุวัฒนะ
เมื่อกินยาอายุวัฒนะไปจะอ่อนเยาว์เป็นสิบปีในทันที แม้แต่คนที่ใกล้ตาย นอกจากนี้ยังสามารถฟื้นฟูสุขภาพและยืดอายุขัย นี่เป็นโอกาสที่หายากจริง
แม้แต่ซ่งหวั่นถิงเอง ก็จ้องไปที่ยาอายุวัฒนะนี้ ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก!
เธอไม่เคยคิดฝันว่าเย่เฉิน จะมอบของขวัญล้ำค่านี้ให้แก่ตนเอง！
ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังกังวล ว่าอีก 20 ปีต่อมา เขาจะกลายเป็นชายชราที่กำลังจะตายอีกครั้ง ตนจะยังคงได้รับจากอาจารย์เย่
ขอยาอายุวัฒนะอีก
ถึงยังไงอายุขัย 20 ปี ใครต่างก็คลั่งไคล้เพราะมัน
และตอนนี้ อาจารย์เย่ก็ได้ให้ยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่งแก่หลานสาวของเขา
หากปฏิบัติต่อหลานสาวของตนดี บางทีหลานสาวของตนอาจจะเต็มใจให้ยาอายุวัฒนะนี้แก่ตนเอง!
ขงเต๋อหลงพบว่าทุกคนตกใจกับยาเม็ดสีฟ้าที่เกือบเทานั่น ทำให้เขาอารมณ์เสียมาก
ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจดังออกมา: "ไอ้แซ่เย่ นายไปเอายาเสริมพลังเม็ดนี้มาจากไหน ของสกปรกๆแบบนี้ยังกล้าพูดเหรอว่าราคาแพงกว่าสร้อยคอทับทิมของผม!"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...