ขงเต๋อหลงเพิ่งจะมั่นใจว่าตัวเองชนะแน่แล้ว คงไม่น่าจะมีใครยอมเสนอจ่าย 150 ล้านซื้อยาอายุวัฒนะนี้ คิดไม่ถึงว่าหลี่ไท่หลายทำแบบนี้เพื่อเห็นแก่หน้าตัวเอง
เขามองหลี่ไท่หลายด้วยความประหลาดใจ กัดฟันถาม “ประธานหลี่ นี่มันหมายความว่าอย่างไร”
หลี่ไท่หลายแม้รู้ว่าภูมิหลังของขงเต๋อหลงไม่ธรรมดา แต่ยาอายุวัฒนะสำหรับเขาแล้วเป็นผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่เกินไปจริงๆ แม้ว่าจะล่วงเกินตระกูลข่ง ยาเม็ดนี้ก็ต้องเป็นของเขาให้ได้
ใครจะปล่อยให้โอกาสอายุขัย 20 ปีที่วิเศษอย่างนี้ผ่านไปได้?!
ไม่ต้องพูดถึงขงเต๋อหลงที่ขวางอยู่ด้านหน้า ต่อให้พระเจ้าก็ขวางไม่ให้หลี่ไท่หลายเสนอราคาไม่ได้
ด้วยเหตุนี้หลี่ไท่หลายมองไปที่ขงเต๋อหลงพูดอย่างราบเรียบว่า “ขอโทษคุณชายท่านข่ง หลี่ปรารถนายาอายุวัฒนะของอาจารย์เย่มานานมากแล้ว โอกาสดีๆในวันนี้ หลี่ไม่มีทางพลาดโดยง่ายแน่ หากได้ล่วงเกิน ได้โปรดอภัยด้วย”
ทันใดนั้นเองสีหน้าของขงเต๋อหลงที่แสดงออกก็เปลี่ยนเป็นไม่น่าดูอย่างที่สุด เพราะเขารู้ว่า จากการเสนอราคาของหลี่ไท่หลายนั้น ตัวเองก็แพ้ให้กับเย่เฉินแล้ว
แพ้ให้เย่เฉิน ไม่เพียงบ่งบอกว่าต้องหน้าแตกต่อหน้าคนเยอะอย่างนี้ ในเวลาเดียวกันยังต้องแสดงตัวต่อหน้าคนมากมายด้วยการกลืนสร้อยคอทับทิมนี้ลงไป
ต่อให้สีหน้าที่แสดงออกของเขาไม่น่าดู คิดว่าหลี่ไท่หลายตั้งใจต่อต้านตัวเขาเอง คนที่อยู่โต๊ะด้านข้างก็พูดออกมาว่า “ผมให้ 151 ล้าน!”
อยู่ๆก็มีคนเสนอราคา เมื่อเทียบกับหลี่ไท่หลายยังสูงกว่า 1 ล้าน นี่มันเป็นการประมูลชัดๆเลยใช่ไหม?
ก็แค่เวลานี้ เย่เฉินที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มก้กล่าววว่า “คุณผู้ชายท่านนี้ เมื่อสักครู่ผมลืมบอกรายละเอียดไป ราคาเริ่มประมูลคือ 150 ล้าน การเพิ่มราคาในแต่ละครั้งขั้นต่ำอยู่ที่ 10 ล้าน พวกเราไม่ต้องการทีละล้าน เพิ่มขึ้นอย่างละนิดิย่างละหน่อย มันไม่มีความหมาย”
คนนั้นรีบพยักหน้าขึ้นลง พูดโพล่งออกมา “ในเมื่ออาจารย์เย่พูดอย่างนี้ งั้นผมให้ 160 ล้าน!”
“บัดซบ” ดวงตาราวเม็ดไข่มุกของขงเต๋อหลงถลนจนเกือบตกถึงพื้นแล้ว
ของสวะอย่างนี้ ราคาเริ่ม 150 ล้าน ไม่เพียงแต่มีคนเสนอราคาประมูล ยังมีคนเพิ่มราคาอีก ทั้งสองคนนี้สมองมีปัญหาหรือเปล่า?
ยังไม่ทันที่ขงเต๋อหลงจะกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง โต๊ะอีกตัวหนึ่งก็มีคนลุกขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้นพูดว่า “ผมให้ 170 ล้าน!”
การแสดงออกของขงเต๋อหลงดูไม่ได้เหมือนกับกินขี้เข้าไป ในใจอดไม่ได้ที่จะบ่นด่า“แม่เจ้าคนพวกนี้เป็นพวกสุนัขบ้าใช่มั้ย?!”
ไม่รอให้ขงเต๋อหลงรับได้กับการเสนอราคา 170 ล้าน หลี่ไท่หลายยกมือขึ้น “ผมให้ 200 ล้าน!”
ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลขึ้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...