ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1118
ในขณะนี้ซ่งหวั่นถิงเพิ่งจะพูดเบา ๆ ออกมาว่า “อาจารย์เย่ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ”
“โอเค”
ซ่งหวั่นถิงขับรถเบนท์ลีย์สีแดงของเธอ และพาเย่เฉินออกจากบ้านพักของตระกูลซ่ง
ในเวลานั้นหัวใจของซ่งหวั่นถิงเต้นเร็วขึ้น เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนที่กำลังประหม่าขนาดนี้ต่อหน้าเย่เฉิน
บรรยากาศในรถเงียบไปครู่หนึ่ง ซ่งหวั่นถิงจึงรีบคิดหาเรื่องราว และพูดว่า “อาจารย์เย่ วันนี้ต้องขอบคุณมากจริง ๆ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า จู่ ๆ คุณจะให้ยาอายุวัฒนะ ของขวัญราคาแพงอย่างนี้กับฉัน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และกล่าวว่า “ฉันกำลังบอกคุณว่าเหตุผลที่ฉันมอบยาอายุวัฒนะให้คุณ คือ การให้โอกาสคุณยืมดอกไม้ถวายพระพุทธเจ้า ยาอายุวัฒนะนี้จะทำให้คุณท่านซ่งสามารถมีชีวิตอยู่ได้ไม่ต่ำกว่าร้อยปี เขาอยากได้ยาอายุวัฒนะที่ฉันให้คุณเป็นพิเศษ แต่คุณท่านซ่งเป็นแบ่งแยกดีชั่วชัดเจน มีความรักและความยุติธรรม ดังนั้นเมื่อเขาอยากได้ยาอายุวัฒนะของคุณจริง ๆ เขาก็จะให้ผลตอบแทนมหาศาลแน่นอน"
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าอย่างซาบซึ้งใจ "อาจารย์เย่ คุณคิดทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของหวั่นถิง หวั่นถิงซาบซึ้งใจจริง ๆ ในชาตินี้นี้ถ้าอาจารย์เย่มีอะไรจะขอหวั่นถิง เพียงแค่อาจารย์เย่พูดออกมา หวั่นถิงจะไม่ต่อรองขัดขืน!"
เย่เฉินยิ้ม พลางกล่าวว่า “ข้าไม่มีคำขออะไรจากคุณ จากนี้ไปคุณแค่ดูแลตัวเองให้ดีก็พอแล้ว”
หลังจากเย่เฉินพูดจบแล้ว ก็พูดอีกว่า “ฉันก็คิดไม่ถึงเลยว่า จู่ ๆ คุณท่านซ่งจะจัดการอะไรตรงไปตรงมา ง่าย ๆ ขนาดนี้ ในงานเลี้ยงวันเกิดนี้ เขามอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับคุณ ตอนแรกฉันคิดว่าเขาอาจจะใช้ไม้อ่อนค่อย ๆ คลี่คลายเรื่องนี้”
“ตอนนี้เขาประกาศในทันทีไปแล้ว นี่เป็นการโจมตีครั้งใหญ่สำหรับลุงและลูกพี่ลูกน้องของคุณอย่างแน่นอน และจะทำให้คุณถูกเกลียดชังอย่างรุนแรง ดังนั้นคุณจะทำอะไรก็ต้องอย่างระมัดระวังมาก ๆ ระวัง ระวัง แล้วก็ระวัง”
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างจริงจัง: “อาจารย์เย่ วางใจเถอะ หวั่นถิงเข้าใจเหตุผลทั้งหมดที่คุณพูดมา”
เย่เฉินไม่ได้สังเกตเห็นความเขินอายแบบเด็กสาวบนใบหน้าของซ่งหวั่นถิง
ภายในใจของเขากังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับความปลอดภัยของซ่งหวั่นถิง
เพราะฉะนั้นเขาจึงปริปากพูดว่า "ถูกแล้ว วันหลังคุณสามารถช่วยฉันหาหยกขาวดี ๆ หนึ่งชิ้นจากจี๋ชิ่งถัง"
“หยกขาว?” ซ่งหวั่นถิงรีบถาม “อาจารย์เย่ ท่านต้องการหยกขาวแบบไหน?”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาว่า “หยกสีขาวที่ขาวที่สุด บริสุทธิ์ที่สุด และปราศจากมลทิน ฉันจะใช้ทำเป็นเครื่องรางหนึ่งชิ้น เวลาที่คุณพกมัน ก็จะช่วยปกป้องให้คุณสงบสุข
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...