ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1123
เย่เฉินคิดไม่ถึงว่าซ่งหวั่นถิงจะจูบตัวเขา
พูดตามตรง แม้ว่าเขาจะเป็นคุณชายของตระกูลเย่ และเป็นอาจารย์เย่ที่ทุกคนในจินหลิงชื่นชมและให้ความเคารพ แต่กับเรื่องผู้หญิง เขาไม่มีประสบการณ์จริงๆ
ก่อนหน้านั้น การติดต่อที่ใกล้ชิดที่สุดของเขากับผู้หญิงคนหนึ่งคือการจูบเบาๆกับเซียวชูหรันภรรยาของเขา
อย่างไรก็ตาม ครั้งนั้นเป็นการจูบเบาๆและจบแบบรวดเร็วมาก
ในทางตรงกันข้าม จูบของซ่งหวั่นถิงนั้นสมจริงกว่า และทำให้ร่างกายอ่อนระทวย
เย่เฉินก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ตื่นตระหนกจนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ซ่งหวั่นถิงอาจเพราะเหนื่อยเกินไปที่ต้องหันหลังกลับและข้ามคอนโซลกลางเพื่อจูบเย่เฉิน หนึ่งนาทีต่อมาเธอคงทนไม่ไหว ดังนั้นเธอจึงหน้าแดงและนั่งกลับมาที่เดิม
ในเวลานี้ ใบหน้าที่สวยงามของซ่งหวั่นถิงนั้นแดงจนเหมือนจะมีเลือดไหลออกมา
แม้แต่ติ่งหูที่ซ่อนอยู่ในเส้นผมก็กลายเป็นสีแดง
ซ่งหวั่นถิงไม่กล้ามองเย่เฉิน แต่จ้องไปที่พวงมาลัยอย่างประหม่า ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
และเย่เฉิน ก็รู้สึกประหม่าเช่นกัน
ในรถ เกิดความเงียบงันที่อึดอัดชั่วขณะหนึ่ง
หลังจากพูดจบ เธอก็รวบรวมความกล้าเพื่อมองเย่เฉินและพูดอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ หวั่นถิงรักคุณอย่างจริงใจและต้องการอยู่กับคุณอย่างจริงจัง หวั่นถิงรู้ว่าอาจารย์เย่แต่งงานแล้ว หวั่นถิงรู้ว่าหวั่นถิงไม่มีคุณธรรมพอที่จะทำสิ่งนี้ แต่หวั่นถิงคิดว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะไล่ตามความรักของตนเอง และหวั่นถิงเองก็เหมือนกัน...”
เย่เฉินพูดด้วยอารมณ์ทำอะไรไม่ได้ "คุณเป็นผู้หญิงที่ดี แต่ผมก็เป็นคนที่แต่งงานแล้ว"
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างดื้อรั้นว่า “อาจารย์เย่ หวั่นถิงได้ยินมาว่า ภรรยาของคุณแต่งงานกับคุณมานานกว่าสามปีแล้ว และไม่มีความสัมพันธ์แบบสามีภรรยาที่แท้จริง คุณและภรรยาของคุณแต่งงานกันภายใต้การจัดการของปู่ของภรรยาคุณเท่านั้น หวั่นถิงไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงยังรักษาการแต่งงานที่ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันอย่างแท้จริงมานานกว่าสามปี ไม่ยอมปล่อยมันไป?”
ขณะที่เธอพูด อารมณ์ของเธอค่อยๆขึ้นและพูดด้วยดวงตาสีแดงว่า “วินาทีที่หวั่นถิงได้พบและรู้จักกับอาจารย์เย่ หวั่นถิงก็รู้สึกเสียใจแทนอาจารย์เย่ จินหลิงเคารพคุณในฐานะมังกรตัวจริงบนโลก นี่เป็นเพราะทุกคนรู้จักคุณ รู้ว่าความแข็งแกร่งของคุณนั้นไม่ธรรมดา เหนือกว่าคนธรรมดาในจินหลิง แต่หวั่นถิงไม่เข้าใจ ในเมื่อคุณมีความสามารถเช่นนั้น ทำไมคุณต้องแต่งเข้าไปในตระกูลเซียว กลายเป็นลูกเขยที่ไม่มีความเป็นสามีภรรยาอย่างแท้จริง?”
เย่เฉินยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า "ชูหรันมีบุญคุณต่อผม ผมจะทิ้งเธอเพราะผมมีความสามารถบางอย่างได้อย่างไร?"
เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ยินสิ่งนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาในดวงตาสีแดงของเธอ เธอพูดว่า "สิ่งที่ภรรยาของคุณสามารถให้คุณได้ หวั่นถิงเชื่อว่าหวั่นถิงก็สามารถให้คุณได้ สิ่งที่ภรรยาของคุณไม่สามารถให้คุณได้ หวั่นถิงก็สามารถให้คุณได้..."
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...