ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1124

พูดถึงเรื่องนี้ เธอหันหน้าไปมองเย่เฉินอย่างจริงจัง ขณะที่ร้องไห้ เธอพูดด้วยความอ่อนไหวว่า "อาจารย์เย่ ถ้าคุณสามารถยอมรับหวั่นถิงได้ หวั่นถิงยอมมอบตัวเองและทั้งตระกูลซ่งให้คุณ ต่อไปคุณจะเป็นตระกูลซ่งกลายเป็นตระกูลเย่ คุณจะเป็นผู้นำของตระกูลเย่ หวั่นถิงไม่ต้องการอะไรมากในชีวิต แค่อยากเป็นคนรักของคุณและรับใช้คุณอยู่ข้างๆ ถ้าคุณชอบเที่ยวรอบโลก หวั่นถิงยอมปล่อยทั้งตระกูลซ่ง เที่ยวไปกับคุณ ถ้าคุณชอบเด็ก อยากมีลูกเพิ่มอีกสองสามคน ขอเพียงแค่คุณมีความสุข อยากทำอะไรก็ได้...”

ในใจเย่เฉินอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว

ไม่ว่าจะมองจากมุมมองใดๆก็ตาม ซ่งหวั่นถิงก็ยังคงเป็นสาวงามที่ยอดเยี่ยมของหญิงสาวหนึ่งในหมื่นหรือแม้แต่หนึ่งในล้าน

เธอไม่เพียงแต่มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น แต่เธอยังมีบุคลิกและนิสัยที่น่ารักอีกด้วย เธอได้รับการศึกษาระดับสูงของชนชั้นสูงตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก ความสามารถของเธอก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน

เรียกได้ว่าเป็นแบบอย่างหญิงสาวที่มีคุณธรรมในหมู่สตรีผู้มั่งคั่ง

แม้แต่ตระกูลใหญ่ในเย่นจิง ก็ไม่สามารถปลูกฝังผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้

ดังนั้น จึงเป็นความโชคดีของตนที่มีผู้หญิงดีๆแบบนี้มาตกหลุมรักตัวเอง

แต่น่าเสียดายที่ตัวเองเป็นคนที่แต่งงานแล้ว ความรู้สึกรักที่มีต่อเซียวชูหรันในใจก็ยังลึกซึ้งมาก เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทิ้งเธอไปแบบนี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นซ่งหวั่นถิงร้องไห้ออกมา เขาก็รู้สึกเห็นใจมาก

เขาไม่อยากเห็นเซียวชูหรันเจ็บ แต่เขาก็ไม่อยากเห็นซ่งหวั่นถิงเจ็บเช่นกัน

ในขณะนั้น เขาติดอยู่กับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างสมบูรณ์

ซ่งหวั่นถิงมองมาที่เขาอย่างเสน่หาและตั้งตารอคำตอบจากเขา