หลังจากลงจากรถ มองดูซ่งหวั่นถิงขับรถออกจากTomson Riviera ยืนอยู่ที่นั่นนานกว่าสิบวินาที ก่อนจะหันกลับมาและเข้าสู่ประตูของTomson Riviera
เมื่อเขากลับไปถึงบ้าน ภรรยาของเขาเซียวชูหรันได้อาบน้ำและนอนอ่านหนังสืออยู่ในห้องนอน
เมื่อเห็นเย่เฉินกลับมา เซียวชูหรันยิ้มและถามว่า "งานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนคุณเป็นอย่างไรบ้าง?"
ในใจเย่เฉินรู้สึกผิดปกติเล็กน้อยและตอบว่า “งานเลี้ยง ก็ไม่เลว...”
เซียวชูหรันไม่รู้ว่าเป็นวันเกิดของซ่งหวั่นถิง เหตุผลหลักคือเย่เฉินไม่ต้องการให้เธอคิดมากเกินไปดังนั้นเขาจึงไม่พูด
เซียวชูหรันไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติของเย่เฉิน เธอวางหนังสือในมือลง มองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยความเขินอาย "สามี ฉันขออะไรคุณหน่อยได้ไหม?"
เย่เฉินรีบพูดว่า “กับสามีคุณจะเกรงใจอะไรกัน มีอะไรพูดมาได้เลย”
เซียวชูหรันกล่าวว่า "ฉันมีเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่กำลังจะแต่งงานเร็วๆนี้ วันนี้เธอมาที่ทำงานของฉันเพื่อส่งการ์ดเชิญให้ฉัน คุณไปกับฉันหน่อยได้ไหม?"
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ได้แน่นอน ผู้ชายหรือผู้หญิง?”
"ผู้หญิง" เซียวชูหรันกล่าว "ตอนที่เราอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เราเคยนั่งโต๊ะเดียวกันมา"
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ในเมื่อเป็นงานแต่งงานของเพื่อนร่วมโต๊ะของคุณ งั้นต้องไปแน่นอน!”
เมื่อพูดถึงตอนนี้ เซียวชูหรันกอดแขนของเย่เฉิน แกว่งมืออย่างแรงและขอร้องว่า “สามี ฉันรู้ว่าคุณเก่งที่สุด และฉันรู้ว่าคุณมักจะเป็นคนที่ไม่ชอบโชว์ แต่คุณช่วยได้ไหม ในวันแต่งงานของเพื่อนร่วมชั้นของฉัน ขับรถสปอร์ตส่งเธอไปแต่งงานได้ไหม? ฉันก็อยากให้เธอได้หน้า เพื่อที่ครอบครัวของสามีเธอจะไม่รังแกเธอมากเกินไปในอนาคต ได้โปรดเถอะสามี..."
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างเอ็นดู "ในเมื่อเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของคุณ ขับแค่คันเดียวจะพอได้อย่างไร ถึงตอนนั้นผมขับหนึ่งคัน คุณขับหนึ่งคันและรับเพื่อนร่วมชั้นของคุณ คุณพอใจกับการวางแผนนี้หรือไม่?”
เซียวชูหรันดีใจมาก และกอดเขาทันที จูบเขาที่ริมฝีปากและพูดอย่างมีความสุข “พอใจ! พอใจมาก! คุณเป็นสามีที่ดีที่สุดในโลกจริงๆ!”
เย่เฉินตกตะลึงในจุดนั้น
เกิดอะไรขึ้นกับผมในวันนี้?โชคเรื่องความรักเต็มเปี่ยม?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...