ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1141
เมื่อได้ฟังคำกล่าวของนายหญิงใหญ่ หม่าหลันก็ชะงักงัน รู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างมาก
ยังมีคนลงทุนให้ตระกูลเซียวอยู่จริง ๆ เหรอ บ้าไปแล้วรึเปล่า
เจ้าพวกไม่ได้เรื่องอย่างตระกูลเซียวนี้ มีใครเชิดหน้าชูตาได้บ้าง
อาศัยแค่พวกเขา หากบริษัทเซียวซื่อยังทำอะไรได้ก็แปลกแล้ว!
ลงทุนกับพวกเขา ไหนเลยไม่กลายเป็นเอาเงินไปเผาทิ้ง
เมื่อนึกถึงจุดนี้ หม่าหลันก็เอ่ยถากถางโดยพลัน “ยายแก่น่าตายนี่ อย่าได้ใจต่อหน้าฉันไปหน่อยเลย ด้วยความสามารถเท่านั้นของตระกูลพวกคุณ ต่อให้บริษัทเซียวซื่อเปิดกิจการใหม่ เพียงไม่กี่วันก็ต้องปิดตัวลงแน่นอน ไม่ดูเสียหน่อยว่าทั้งตระกูลพวกคุณมีแต่คนไร้น้ำยาขนาดไหน เซียวไห่หลงขี้โรคนั่นจะทำอะไรออกมาได้ แค่เขาไม่ทำทรัพย์สินตระกูลป่นปี้ย่อยยับฉันก็จุดธูปขอบคุณแล้ว!”
คำพูดของหม่าหลันเองก็ได้ปักถูกจุดเจ็บของนายหญิงใหญ่เซียวเข้าพอดี
แม้ขณะนี้ตระกูลเซียวจะมีอู๋ตงไห่มาลงทุน แต่ไม่ได้หมายความว่าต่อจากนี้ตระกูลเซียวจะสามารถนอนหลับไร้กังวลได้อย่างเด็ดขาด
อย่างไรเงินของอู๋ตงไห่ ก็เพียงแต่ช่วยคลี่คลายปัญหาความอยู่รอดของตระกูลเซียวเท่านั้น แต่การพัฒนาต่อไปที่บริษัทเซียวซื่อต้องการจริง ๆ ก็ยังเป็นการมีผู้ที่มากความสามารถมาเป็นผู้นำจึงจะดำเนินต่อไปได้
แต่ว่า ตระกูลเซียวก็ไม่มีคนเก่งพอจะใช้งานได้จริง ๆ
เซียวฉางเฉียนเดิมทีตัวเขาก็มีความสามารถพื้น ๆ เซียวไห่หลงยิ่งเป็นคนไร้ประโยชน์ที่ตาสูงแต่ฝีมือเรี่ยดิน ถนัดการกินในช่วยนอกเป็นที่สุด หากให้เขามาคิดหาวิธีช่วยบริษัททำเงินเข้าจริง ๆ นั่นคงยากยิ่งกว่ายาก
เขาเข้าร่วมบริษัทเซียวซื่อมาหลายปีดีดักแล้ว โดยพื้นฐานคือทำอะไรไม่สำเร็จสักเรื่อง เป็นคนไร้ประโยชน์ที่เรื่องสำเร็จไม่มี มีแต่เรื่องล้มเหลวเต็มไปหมดคนหนึ่ง
ใบรายการเหล่านี้ เซียวชูหรันกำลังค่อย ๆ ทำ หากว่าทำให้เธอกลับบริษัทเซียวซื่อได้ ก็เท่ากับนำออร์เดอร์เหล่านี้กลับมาด้วยแล้วไม่ใช่เหรอ
เมื่อคิดถึงจุดนี้ นายหญิงใหญ่เซียวจึงข่มอารมณ์โกรธ เอ่ยกับหม่าหลันว่า “หม่าหลันเอ๋ย พวกเราแม่ผัวลูกสะใภ้ก็ไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกันหนักหนา เธอจะกัดไว้ไม่ปล่อยไปทำไม ฉันคิดว่า พวกเรามิสู้วางอคติกันลง ร่วมมือกันให้ดีจะดีกว่า เธอคิดว่ายังไง”
หม่าหลันเอ่ยอย่างขุ่นเคือง “ยายแก่น่าตาย อย่ามาล่อหลอกกับฉันหน่อยเลย พวกเราสองคนไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกันหนักหนาเนี่ยนะ คุณคงลืมไปแล้วกระมังว่าขาฉันน่ะถูกคุณทำหัก ยายแก่รอฉันแล้วกัน ช้าเร็วฉันจะต้องหักขาสองข้างคุณให้หมดแน่!”
นายหญิงใหญ่เซียวชี้ไปที่เบนท์ลีย์ คอนทิเนนทัล เอ่ยอย่างจริงจัง “หม่าหลัน ขอแค่ครอบครัวพวกเธอยินดีกลับมา ฉันก็จะซื้อเบนท์ลีย์ให้พวกเธอหนึ่งคันในแบบเดียวกันนี้เลย เธอคิดว่าไง”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...