ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1161

แว็บเดียว เซียวชูหรันก็เกิดหึงหวงขึ้นมา

เธอเดาว่า ซ่งหวั่งถิงอาจจะรู้สึกดีต่อสามีของตน

ไม่งั้น เธอไม่มีทางใช้สายตาแบบนี้มองสามีของตน

นี่ทำให้เซียวชูหรันรับรู้ได้ว่า ตนและสามียังห่างไกลไม่สนิทกัน และเพราะแบบนี้ ทั้งสองจึงยังมีช่องว่างระหว่างกันอย่างชัดเจน

ช่องว่างนี้ง่ายต่อการที่จะถูกมือที่สามเข้าแทรก

ถ้าความสัมพันธ์ของทั้งสองสนิทสนมกันเป็นพิเศษ ใกล้ชิดกันเป็นพิเศษ จิตใจของทั้งคู่อยู่ที่กันและกัน ก็จะไม่ช่องว่างใดๆเหลือไว้ให้มือที่สามได้หลอกใช้

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอเกิดความวู่วามที่ไม่เคยมีมาก่อนขึ้นในใจ

ในขณะเดียวกันนี้เอง เย่เฉินเห็นเธอยังคงเหม่อลอยอยู่ จึงรีบพูดกับเธอว่า “ที่รักต้องรีบไปแล้วนะ ไม่งั้นเราจะสายแล้ว”

เซียวชูหรันรู้สึกตัว ได้พยักหน้าอย่างไม่เป็นธรรมชาติ รีบกล่าว “งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ!”

ซ่งหวั่นถิงส่งทั้งสามคนออกจากร้าน มองทั้งสามขึ้นรถไป จากนั้นจึงเดินกลับเข้าไปในร้านอย่างอาลัยอาวรณ์

เย่เฉินสตาร์ทรถบูกัตติเวย์รอนรุ่นลิมิตเต็ด แล้วขับไปที่โรงแรมฮิลตัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน