แว็บเดียว เซียวชูหรันก็เกิดหึงหวงขึ้นมา
เธอเดาว่า ซ่งหวั่งถิงอาจจะรู้สึกดีต่อสามีของตน
ไม่งั้น เธอไม่มีทางใช้สายตาแบบนี้มองสามีของตน
นี่ทำให้เซียวชูหรันรับรู้ได้ว่า ตนและสามียังห่างไกลไม่สนิทกัน และเพราะแบบนี้ ทั้งสองจึงยังมีช่องว่างระหว่างกันอย่างชัดเจน
ช่องว่างนี้ง่ายต่อการที่จะถูกมือที่สามเข้าแทรก
ถ้าความสัมพันธ์ของทั้งสองสนิทสนมกันเป็นพิเศษ ใกล้ชิดกันเป็นพิเศษ จิตใจของทั้งคู่อยู่ที่กันและกัน ก็จะไม่ช่องว่างใดๆเหลือไว้ให้มือที่สามได้หลอกใช้
เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอเกิดความวู่วามที่ไม่เคยมีมาก่อนขึ้นในใจ
ในขณะเดียวกันนี้เอง เย่เฉินเห็นเธอยังคงเหม่อลอยอยู่ จึงรีบพูดกับเธอว่า “ที่รักต้องรีบไปแล้วนะ ไม่งั้นเราจะสายแล้ว”
เซียวชูหรันรู้สึกตัว ได้พยักหน้าอย่างไม่เป็นธรรมชาติ รีบกล่าว “งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะ!”
ซ่งหวั่นถิงส่งทั้งสามคนออกจากร้าน มองทั้งสามขึ้นรถไป จากนั้นจึงเดินกลับเข้าไปในร้านอย่างอาลัยอาวรณ์
เย่เฉินสตาร์ทรถบูกัตติเวย์รอนรุ่นลิมิตเต็ด แล้วขับไปที่โรงแรมฮิลตัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...