ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1162

อีกฝั่ง พ่อของซุนหงเหว่ยก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า “หงเหว่ย ความจริงเรื่องนี้แกต้องเชื่อฟังพ่อกับแม่นะ ตอนนี้เรื่องแต่งงานต้องคำนึงถึงความเหมาะสมกัน ตระกูลซุนของเราไม่ใช่ตระกูลมหาเศรษฐีอะไร แต่อย่างน้อยก็เป็นครอบครัวคนรวยที่มีทรัพย์สินหลายสิบล้าน ในบรรดาเพื่อนฝูงญาติ ครอบครัวของเรามีฐานะที่สุด ถ้าแกเชื่อพ่อ หาคุณหนูที่ครอบครัวฐานะไล่เลี่ยกับเราหรือที่มีเงินมากกว่าเรา ถ้าเป็นแบบนั้นความสามารถของตระกูลเรา ในบรรดาตระกูลซุน ครอบครัวของเราก็จะเจริญก้าวหน้ากว่าเพื่อน”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ สีหน้าพ่อของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกแล้วกล่าวอย่างถอนหายใจว่า “แกนะเป็นเด็กไม่ยอมเชื่อฟัง หาผู้หญิงคนไหนไม่หา ดันไปหาคนจนแบบนี้ ถึงตอนนั้นครอบครัวเราไม่ถูกพวกเพื่อนพ้องญาติมิตรเหล่านี้หัวเราะเยาะแย่เหรอ!”

ซุนหงเหว่ยเจ็บปวดใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ เขาจริงใจต่อจางเสี่ยวม่าน ทั้งอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัย จนกระทั่งถึงปัจจุบันเป็นเวลาหลายปี ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกันมาก่อน รักๆใคร่ๆกันมาตลอด ตอนนั้นในหมู่เพื่อนฝูง ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่อิจฉาความสัมพันธ์ที่มั่นคงอย่างที่สุดนี้ของพวกเขา

ในใจเขา ถ้าตนและจางเสี่ยวม่านได้รับคำอวยพรจากครอบครัว ใช้ชีวิตไปด้วยกัน เขาจะต้องเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลกอย่างแน่นอน

แต่เขาไม่เข้าใจ ว่าทำไมพ่อแม่ของตัวเองต้องขัดขวางการแต่งงานของตนเองขนาดนี้

แม้จางเสี่ยวม่านไม่ใช่ลูกคนรวยอะไร แต่เธอเป็นผู้หญิงที่หาได้ยากยิ่ง

แต่เสียดายพ่อแม่เลือกปฏิบัติ มองไม่เห็นข้อดีของจางเสี่ยวม่านเลยแม้แต่น้อย

พวกเขาคิดแค่ว่าครอบครัวของจางเสี่ยวม่านไม่มีเงินไม่มีอำนาจ ดังนั้นจึงดูถูกเธอ และไม่อยากให้เธอแต่งเข้าบ้าน

ไม่ว่าตนจะโน้มน้าวยังไง ข้อร้องยังไงพวกเขาก็ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงความคิดเดิม

ต่อให้เป็นตอนนี้ จางเสี่ยวม่านได้ตั้งครรภ์สายเลือดของตัวเอง พวกเขาก็ยังคงเหยียดหยามเธอ นี่ทำให้ซุนหงเหว่ยเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก