ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1181
ให้ซุนเต๋อวั่งซึ่งมีอายุห้าสิบกว่าและมีครอบครัวแล้ว แต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์เนี่ยนะ?
เมื่อได้ยินเย่เฉินกล่าวเช่นนี้ แล้วทุกคนในที่เกิดเหตุก็โกรธจัดในทันที
เซว์ซิงหลงดุอย่างโกรธเคืองว่า: “แกอยากตายหรือไง? ฉันจะให้ลูกสาวแต่งงานกับซุนหงเหว่ยไม่ใช่พ่อของซุนหงเหว่ย”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “คุณนี่ไม่มีวิสัยทัศน์เลยจริงๆ ซุนหงเหว่ยไม่ต้องการแต่งงานกับลูกสาวของคุณ? ซุนหงเหว่ยไม่เต็มใจที่จะแต่งงาน แต่พ่อแม่ของเขาต้องการให้ลูกสาวของคุณมาเป็นสมาชิกในครอบครัว ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุด คือการปล่อยให้พ่อของเขา แต่งงานกับลูกสาวของคุณ มันจะได้ดีอกดีใจกันทุกคนแบบนี้ไม่ดีเหรอ?”
“ไอ้สารเลว แกกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่เนี่ย!” สวีลี่ฉินพูดอย่างโมโห: “ให้สามีของฉันแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์ แล้วฉันล่ะ ฉันควรทำอย่างไร?”
เย่เฉินพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “คุณเหรอ? คุณต้องการให้ลูกสาวของท่านประธานเซว์มาเป็นสมาชิกในครอบครัวของคุณ นี่คือสิ่งที่คุณต้องการไม่ใช่หรือ? คุณควรขอบคุณผมนะ ที่ให้ทางออกที่ดีแก่คุณ”
ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงมองไปที่ซุนเต๋อวั่งอีกครั้งและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ซุนเต๋อวั่ง นายเฝ้ามองหญิงชราผู้ชั่วร้ายคนนี้ทุกวันมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว ฉันเดาว่านายก็คงเบื่อหน่ายแล้ว พอดีเลยคราวนี้ฉันจะตัดสินใจแทนนายเอง ฉันจะมอบภรรยาสาวคนใหม่ให้กับนาย ไม่เพียงแต่ได้สินสอด50ล้านจากฝ่ายหญิงเท่านั้น แต่เธอยังพาลูกชายมาให้คุณอีกด้วย อะไรจะดีขนาดนั้น?”
“ไร้สาระ!” สวีลี่ฉินรู้สึกละอายใจจนโกรธจัด เธอชี้ไปที่เย่เฉินและตะโกนว่า: “ฉันว่าไอ้สาระเลวนี้มาที่นี่เพื่อหาเรื่องชัดๆ เชื่อหรือไม่ ฉันสามารถหาหาคนมาซ้อมนายจนไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้!”
หลังจากนั้นสวีลี่ฉินก็มองไปที่เซว์ซิงหลงและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า: “ท่านประธานเซว์คะ ไอ้สารเลวนี้จับคู่ให้คนอื่นไปเรื่อย สามีของฉันแก่แล้วและไม่สำคัญว่าเขาจะเสียหน้าหรือ แต่ลูกสาวของคุณยังไม่ได้แต่งงาน และยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ที่เขาพูดอย่างนั้น มันคือการดูถูกคุณชัดๆ!”
เซว์ซิงหลงก็โกรธมากเช่นกัน เขากัดฟันและดุด่าเสียงดังว่า: “ไอ้หนุ่ม นายกล้ามาก นายกล้ามายั่วยวนฉันแบบนี้ แล้วนายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
เย่เฉินเยาะเย้ยว่า: “ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใคร ฉันรู้แค่ว่าจากนี้ไปคุณจะเป็นพ่อตาของซุนเต๋อวั่ง!”
เย่เฉินกวาดสายตาไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่ากลุ่มคนที่ยืนอยู่รอบข้างนั้นมีแต่คนรุ่นหลังของตระกูลซุนเท่านั้น ซึ่งพวกเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้น และมันจะเป็นความคิดที่โง่เขลาที่สุด หากพวกเขาคิดจะทำร้ายตัวเอง
ตรงกันข้าม หากเขาต้องต่อสู้กับคนเหล่านี้จริงๆ เขาก็ยังต้องควบคุมความแข็งแกร่งของตัวเองตลอดเวลา ไม่เช่นนั้น เขาอาจจะฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาก็ได้ พอถึงตอนนั้นจริงๆเขาจะต้องปวดหัวเพราะเรื่องนี้อย่างแน่นอน
ท้ายที่สุดมันก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นฆ่าคนหรอก
ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า: “ยัยแก่เอ๊ย คุณนี่ช่างเป็นผู้หญิงที่โง่เขลาจริงๆเลย ถึงขั้นนี้แล้วคุณยังจะปกป้องประธานเซว์อีกเหรอ? คุณรู้ไหม สามีของคุณกำลังจะเป็นลูกเขยของเขาในไม่ช้านี้แล้ว และถึงตอนนั้นคุณก็จะถูกขับไล่ออกจากตระกูลซุน ดังนั้นในแง่ที่เคร่งครัดประธานเซว์เป็นพ่อของคู่แข่งของคุณนะ คุณควรเกลียดเขามากกว่า”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...