ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1182
“นาย...นาย... นาย…” สวีลี่ฉินโกรธจนหายใจไม่ทั่วท้อง และตะโกนบอกซุนหงปินว่า: “หงปิน ช่วยป้าฆ่าไอ้สารเลวนี้ด้วย!”
ซุนหงปินก้าวถอยหลังทันทีและโบกมือด้วยความรังเกียจ: “ป้าครับ เมื่อกี้นี้คุณเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าผมไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกับคุณแถมยังขับไล่ผมให้ใส่หัวไปจากที่นี่อีกด้วย แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงมาขอให้ผมช่วยล่ะ อารมณ์คุณนี่ขึ้นๆลงๆจริงๆเลยนะ!”
สวีลี่ฉินรีบพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “หงปิน อย่าโกรธป้าเลย คำพูดที่ป้าพูดกับนายเมื่อกี้ป้าก็แค่พูดด้วยอารมณ์เท่านั้น นายไม่อยากจะให้ตระกูลซุนของเราดีขึ้นเรื่อยๆเหรอ?
“ขอโทษด้วยนะ” ซุนหงปินพูดในทันที: “ครอบครัวคุณคือครอบครัวคุณ ส่วนครอบครัวของผมก็คือครอบครัวของผมเอง เราไม่ใช่ครอบครัวเดี๋ยวกัน ดังนั้นถ้าคุณอยากจะทุบตีใครคุณก็ไปตีเองสิ คุณมาสั่งให้ผมทำแทนทำไม?”
ในขณะที่พูดกับเธอนั้น ซุนหงปินยังพูดกับสมาชิกของตระกูลซุนคนอื่นๆ อีกว่า: “พวกเราทุกคนไม่จำเป็นต้องก้าวก่ายเรื่องนี้ มันไม่ใช่ธุระของเรา เธอไม่ใช่คนในครอบครัวของเรา ดังนั้นเราต้องไม่โดนคนอื่นหลอกใช้ให้เป็นเครื่องมือของคนอื่น”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด จากนั้นก็พากันถอยหลังหลายก้าว และไม่มีเจตนาที่จะช่วยเธอกำจัดเย่เฉินเลยแม้แต่นิดเดียว
สวีลี่ฉินโกรธจนตัวสั่นไปหมด เธอไม่คาดคิดเลยว่าซุนหงปินคนนี้จะไม่รู้จักกับการเคารพผู้ใหญ่และรักเด็กๆเลยสักนิด อย่างไรก็ตามเธอยังคงเป็นป้าของเขาอยู่ เขาพูดคุยกับตัวเองแบบนี้ได้อย่างไร
อย่างไรก็ตามสวีลี่ฉินก็เข้าใจเช่นกันว่านี่ไม่ใช่เวลามาถือสากับไอ้เด็กเปรตอย่างซุนหงปิน
ดังนั้นเธอจึงรีบพูดกับเซว์ซิงหลงว่า: “ท่านประธานเซว์ค่ะ ไอ้สารเลวนี้ดูถูกคุณ ดูถูกลูกสาวของคุณ คุณอย่าปล่อยมันไว้นะ โทรเรียกคนมาจัดการเขาเลย! มิฉะนั้น เรื่องแบบนี้จะถูกแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว และชื่อเสียงของคุณกับลูกสาวจะต้องเสียหายป่นปี้ไปหมดแน่ๆเลย!”
เซว์ซิงหลงเองก็โกรธเคืองมาก และหลังจากที่ถูกสวีลี่ฉินปลุกระดมแล้ว เขาก็รู้สึกโกรธมากกว่าเดิม
ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้สารเลว คอยดูนะฉันจะโทรเรียกคนมาอัดนายให้เละไปเลย!”
นอกจากนี้แล้วชื่อเสียงของเขาก็โด่งดังมากเช่นกัน ตั้งแต่เซว์ซิงหลงเข้าหาเขามา ธุรกิจในซูเปอร์มาร์เก็ตของเขาก็ไม่เคยถูกพวกอันธพาลคุกคามอีกเลย
เขาและหม่าจงเหลียงร่วมมือกันมายาวนานแล้ว ทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีมาโดยตลอด เมื่อไม่นานมานี้ เขาเพิ่งประกาศไปว่าตัวเองและหม่าจงเหลียงจะสาบานต่อหน้าฟ้าดินว่าทั้งคู่นั้นจะเป็นพี่น้องกันตลอดไป แถมยังมอบอั่งเปาใบใหญ่มูลค่า 1.88 ล้านหยวนให้อีกฝ่ายด้วย เพื่อประโยชน์ของเงินหม่าจงเหลียงเลยตอบตกลงเขาไป
เซว์ซิงหลงคิดว่า หลังจากที่ทุกคนรู้ว่าเขาและหม่าจงเหลียงเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันแล้ว ธุรกิจที่อยู่ในเขตชานเมืองของเขาจะราบรื่นขึ้นอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงเตรียมหาวันมงคลเพื่อทำพิธีสาบานโดยการเผากระดาษสีเหลืองและดื่มเลือดไก่
วันนี้เขาได้มาพบปะกับเย่เฉินที่อวดเก่งพอดี ไอ้หมอนี้ยังบังอาจเอาเรื่องแต่งงานของลูกสาวเขามาล้อเล่นอีกด้วย เขาเลยวางแผนที่จะให้หม่าจงเหลียงมาช่วยเขาสังหารหมอนี่ก่อน จากนั้นทั้งสองก็จะไปทานมื้อเที่ยงที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง และจัดพิธีสาบานให้เสร็จสิ้นในเวลาเดียวกัน!
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...