ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1182

“นาย...นาย... นาย…” สวีลี่ฉินโกรธจนหายใจไม่ทั่วท้อง และตะโกนบอกซุนหงปินว่า: “หงปิน ช่วยป้าฆ่าไอ้สารเลวนี้ด้วย!”

ซุนหงปินก้าวถอยหลังทันทีและโบกมือด้วยความรังเกียจ: “ป้าครับ เมื่อกี้นี้คุณเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าผมไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกับคุณแถมยังขับไล่ผมให้ใส่หัวไปจากที่นี่อีกด้วย แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงมาขอให้ผมช่วยล่ะ อารมณ์คุณนี่ขึ้นๆลงๆจริงๆเลยนะ!”

สวีลี่ฉินรีบพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “หงปิน อย่าโกรธป้าเลย คำพูดที่ป้าพูดกับนายเมื่อกี้ป้าก็แค่พูดด้วยอารมณ์เท่านั้น นายไม่อยากจะให้ตระกูลซุนของเราดีขึ้นเรื่อยๆเหรอ?

“ขอโทษด้วยนะ” ซุนหงปินพูดในทันที: “ครอบครัวคุณคือครอบครัวคุณ ส่วนครอบครัวของผมก็คือครอบครัวของผมเอง เราไม่ใช่ครอบครัวเดี๋ยวกัน ดังนั้นถ้าคุณอยากจะทุบตีใครคุณก็ไปตีเองสิ คุณมาสั่งให้ผมทำแทนทำไม?”

ในขณะที่พูดกับเธอนั้น ซุนหงปินยังพูดกับสมาชิกของตระกูลซุนคนอื่นๆ อีกว่า: “พวกเราทุกคนไม่จำเป็นต้องก้าวก่ายเรื่องนี้ มันไม่ใช่ธุระของเรา เธอไม่ใช่คนในครอบครัวของเรา ดังนั้นเราต้องไม่โดนคนอื่นหลอกใช้ให้เป็นเครื่องมือของคนอื่น”

ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด จากนั้นก็พากันถอยหลังหลายก้าว และไม่มีเจตนาที่จะช่วยเธอกำจัดเย่เฉินเลยแม้แต่นิดเดียว

สวีลี่ฉินโกรธจนตัวสั่นไปหมด เธอไม่คาดคิดเลยว่าซุนหงปินคนนี้จะไม่รู้จักกับการเคารพผู้ใหญ่และรักเด็กๆเลยสักนิด อย่างไรก็ตามเธอยังคงเป็นป้าของเขาอยู่ เขาพูดคุยกับตัวเองแบบนี้ได้อย่างไร

อย่างไรก็ตามสวีลี่ฉินก็เข้าใจเช่นกันว่านี่ไม่ใช่เวลามาถือสากับไอ้เด็กเปรตอย่างซุนหงปิน

ดังนั้นเธอจึงรีบพูดกับเซว์ซิงหลงว่า: “ท่านประธานเซว์ค่ะ ไอ้สารเลวนี้ดูถูกคุณ ดูถูกลูกสาวของคุณ คุณอย่าปล่อยมันไว้นะ โทรเรียกคนมาจัดการเขาเลย! มิฉะนั้น เรื่องแบบนี้จะถูกแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว และชื่อเสียงของคุณกับลูกสาวจะต้องเสียหายป่นปี้ไปหมดแน่ๆเลย!”

เซว์ซิงหลงเองก็โกรธเคืองมาก และหลังจากที่ถูกสวีลี่ฉินปลุกระดมแล้ว เขาก็รู้สึกโกรธมากกว่าเดิม

ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้สารเลว คอยดูนะฉันจะโทรเรียกคนมาอัดนายให้เละไปเลย!”