ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1184
ในเวลานี้ มีลูกน้องที่ดูดเดือดสามถึงสี่สิบคนวิ่งออกมาจากรถเก๋งคันอื่นๆอย่างกะทันหัน
หลังจากนั้น ภายใต้คำสั่งของหม่าจงเหลียง คนเหล่านี้วิ่งเข้ามาล้อมรอบฝูงชน
เซว์ซิงหลงโบกมือให้เขาอย่างรวดเร็ว: “พี่เสี่ยวหม่า!”
หม่าจงเหลียงพยักหน้า ชำเลืองมองเขาและถามว่า: “ท่านประธานเซว์ครับ ใครหน้าไหนที่มันไม่กลัวตายกล้ามาล่วงเกินคุณเหรอ?”
เซว์ซิงหลงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “พี่เสี่ยวหม่าไอ้สาระเลวนี้ไม่เพียงแต่ดูถูกฉันเท่านั้น แต่ยังดูถูกลูกสาวของฉันอีกด้วย!”
หม่าจงเหลียงเลิกคิ้วมองเย่เฉิน และตัวสั่นด้วยความตกใจทันที
เชี่ย!
เขาคืออาจารย์เย่!
ท้ายที่สุดหม่าจงเหลียงยังคงเป็นลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนของท่านหงห้า และเป็นหนึ่งในคนดังที่ทรงพลังของท่านหงห้าอีกด้วย เขาเคยเห็นใบหน้าของเย่เฉิน เมื่อตอนที่เย่เฉินจัดงานเลี้ยงที่เทียนเซียงฝู่แล้ว
แต่ในเวลานั้นท่านหงห้าอ่อนน้อมถ่อมตนต่อเย่เฉินอย่างมาก แถมยังแสดงกิริยาเกรงกลัวในเวลาที่พูดกับเขาอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่แนะนำลูกน้องของตัวเองให้เขารู้จักเป็นธรรมชาติ
เขาไม่คาดคิดว่าเซว์ซิงหลงจะยั่วโมโหอาจารย์เย่ และรีบอธิบายกับเย่เฉินด้วยความตื่นตระหนกในทันที: “อาจารย์เย่... ...”
เย่เฉินขัดจังหวะเขาทันที: “คุณทักผิดคนแล้ว”
“อะไรนะ?” หม่าจงเหลียงพูดอย่างเร่งรีบและเคารพว่า: “เป็นไปได้อย่างไร ข้าน้อยเคยเห็นท่านที่เทียนเซียงฝู่…”
เย่เฉินเลิกคิ้ว: “ฉันบอกว่าคุณทักผิดคนแล้ว คุณหูหนวกหรือไง?”
อวัยวะภายในของหม่าจงเหลียงสั่นสะเทือนด้วยเสียงคำรามของเย่เฉิน เขารู้ว่าเย่เฉินไม่ต้องการให้ตัวเองพูดตัวตนของเขาออกมาอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงรีบปฏิบัติตามคำพูดของเขาทันที
ตบคุณทำไมงั้นเหรอ? ฉันอยากจะฆ่าแกให้ตายด้วยซ้ำไป!
ใครให้มึงไปยั่วยุอาจารย์เย่ล่ะ? มันเป็นการสร้างปัญหาให้กูชัดๆ?
หลายคนที่เคยทำให้อาจารย์เย่ขุ่นเคือง มักจะถูกท่านหงห้าลากตัวไปเลี้ยงหมาที่คอกสุนัข แกอยากให้ฉันตายหรือไง?
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าพูดสิ่งเหล่านี้ออกมาหรอก เพราะอาจารย์เย่กำลังโกรธอยู่ และเขาไม่ต้องการให้ตัวเองเปิดเผยตัวตนของเขาแน่เลย...
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็ทำได้เพียงระงับความโกรธและความกลัวในใจไปก่อน และกล่าวว่า: “ที่ฉันตบแกก็เพราะว่าแกพูดจาไร้มารยาทเกินไป และจำไว้ด้วยเวลาอยู่ข้างนอกจะพูดจะจาอะไรก็ระวังปากหน่อย เข้าใจไหม?”
เซว์ซิงหลงรู้สึกน้อยใจแทบตาย และกล่าวว่า: “แต่คุณเพิ่งเรียกฉันว่าไอ้แก่ แถมยังบอกว่าจะฆ่าฉันให้ตายอีกด้วย แล้วฉันควรพูดจาอย่างไรดี...”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...