ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1184

ในเวลานี้ มีลูกน้องที่ดูดเดือดสามถึงสี่สิบคนวิ่งออกมาจากรถเก๋งคันอื่นๆอย่างกะทันหัน

หลังจากนั้น ภายใต้คำสั่งของหม่าจงเหลียง คนเหล่านี้วิ่งเข้ามาล้อมรอบฝูงชน

เซว์ซิงหลงโบกมือให้เขาอย่างรวดเร็ว: “พี่เสี่ยวหม่า!”

หม่าจงเหลียงพยักหน้า ชำเลืองมองเขาและถามว่า: “ท่านประธานเซว์ครับ ใครหน้าไหนที่มันไม่กลัวตายกล้ามาล่วงเกินคุณเหรอ?”

เซว์ซิงหลงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “พี่เสี่ยวหม่าไอ้สาระเลวนี้ไม่เพียงแต่ดูถูกฉันเท่านั้น แต่ยังดูถูกลูกสาวของฉันอีกด้วย!”

หม่าจงเหลียงเลิกคิ้วมองเย่เฉิน และตัวสั่นด้วยความตกใจทันที

 เชี่ย!

 เขาคืออาจารย์เย่!

 ท้ายที่สุดหม่าจงเหลียงยังคงเป็นลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนของท่านหงห้า และเป็นหนึ่งในคนดังที่ทรงพลังของท่านหงห้าอีกด้วย เขาเคยเห็นใบหน้าของเย่เฉิน เมื่อตอนที่เย่เฉินจัดงานเลี้ยงที่เทียนเซียงฝู่แล้ว

 แต่ในเวลานั้นท่านหงห้าอ่อนน้อมถ่อมตนต่อเย่เฉินอย่างมาก แถมยังแสดงกิริยาเกรงกลัวในเวลาที่พูดกับเขาอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่แนะนำลูกน้องของตัวเองให้เขารู้จักเป็นธรรมชาติ

เขาไม่คาดคิดว่าเซว์ซิงหลงจะยั่วโมโหอาจารย์เย่ และรีบอธิบายกับเย่เฉินด้วยความตื่นตระหนกในทันที: “อาจารย์เย่... ...”

เย่เฉินขัดจังหวะเขาทันที: “คุณทักผิดคนแล้ว”

“อะไรนะ?” หม่าจงเหลียงพูดอย่างเร่งรีบและเคารพว่า: “เป็นไปได้อย่างไร ข้าน้อยเคยเห็นท่านที่เทียนเซียงฝู่…”

เย่เฉินเลิกคิ้ว: “ฉันบอกว่าคุณทักผิดคนแล้ว คุณหูหนวกหรือไง?”

อวัยวะภายในของหม่าจงเหลียงสั่นสะเทือนด้วยเสียงคำรามของเย่เฉิน เขารู้ว่าเย่เฉินไม่ต้องการให้ตัวเองพูดตัวตนของเขาออกมาอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงรีบปฏิบัติตามคำพูดของเขาทันที