ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1185
เมื่อหม่าจงเหลียงได้ยินเซว์ซิงหลงพูดเช่นนี้แล้ว เขาก็ตบเขาอีกครั้งด้วยความโกรธ และตะโกนว่า: “บัดซบ! นี่แกกล้าต่อปากต่อคำกับฉันเหรอ? ฉันบอกให้แกจำสิ่งที่ฉันพูดให้ดีไง!”
เซว์ซิงหลงถูกตบเป็นครั้งที่สอง ตอนนี้เขารู้สึกหดหู่มาก ตั้งแต่โตเป็นผู้ใหญ่มาเขาเคยโดนตีซะที่ไหน?
วันนี้เขากลับโดนม่าจงเหลียงตบหน้าสองครั้งต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะโกรธมาก แต่เขาก็ไม่กล้าแสดงความไม่พอใจใด ๆ ในขณะนี้
เขาทำได้เพียงพยักหน้าอย่างโกรธเคืองและพูดว่า: “พี่เสี่ยวหม่าคุณพูดถูก ต่อไปนี้ฉันจะระวังการพูดจาของตัวเองให้มากกว่านี้”
ม่าจงเหลียงทำเสียงเย็นชาใส่เขาและเหลือบมองไปที่เย่เฉิน เขารู้สึกผิดเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงถามเซว์ซิงหลงว่า: “เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เล่าให้ฉันฟังอย่างละเอียดเดี๋ยวนี้!”
เซว์ซิงหลงกล่าวทันทีด้วยใบหน้าที่น้อยใจและขุ่นเคือง: “พี่เสี่ยวหม่าวันนี้ศักดิ์ศรีของฉันพังพินาศไปหมดแล้ว ไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี้โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ บังอาจมาอวดดีต่อหน้าฉัน แถมยังพูดจาเหยียดหยามฉันด้วย คุณช่วยฉันสั่งสอนมันด้วยนะ!”
เซว์ซิงหลงเล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟังอย่างละเอียดทันที
ม่าจงเหลียงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อฟังเขาพูดจบ
ในอีกด้านหนึ่งเขาอึ้งกับความสำส่อนของลูกสาวของม่าจงเหลียง ส่วนอีกด้านหนึ่งเขาก็รู้สึกอึ้งกับความไร้ยางอายของครอบครัวซุนเต๋อวั่งมาก และในทางกลับกัน เขาตกตะลึงกับการกระทำของเย่เฉิน อาจารย์เย่อย่างมาก!
หากเขาเป็นเย่เฉิน อย่างมากเขาก็แค่หาคนมาสั่งสอนสองครอบครัวนี้ให้เข็ดไปเลย จากนั้นก็ให้ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านแต่งงานกันอย่างราบรื่นเท่านั้น
แต่คนฉลาดอย่างอาจารย์เย่สามารถคิดที่จะให้ซุนเต๋อวั่งแต่งงานกับลูกสาวของเซว์ซิงหลงได้!
“อะไรนะ?!”
ไม่ว่าจะเป็นเซว์ซิงหลง ซุนเต๋อวั่งหรือสวีลี่ฉินก็ตาม พวกเขาต่างก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหม่าจงเหลียงจะพูดเช่นนี้!
ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ฉินแอบด่าหม่าจงเหลียงในใจว่า สรุปว่าไอ้สาระเลวนี้มาช่วยเซว์ซิงหลงหรือมาช่วยเย่เฉินกันแน่?
ทำไมเขาถึงไม่ช่วยเซว์ซิงหลงเลยแม้แต่ครั้งเดียว?
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...