ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1197
เมื่อเห็นหงห้าต้องการพาคนกลุ่มนี้ไปสำนักงานกิจการพลเรือนเฉินจื๋อข่ายถามเย่เฉิน : “อาจารย์เย่ ผมต้องไปดูด้วยไหมครับ?”
เย่เฉินโบกมือ แล้วพูดเรียบๆ : “คุณไม่ต้องไปแล้ว รอดื่มเหล้ามงคลกับผมที่นี่แหละ”
เซียวชูหรันที่อยู่ข้างๆ ไม่มีคำพูดใดๆ ตามองคนต่างถูกพาไปจึงอดไม่ได้ที่จะถามเย่เฉิน : “เย่เฉิน วันนี้พวกเรามาร่วมงานแต่งของเสี่ยวม่านกับหงเหว่ย เรื่องพ่อเขามันไม่ค่อยสมควรนิดหน่อยมั้ง......”
เย่เฉินถามเธอยิ้มๆ : “ภรรยา อย่างนั้นคุณคิดว่ายังไงคือเหมาะสม? ถ้าวันนี้ไม่ให้สวีลี่ฉินคนนั้นออกไปจากตระกูลซุน ถ้าวันนี้ไม่ให้สีสันกับตระกูลซุนสักหน่อย คุณรู้สึกว่าเพื่อนมัธยมปลายของคุณคนนี้หลังจากแต่งเข้าตระกูลซุนไปสามารถมีวันที่ดีได้ไหม?”
เซียวชูหรันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าเบาๆ
เธอรู้ว่าที่เย่เฉินพูดไม่ผิด ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไข อย่างนั้นด้วยนิสัยคนอย่างเซียวชูหรัน อนาคตจางเสี่ยวม่านต้องลำบากมากแน่ๆ
ถึงเวลานั้นตนเองก็ช่วยอะไรจางเสี่ยวม่านไม่ได้ ดังนั้นไม่เท่าให้เย่เฉินจัดการแก้ปัญหาเพียงครั้งเดียวให้สบายไปทั้งชาติ
เมื่อถึงจุดๆนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูด : “แค่ไม่รู้ว่าซุนหงเหว่ยจะเกลียดพวกเราไหม?”
เย่เฉินพูดเรียบๆ : “ผมช่วยเขามากขนาดนี้ ถ้าเขาเกลียดผม อย่างนั้นคนคนนี้ก็เกินเยียวยาแล้ว”
พูดเสร็จ เย่เฉินโบกมืออีกครั้ง พูดยิ้มๆ ： “โอเค พวกเราเข้าไปรอข้างในก่อน เมื่อพวกเขาจัดการเรื่องหยุมหยิมเหล่านี้เสร็จ แล้วกลับมา งานแต่งก็น่าจะเริ่มได้แล้ว”
สำนักงานกิจการพลเรือนเมืองจินหลิง
ทั้งเจ็ดคนดูกล้ำกลืนฝืนทน ภายใต้การนำของท่านหงห้า เดินนำเข้าไปในประตูใหญ่ของสำนักงานกิจการพลเรือน
ทั้งเจ็ดคนแบ่งเป็นคู่แต่งงานหนุ่มสาวซุนหงเหว่ยกับจางเสี่ยวม่าน และนอกจากนี้ยังมีเจ้าบ่าวคนใหม่ซุนเต๋อวั่ง รวมถึงภรรยาคนปัจจุบันของเขาสวีลี่ฉิน
นอกจากสี่คนนี้ ยังมีภรรยาคนใหม่ที่ต้องจดทะเบียนกับซุนหงเหว่ยอีกสักครู่ รวมถึงพ่อแม่ของเซว์จิ้งจิ้ง
หลังจากพนักงานยื่นทะเบียนสมรสให้ทั้งสองคน ก็ถามขึ้น : “คนอื่นๆ มาติดต่อเรื่องอะไรคะ?”
หงห้าชี้นิ้วไปที่ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ฉิน พูดเสียงเย็น : “มา จัดการเรื่องหย่าให้พวกเขาสองคน”
ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ฉินต่างหน้าเหยเก ดูแล้วในใจยุ่งเหยิงและดิ้นรนมาก แต่ในตอนนี้ทั้งสองไม่กล้าสร้างปัญหาใดๆ
สวีลี่ฉินร้องไห้นานจนดวงตาปูดบวม แต่ก็ทำได้เพียงแจ้งข้อมูลส่วนบุคคลให้ตามที่พนักงานต้องการ
หลังจากพนักงานตรวจสอบข้อมูลส่วนบุคคลของทั้งสองคนแล้ว จึงเปิดปากพูด : “ตามระเบียบของพวกเรา ทั้งสองยื่นคำขอหย่า ก่อนอื่นต้องแสดงใบทะเบียนสมรสของพวกคุณก่อน”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...