สวีลี่ฉินพูดอย่างติดขัด : “สหายท่านนี้ ใบทะเบียนสมรสพวกเราอยู่ที่บ้าน คุณช่วยยื่นเรื่องหย่าให้เราก่อนได้ไหม กลับไปแล้วพวกเราจะเอามาให้ภายหลัง”
พนักงานพูด : “นี้มันไม่เป็นไปตามกระบวนการ พวกคุณสองคนกลับไปเอามาหน่อยแล้วกันนะคะ”
ซุนเต๋อวั่งรีบพูด : “ไม่ได้ มันจะช้าไป ต้องจัดการให้แล้วเสร็จก่อนตอนเที่ยง”
พนักงานพูด : “พวกคุณสองคนไม่มีความรู้สึกต่อกันแล้ว การหย่ายังไม่ต้องทำตอนนี้ได้ไหม? หากไม่ได้จริงๆ ก็เป็นตอนบ่ายค่อยมาทำเรื่องอีกที่นะคะ!”
ในเวลานี้หงห้าจึงพูด : “คุณผู้หญิงครับ ผมรู้จักหัวหน้าเฉาของสำนักงานกิจการพลเรือนของพวกคุณ ผมจะคุยกับเขาให้จัดการเรื่องนี้เป็นพิเศษ ให้เขาเปิดไฟเขียวให้”
พูดจบ เขาชี้ไปที่ซุนเต๋อวั่ง และพูดกับพนักงานคนนั้น : “พี่ชายของเราต้องการหย่าโดยเร็ว และต้องจดทะเบียนกับคนอื่น ทางโรงแรมเตรียมงานเลี้ยงแขกไว้เรียบร้อยแล้ว รอเขาไปจัดงานแต่ง ไม่สามารถล่าช้าได้แล้ว”
พนักงานมองซุนเต๋อวั่งด้วยความประหลาดใจ แสดงความดูถูกเกินคำบรรยาย
ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าซุนเต๋อวั่งต้องเป็นตาเฒ่าได้แล้วทิ้งแน่
เขาต้องการรีบหย่ากับภรรยาขนาดนี้ ที่จริงตอนบ่ายต้องรีบเข้าวิวาห์กับคนอื่น
แน่นอนว่าเป็นหนึ่งในผู้ชายห่วยๆ
จากนั้นเธอมองท่านหงห้าแล้วพูด : “ถ้าคุณรู้จักหัวหน้าเฉาของพวกเรา อย่างนั้นรบกวนคุณโทรศัพท์หาเขา ถ้าเขาทางนั้นตกลง ฉันทางนี้ก็จะจัดการให้”
ท่านหงห้าพยักหน้า หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรออก
หลังจากอธิบายสถานการณ์ให้อีกฝ่ายฟังแล้ว อีกฝ่ายก็ลงจากอาคารมาต้อนรับเขาทันที
พอหัวหน้าเฉาเห็นท่านหงห้า ก็พูดอย่างเคารพนอบน้อม : “ไอ้หยา ท่านห้า ลมอะไรพัดคุณมาที่นี่!”
วันเวลาที่เคยมีความสุขและเต็มไปด้วยความสวยงาม ถูกความรนหาที่ตายชั่วครู่ของตนเองพามาถึงจุดจุดนี้
ในใจของเธอเสียใจจนอยากตบหน้าตนเอง
ณ ตอนนี้ดวงตาท่านหงห้ามองเธอที่นั่งร้องไห้บนพื้นแล้วรู้สึกรำคาญใจ
ดังนั้น เขาพูดกับหม่าจงเหลียงที่อยู่ข้างๆ : “รีบพาคนไปที่รถ เอาผู้หญิงหน้าเหม็นคนนี้ออกไปจากเขตแดนเมืองจินหลิง หลังจากนั้นหากเธอกล้ากลับมาเมืองจินหลิงอีก ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงหักขาทิ้งแล้วโยนทิ้งออกไปจากเมืองจินหลิงให้ผม!”
หม่าจงเหลียงพยักหน้าทันที : “ท่านห้าไม่ต้องกังวล ผมจะเอาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากเมืองจินหลิงเอง!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...