ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1199

หม่าจงเหลียงพูดพร้อมกับยื่นมือออกมา ขับไล่หญิงแก่สวีลี่ฉินออกไป

สวีลี่ฉินร้องไห้อย่างขมขื่นและพูด : “คุณ...... ยังไงก็ตามคุณให้ฉันกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าสักหน่อยนะ!”

หม่าจงเหลียงพูดเสียงเย็น : “นี้คุณผู้หญิงยังคิดจะกลับบ้านไปเก็บอีกเหรอ ผมไม่ถอดเสื้อผ้าบนตัวคุณออกก็ถือว่าไว้หน้าคุณมากแล้ว! แม่งเอ๊ยยังพูดไร้สาระอีก ถอดเสื้อผ้าคุณแล้วโยนทิ้งไปซะ!”

เมื่อสวีลี่ฉินได้ยินประโยคนี้ ไม่กล้าพูดมากทันที ทำได้เพียงถูกหม่าจงเหลียงลากออกไปดังสุนัขตายตัวหนึ่ง

เมื่อเห็นสวีลี่ฉินถูกนำตัวไป ท่านหงห้าชี้ไปที่เซว์จิ้งจิ้ง กระดิกนิ้วแล้วพูด : “มา คุณมานี่สิ”

ในใจเซว์จิ้งจิ้งหนึ่งล้านไม่ยอม แต่ ณ เวลานี้ไม่กล้าขัดคำสั่งท่านหงห้าสักนิด

ทำได้เพียงเดินไปข้างหน้าอย่างจำยอม และพูดเสียงสั่น : “หง...... ท่านหงห้า......”

ท่านหงห้าพยักหน้า ชี้ไปที่เธอกับซุนเต๋อวั่ง และพูดกับเจ้าหน้าที่ของสำนักงานกิจการพลเรือน: “มา ทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้พวกเขาสองคน”

พนักงานถามอย่างตกตะลึงตาค้าง : “อ๊า? ทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้พวกเขาสองคน?”

“ใช่” ท่านหงห้าพูด : “เป็นพวกเขาสองคน จัดการเดี๋ยวนี้เลย!”

ในขณะที่พนักงานประหลาดใจ ในใจก็อดยืนยันสิ่งที่ตนเองคิดไม่ได้ ซุนเต๋อวั่งคนนี้อายุ 50 กว่าปี ต้องเป็นชายเครื่องบินรบห่วยๆ แน่ ไม่คาดว่าจะพาภรรยาเก่าตนเองกับภรรยาใหม่ตนเองมาทำเรื่องหย่าและทำเรื่องจดทะเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือนในเวลาเดียวกัน ตาเฒ่านี้ยังมีความเป็นคนอยู่ไหม?

พนักงานคนนี้เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงไม่สบอารมณ์กับผู้ชายห่วยๆ มาก ปกติผู้ชายห่วยๆ ประเภทนี้จะทั้งสูงทั้งหล่อยังพอเข้าใจได้ สุดท้ายก็เป็นคนมีหน้าตาดีมีเงินทุน แต่ซุนเต๋อวั่งคนนี้อายุเกือบ 60 ปีแล้ว แก่แล้วไม่ว่า ยังรูปร่างหน้าตาน่าเกลียด แต่ไม่คิดว่าจะน่าเกลียดขนาดนี้ มีอะไรดีกับอะไรกัน?

แม้ว่าในใจจะไม่พอใจชายแก่คนนี้เป็นอย่างมาก แต่หญิงสาวก็ไม่กล้าแสดงความรู้สึกออกมา ทำได้เพียงทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้เขากับเซว์จิ้งจิ้งด้วยความคับข้องใจ

ก่อนที่จะจดทะเบียนสมรส อันดับแรกต้องถ่ายรูปแต่งงานก่อนถึงจะทำเรื่องจดทะเบียนสมรสได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน