ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1199
หม่าจงเหลียงพูดพร้อมกับยื่นมือออกมา ขับไล่หญิงแก่สวีลี่ฉินออกไป
สวีลี่ฉินร้องไห้อย่างขมขื่นและพูด : “คุณ...... ยังไงก็ตามคุณให้ฉันกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าสักหน่อยนะ!”
หม่าจงเหลียงพูดเสียงเย็น : “นี้คุณผู้หญิงยังคิดจะกลับบ้านไปเก็บอีกเหรอ ผมไม่ถอดเสื้อผ้าบนตัวคุณออกก็ถือว่าไว้หน้าคุณมากแล้ว! แม่งเอ๊ยยังพูดไร้สาระอีก ถอดเสื้อผ้าคุณแล้วโยนทิ้งไปซะ!”
เมื่อสวีลี่ฉินได้ยินประโยคนี้ ไม่กล้าพูดมากทันที ทำได้เพียงถูกหม่าจงเหลียงลากออกไปดังสุนัขตายตัวหนึ่ง
เมื่อเห็นสวีลี่ฉินถูกนำตัวไป ท่านหงห้าชี้ไปที่เซว์จิ้งจิ้ง กระดิกนิ้วแล้วพูด : “มา คุณมานี่สิ”
ในใจเซว์จิ้งจิ้งหนึ่งล้านไม่ยอม แต่ ณ เวลานี้ไม่กล้าขัดคำสั่งท่านหงห้าสักนิด
ทำได้เพียงเดินไปข้างหน้าอย่างจำยอม และพูดเสียงสั่น : “หง...... ท่านหงห้า......”
ท่านหงห้าพยักหน้า ชี้ไปที่เธอกับซุนเต๋อวั่ง และพูดกับเจ้าหน้าที่ของสำนักงานกิจการพลเรือน: “มา ทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้พวกเขาสองคน”
พนักงานถามอย่างตกตะลึงตาค้าง : “อ๊า? ทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้พวกเขาสองคน?”
“ใช่” ท่านหงห้าพูด : “เป็นพวกเขาสองคน จัดการเดี๋ยวนี้เลย!”
ในขณะที่พนักงานประหลาดใจ ในใจก็อดยืนยันสิ่งที่ตนเองคิดไม่ได้ ซุนเต๋อวั่งคนนี้อายุ 50 กว่าปี ต้องเป็นชายเครื่องบินรบห่วยๆ แน่ ไม่คาดว่าจะพาภรรยาเก่าตนเองกับภรรยาใหม่ตนเองมาทำเรื่องหย่าและทำเรื่องจดทะเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือนในเวลาเดียวกัน ตาเฒ่านี้ยังมีความเป็นคนอยู่ไหม?
พนักงานคนนี้เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงไม่สบอารมณ์กับผู้ชายห่วยๆ มาก ปกติผู้ชายห่วยๆ ประเภทนี้จะทั้งสูงทั้งหล่อยังพอเข้าใจได้ สุดท้ายก็เป็นคนมีหน้าตาดีมีเงินทุน แต่ซุนเต๋อวั่งคนนี้อายุเกือบ 60 ปีแล้ว แก่แล้วไม่ว่า ยังรูปร่างหน้าตาน่าเกลียด แต่ไม่คิดว่าจะน่าเกลียดขนาดนี้ มีอะไรดีกับอะไรกัน?
แม้ว่าในใจจะไม่พอใจชายแก่คนนี้เป็นอย่างมาก แต่หญิงสาวก็ไม่กล้าแสดงความรู้สึกออกมา ทำได้เพียงทำเรื่องจดทะเบียนสมรสให้เขากับเซว์จิ้งจิ้งด้วยความคับข้องใจ
ก่อนที่จะจดทะเบียนสมรส อันดับแรกต้องถ่ายรูปแต่งงานก่อนถึงจะทำเรื่องจดทะเบียนสมรสได้
ไม่ใช่ว่าเป็นคนชนผิวดำหรือ? ทำไมถึงไม่ให้เอาออก?
คนชนผิวดำอย่างนี้ ปล่อยไว้นอกจากจะทำให้ตนเองอัปยศ ยังทำอะไรได้อีก?
แต่เขากลับไม่กลับขัดขืนเซว์ซิงหลง อย่างไรก็ตาม ธุรกิจทั้งหมดของเขาต้องอาศัยการดูแลจากเซว์ซิงหลง ถ้าไปท้าทายเขาเข้าจริงๆ อย่างนั้นคาดว่ารายได้ของตระกูลซุนทั้งหมดต้องได้รับผลกระทบมหาศาลแน่
ดังนั้นเขาทำได้เพียงพยักหน้าตกลง และเปิดปากพูด : “ประธานเซว์วางใจ เด็กในท้องของเซว์จิ้งจิ้งผมจะไม่ให้เธอเอาออก”
เซว์ซิงหลงจึงวางใจลง แล้วพูด : “รอหลังจากเด็กคลอดออกมา ถ้าพวกคุณไม่ต้องการ ก็เอามาให้ผมได้ พวกเราคู่สามีภรรยาจะเลี้ยงเอง”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...