ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1201

ท่านหงห้าตะโกนออกมา คนของตระกูลซุนก็รู้ได้อย่างทันที จึงพากันปรบมืออย่างไม่เต็มใจ

อันที่จริง พวกเขาไม่พอใจกับงานแต่งงานในครั้งนี้มาก เพราะเมื่อเกิดเรื่องขึ้นมา มันจะทำให้พวกเขาขายขี้หน้ามากไปอีก

แต่ในเวลานี้ก็เห็นได้ชัดแล้วว่า เรื่องราวดำเนินไปถึงขั้นที่ไม่​สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรได้อีก

เซว์จิ้งจิ้งที่สวมชุดแต่งงานนั้นมีท่าทางที่เย็นชา อีกทั้งยังมีชายสวมชุดสูทที่อยู่ด้านข้างผู้แสร้งทำตัวเป็นคนดีอย่างซุนเต๋อวั่ง ทั้งสองได้เดินขึ้นไปบนเวทีด้วยกัน

จากนั้น พิธีกรก็ยิ้มและพูดว่า “ต่อไป ขอเชิญคู่ที่สองกันเลยนะครับ เจ้าบ่าวซุนหงเหว่ยและเจ้าสาวจางเสี่ยวม่าน！”

ที่จริงแล้ว เป็นคู่นี้ต่างหาก ที่คนของตระกูลซุนไม่เต็มใจที่จะปรบมือให้

ไม่เพียงแต่สวีลี่ฉินและซุนเต๋อวั่งเท่านั้นที่ดูถูกจางเสี่ยวม่าน แต่รวมไปถึงคนในตระกูลซุนที่เหลืออยู่ด้วยต่างก็พากันดูถูกหญิงสาวที่ยากจนข้นแค้นคนนี้

อย่างไรก็ตาม จากบทเรียนที่เรียนรู้ไปก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่กล้าที่จะไม่ปรบมือกันอีกแล้ว ดังนั้นจึงได้แต่ทำมันออกไป

ซุนหงเหว่ยจับมือจางเสี่ยวม่านและขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าทั้งสองคนนี้มีความรักใคร่กันอย่างแท้จริง สิบนิ้วที่กุมมืออยู่นั้นดูไม่มีแววที่จะคลายออกแต่อย่างใด

หลังจากที่ทั้งสองขึ้นบนเวที บรรยากาศในงานก็ดูค่อนข้างอึดอัด

ผู้คนด้านล่างต่างพากันออกมาดื่มไวน์ในงานแต่งงาน พวกเขาไม่เคยพบกับเรื่องไร้สาระที่พ่อและลูกแต่งงานบนเวทีเดียวกันมาก่อน

แม้กระทั่งตัวพิธีกรเอง ก็ยังมีบางอย่างที่ไม่รู้เลยว่าอะไรที่เรียกว่าดี

เขาถือได้ว่าเป็นรุ่นพี่ในแวดวงพิธีกรของจินหลิง