ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1211
เย่เฉินกับพ่อตาเซียวฉางควนหลังจากออกจากประตูบ้าน พ่อตาขับรถไปและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "โอ้ ผมรอมานานแล้ว และในที่สุดก็รอจนถึงมหาวิทยาลัยผู้สูงอายุเพื่อสื่อสารกับสมาคมศิลปะจีน มันไม่ง่ายเลยจริงๆ!"
เย่เฉินยิ้มและถามว่า “ท่านสื่อสารกับคุณน้าหานหรือเปล่า?”
“ยังเลย” เซียวฉางควนยิ้มและพูดว่า “ผมตั้งใจจะทำให้เธอประหลาดใจ ถึงยังไงก็หลายวันแล้วที่ผมไม่ได้เจอเธอ”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “แต่ท่านควรระวังมากกว่านี้หน่อย อย่าให้แม่รู้ว่าคุณน้าหานกลับมาประเทศจีนแล้ว ยิ่งอย่าให้แม่รู้เด็ดขาดว่าคุณยังติดต่อกับคุณน้าหาน ไม่อย่างนั้นบ้านเราคงฟ้าถล่มจริงๆ"
เย่เฉิงรู้และเข้าใจนิสัยของหม่าหลันดี ในชีวิตนี้ของหม่าหลันมีหลายข้อที่ไม่มีใครกล้าแตะต้อง หนึ่งคือเงิน และสองก็คือหานเหม่ยฉิง
พ่อตาจะหย่ากับเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่ได้เสียสติ แต่ถ้าหากเธอรู้ว่าพ่อตาและหานเหม่ยฉิงยังพบกัน อีกทั้งก่อนหน้านี้ตอนเธออยู่สถานกักขังจินหลิง และทั้งสองยังคงรักใคร่กันในขณะที่เธอถูกคุมขัง ถ้าหม่าหลันรู้คงต้องระเบิดแน่
พอเซียวฉางควนได้ยินคำเตือนของเย่เฉิน เขาพยักหน้าด้วยใบหน้าจริงจังและพูดว่า “คุณพูดถูก ผมมีความคิดแบบเดียวกับคุณ ดังนั้นผมไม่เคยกล้าที่จะติดต่อกับคุณน้าหานของคุณมากเกินไป”
เมื่อพูดถึงจุดนี้ เซียวฉางควนก็ถอนหายใจและพูดว่า “นางบ้าคนนี้เป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่ยอมหย่ากับผม มันน่าปวดหัวจริงๆ”
เย่เฉินยิ้ม และคิดในใจ ถ้าหากแม่ยายหม่าหลัน สามารถยอมหย่ากับพ่อตานั้นคงแปลกจริงๆ ในเมื่อเวลานี้เธอไม่มีอะไรเลย ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ว่าเธอจะยอมหย่าและไปจากครอบครัวนี้
พ่อตาคิดอยากกำจัดเธอ เกรงว่าจะเป็นความฝันที่โง่เขลา
รถขับไปที่โรงยิมจินหลิง เย่เฉินกล่าวอำลาพ่อตาและเดินลงจากรถเพียงลำพัง
ขณะนี้โรงยิมจินหลิงและทางเข้าประตูสี่ด้าน เต็มไปด้วยสื่อส่งเสริมการขายเกี่ยวกับการแข่งขันซานดาวิทยาลัยนานาชาติ
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างเฉยเมย “พูดอะไรอย่างนั้น ผมคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้อยู่ในระดับสูง เอ้าเสวี่ยนเข้าร่วมในการแข่งขันเพื่อประเทศชาติ ก็เป็นสิ่งที่น่ายกย่อง ผมมาให้กำลังใจเธอ มันก็สมควรแล้ว "
ฉินกางมีความสุขมาก สิ่งที่เขาหวังมากที่สุดคือ เย่เฉินจะมีความคิดแบบนั้นกับลูกสาวของเขา ในสายตาของเขา เย่เฉินได้รับการยกย่องว่าเป็นลูกเขยที่เก่งที่สุดที่ควรเลือก
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินในขณะที่งานยุ่ง ยังเต็มใจหาเวลามาเพื่อลูกสาวของตัวเอง มาที่นี่เพื่อดูเธอแข่งขัน แน่นอนในใจเขารู้สึกได้ว่า นี่เป็นการแสดงถึงอาจารย์เย่เฉินให้ความสำคัญกับลูกสาวของตัวเอง
ดังนั้นเขาจึงรีบทำท่าเชิญ พูดกับเย่เฉิน “อาจารย์เย่ เอ้าเสวี่ยนกำลังเตรียมตัวอยู่ในห้องสำหรับการต่อสู้ พวกเราไปที่หอประชุมกันเถอะ!"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...