ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1217

ครูฝึกจ้าวเฝ้ามองดูจากด้านข้างตลอด เห็นฉินเอ้าเสวี่ยนถูกกระทำให้ช้าลง ถูกคู่ต่อสู้ชกต่อยถอยหลังติดๆกัน ใบหน้าจึงยิ้มอย่างเย็นชา

จากที่เขามอง ทักษะของฉินเอ้าเสวี่ยนนั้น อ่อนแอที่สุดในบรรดาผู้อ่อนแอ

ในเมื่อคู่ต่อสู้พุ่งมาแรง ช่วงบนค่อนข้างด้อยกว่า งั้นก็ควรจะใช้วิธีที่ฝั่งตรงข้ามโจมตีช่วงล่างของตัวเอง ไปโจมตีช่วงบนของฝ่ายตรงข้าม

อย่างนี้ก็จะสามารถหาจุดแตกหักได้ พลิกแพลงจุดที่บล็อก

นี่เป็นความคิดของโค้ชส่วนใหญ่

แต่นี่ก็ทำให้โค้ชส่วนใหญ่ไม่สามารถเป็นโค้ชระดับแนวหน้าได้ กระทั่งช่วงที่พวกเขาจะเป็นผู้เข้าแข่งขัน ก็เป็นสาเหตุหลักที่ไม่สามารถเป็นผู้เข้าแข่งขันระดับแนวหน้าได้

ในมุมมองของเย่เฉิน ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพหรือกระบวนท่าของสองคน วิธีที่ดีที่สุดและเสถียรที่สุดคือทำลายจุดแข็งของเขา

ก็เหมือนช่วงเวลาต่อสู้ ถ้าหากจัดการหัวหน้าของฝ่ายตรงข้ามได้ก่อน ไม่เพียงแต่ทำให้พละกำลังลดลงยังทำให้ฝ่ายนั้นอ่อนแอลง ยังทำลายขวัญทหารให้วุ่นวายด้วย

เทียบกันแล้ว ถ้าหากเพียงแค่ทำลายกองทัพของฝ่ายตรงข้ามไม่กี่คน หรือแม้แต่กองทัพปืนใหญ่ ไม่เพียงแต่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับชัยชนะ แต่ยังอาจตกเป็นเป้าหมายของกองกำลังหลักของคู่ต่อสู้

ในช่วงระหว่างซานดา ถ้าคู่ต่อสู้รู้จักการใช้กำปั้น งั้นก็ต้องทำลายกำปั้นของคู่ต่อสู้ ถ้าหากคู่ต่อสู้ใช้ขา ก็ต้องทำลายขาของคู่ต่อสู้ ถ้าหากเก็บวิธีการโจมตีของคู่ต่อสู้ไว้ งั้นก็จะเป็นผลร้ายที่สุดของตัวเอง

ฉินเอ้าเสวี่ยนเผชิญกับขาขวาที่เก่งของผู้เข้าแข่งขันชาวไทยคนนี้ ดังนั้นแม้ว่าฉินเอ้าเสวี่ยนจะโจมตีช่วงบนของเขา ถึงแม้จะโจมตีสำเร็จก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อผลการโจมตีของเขา

ในกระบวนการนี้ ถ้าหากฉินเอ้าเสวี่ยนถูกขาของคู่ต่อสู้โจมตี นั่นก็เป็นไปได้ที่อาจเข้าสู่ภาวะถดถอย

ดังนั้น เย่เฉินถึงให้ฉินเอ้าเสวี่ยนทำทุกอย่างเพื่อค้นหาจุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามรอช่วงโอกาสมาถึง

รอช่วงที่โอกาสมาถึง ฉินเอ้าเสวี่ยนก็ไม่ได้ทำให้เขาเสียความไว้วางใจ

เมื่อเห็นฉินเอ้าเสวี่ยนเผชิญหน้ากับขาของคู่ต่อสู้ที่เตะมาอย่างรุนแรง ทันใดนั้นหลบทันที จากนั้นก็ใช้แรงเหยียบหนึ่งที กระทืบที่กระดูกน่องของคู่ต่อสู้อย่างแรง