ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1217
ครูฝึกจ้าวเฝ้ามองดูจากด้านข้างตลอด เห็นฉินเอ้าเสวี่ยนถูกกระทำให้ช้าลง ถูกคู่ต่อสู้ชกต่อยถอยหลังติดๆกัน ใบหน้าจึงยิ้มอย่างเย็นชา
จากที่เขามอง ทักษะของฉินเอ้าเสวี่ยนนั้น อ่อนแอที่สุดในบรรดาผู้อ่อนแอ
ในเมื่อคู่ต่อสู้พุ่งมาแรง ช่วงบนค่อนข้างด้อยกว่า งั้นก็ควรจะใช้วิธีที่ฝั่งตรงข้ามโจมตีช่วงล่างของตัวเอง ไปโจมตีช่วงบนของฝ่ายตรงข้าม
อย่างนี้ก็จะสามารถหาจุดแตกหักได้ พลิกแพลงจุดที่บล็อก
นี่เป็นความคิดของโค้ชส่วนใหญ่
แต่นี่ก็ทำให้โค้ชส่วนใหญ่ไม่สามารถเป็นโค้ชระดับแนวหน้าได้ กระทั่งช่วงที่พวกเขาจะเป็นผู้เข้าแข่งขัน ก็เป็นสาเหตุหลักที่ไม่สามารถเป็นผู้เข้าแข่งขันระดับแนวหน้าได้
ในมุมมองของเย่เฉิน ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพหรือกระบวนท่าของสองคน วิธีที่ดีที่สุดและเสถียรที่สุดคือทำลายจุดแข็งของเขา
ก็เหมือนช่วงเวลาต่อสู้ ถ้าหากจัดการหัวหน้าของฝ่ายตรงข้ามได้ก่อน ไม่เพียงแต่ทำให้พละกำลังลดลงยังทำให้ฝ่ายนั้นอ่อนแอลง ยังทำลายขวัญทหารให้วุ่นวายด้วย
เทียบกันแล้ว ถ้าหากเพียงแค่ทำลายกองทัพของฝ่ายตรงข้ามไม่กี่คน หรือแม้แต่กองทัพปืนใหญ่ ไม่เพียงแต่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับชัยชนะ แต่ยังอาจตกเป็นเป้าหมายของกองกำลังหลักของคู่ต่อสู้
ในช่วงระหว่างซานดา ถ้าคู่ต่อสู้รู้จักการใช้กำปั้น งั้นก็ต้องทำลายกำปั้นของคู่ต่อสู้ ถ้าหากคู่ต่อสู้ใช้ขา ก็ต้องทำลายขาของคู่ต่อสู้ ถ้าหากเก็บวิธีการโจมตีของคู่ต่อสู้ไว้ งั้นก็จะเป็นผลร้ายที่สุดของตัวเอง
ฉินเอ้าเสวี่ยนเผชิญกับขาขวาที่เก่งของผู้เข้าแข่งขันชาวไทยคนนี้ ดังนั้นแม้ว่าฉินเอ้าเสวี่ยนจะโจมตีช่วงบนของเขา ถึงแม้จะโจมตีสำเร็จก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อผลการโจมตีของเขา
ในกระบวนการนี้ ถ้าหากฉินเอ้าเสวี่ยนถูกขาของคู่ต่อสู้โจมตี นั่นก็เป็นไปได้ที่อาจเข้าสู่ภาวะถดถอย
ดังนั้น เย่เฉินถึงให้ฉินเอ้าเสวี่ยนทำทุกอย่างเพื่อค้นหาจุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามรอช่วงโอกาสมาถึง
รอช่วงที่โอกาสมาถึง ฉินเอ้าเสวี่ยนก็ไม่ได้ทำให้เขาเสียความไว้วางใจ
เมื่อเห็นฉินเอ้าเสวี่ยนเผชิญหน้ากับขาของคู่ต่อสู้ที่เตะมาอย่างรุนแรง ทันใดนั้นหลบทันที จากนั้นก็ใช้แรงเหยียบหนึ่งที กระทืบที่กระดูกน่องของคู่ต่อสู้อย่างแรง
เย่เฉินมองไปที่ฉินเอ้าเสวี่ยนด้วยสีหน้าที่ชื่นชม และดูเหมือนว่าฉินเอ้าเสวี่ยนคนนี้มีพรสวรรค์จริงๆ ครั้งแรกที่อีกฝ่ายเผยจุดอ่อน เธอก็สามารถใช้โอกาสจับจุดอ่อนนี้ได้
ตอนนี้ความสมดุลบนสังเวียนเอียงอย่างรุนแรง ผู้เข้าแข่งขันชาวไทยขาขวาได้รับบาดเจ็บเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของฉินเอ้าเสวี่ยนต่อ เพียงแต่ขาที่เตะออกไปเมื่อครู่ ก็เป็นพื้นฐานการตัดสินแพ้ชนะของฉินเอ้าเสวี่ยน
ครูฝึกจ้าวที่อยู่ข้างล่างเวที สีหน้าดูไม่ได้
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าฉินเอ้าเสวี่ยนจะสามารถได้เปรียบจากประโยชน์ช่วงล่างของคู่ต่อสู้!
การเตะเมื่อครู่ เตะได้แข็งแรงมาก ดูก็รู้ว่าคู่ต่อสู้บาดเจ็บไม่น้อย
จากมุมมองของโค้ชจะเห็นได้ว่าการแข่งขันของฉินเอ้าเสวี่ยนต้องชนะแน่นอน ที่เหลือก็แค่เรื่องของเวลา
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...