ในขณะนี้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
เมื่อเห็นว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนกำลังจะเข้าสู่อันดับที่ 8 ตัวเองกลับไปผิดใจกับเธอ
พอเป็นแบบนี้แล้ว ถ้าหากการแข่งขันครั้งนี้เธอได้คะแนนที่ดีขึ้น ถ้างั้นก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตัวเองแล้ว
ในช่วงเวลานี้ พอฉินเอ้าเสวี่ยนเปลี่ยนแปลง ท่าทีที่เมื่อครู่เป็นฝ่ายป้องกันแล้วถอยหลังตลอด ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยนกลับกลายเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีคู่ต่อสู้อย่างต่อเนื่อง
ขาข้างขวาของคู่ต่อสู้บาดเจ็บ ร่างกายก็ได้รับผลกระทบอย่างมากแล้ว ตอนนี้ถูกฉินเอ้าเสวี่ยนไล่ชก ทุกก้าวที่ถอยก็รู้สึกเจ็บขาอย่างสุดหัวใจ
อีกอย่างขาขวาของเธอตอนนี้ไม่สามารถตามทันตัวเธอเลย ตอนนี้กลายเป็นตัวภาระ
ทำให้เธอยากที่จะรับมือ หลบเลี่ยงได้ยาก ยิ่งทำให้เธอโจมตีกลับได้ยาก
การโจมตีต่อเนื่องของฉินเอ้าเสวี่ยน ส่วนใหญ่จะชกต่อยบนร่างของคู่ต่อสู้
เมื่อครู่ผู้แข่งขันชาวไทยที่เคยอยู่ในแนวรุกที่เยือกเย็น ตอนนี้ได้แต่กุมศีรษะไว้ และหนีไปทุกมุมในสังเวียน
ฉินเอ้าเสวี่ยนจดจำคำสอนของเย่เฉินไว้ในใจ ยังคงจ้องช่วงล่างของคู่ต่อสู้ตลอด พร้อมที่จะโจมตีคู่ต่อสู้อย่างร้ายแรงอีกครั้ง
ในไม่ช้า เธอก็พบโอกาสที่คู่ต่อสู้เผลอตัวตอนถอยหลัง
ดังนั้นเธอจึงเตะกระบวนท่าออกไปอย่างแม่นยำ และเตะไปที่น่องขวาของคู่ต่อสู้ที่บาดเจ็บอยู่แล้วโดยตรง
ทีนี้เตะคู่ต่อสู้จนส่งเสียงกรีดร้อง ใบหน้าซีดเซียว หน้าผากและแก้มของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
ฉินเอ้าเสวี่ยนไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่ในการเตะครั้งนี้ หากเธอใช้กำลังเต็มที่ น่องของคู่ต่อสู้คงแตกหักไปแล้ว
เหตุผลที่ยังไม่ลงเต็มแรง ก็เพราะหวังให้คู่ต่อสู้ยังเหลือโอกาสบ้าง
ได้สติก็รีบมองหาเงาของเย่เฉิน หลังจากนั้นก็ใช้แววตาที่ลึกซึ้งจ้องมองเย่เฉิน ความเคารพในใจที่มีต่อเขา ซาบซึ้งถึงสุดขีดอีกครั้ง
ฉินกางและฉินเอ้าตงตื่นเต้นมากและยืนขึ้นปรบมือ
มีเพียงครูฝึกจ้าวเมื่อเห็น ฉินเอ้าเสวี่ยนชนะ สีหน้ามืดมนจนเหมือนคนใกล้ตาย
เขาเริ่มใช้ความคิด ตัวเองจะทำยังไงถึงจะเขาสามารถฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์กับศิษย์ฉินเอ้าเสวี่ยนได้
เพราะว่า เมื่อฉินเอ้าเสวี่ยนชนะได้คะแนนนำจากการแข่งขัน งั้นก็จะเป็นโอกาสสร้างชื่อเสียงสำหรับเขา
แต่ว่าเมื่อครู่ ตัวเองกลับยกโอกาสนี้ให้กับคนอื่น สมควรตายจริงๆ!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...