ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 122
บทที่ 122 บริษัทการก่อสร้างสิ้นเหอ(2)
หานเฉียงนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ขาทั้งสองของเขาพาดอยู่บนโต๊ะ ในมือถือโทรศัพท์ไว้ กำลังพิมพ์ข้อความจีบผู้หญิงหลายคนบนแอพโม่โม่(เป็นแอพจัดหาคู่รัก)
และในตอนนี้เอง มีเสียงข้อความเด้งขึ้นในโทรศัพท์ มีข้อความเข้ามาหนึ่งข้อความ
หานเฉียงรู้สึกหงุดหงิด เปิดข้อความอย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นแผนการสัมภาษณ์ที่ฝ่ายบุคคลส่งมา
จากนั้น เขาขมวดคิ้วทันที แสดงสีหน้าตกตะลึง
หลังจากอ่านข้อความ เขายิ้มเยาะเย้ย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแกว่งแล้วถามคนรอบข้าง “พวกคุณลองเดาสิว่าใครมาบริษัทสิ้นเหอ?”
โชฟาที่อยู่ข้างหน้าหานเฉียง มีชายหญิงคู่หนึ่งนั่งอยู่ พวกเขาคือถังเจียนกับหลิวเจี้ยนหัวมาเพื่อที่จะประจบหานเฉียง
ถังเจียนสวมเสื้อเกาะอกและกระโปรงสั้นรัดรูป ผมเป็นลอนขนาดใหญ่ หุ่นดีดูแล้วน่าหลงใหล เธอแคะเล็บไป และถามไปว่า: “ใครเหรอ? ”
“เย่เฉินกับเซียวชูหรัน” หานเฉียงพูดจบ เขาก็ส่งเสียง “ฮึ่ม” ยิ้มเย้ยหยาม “เซียวชูหรันมาสมัครงานที่บริษัทสิ้นเหอ มันแปลกจริง ๆ เลย”
หลิวเจี้ยนหัวกล่าวอย่างไม่ชอบใจ “เขามาได้ยังไง? ”
ถังเจียนกล่าว “เมื่อวันได้ยินเซียวชูหรันพูด เธอกับเย่เฉินคนไร้ประโยชน์ถูกขับไล่ออกจากตระกูลเซียวแล้ว เธอจึงต้องออกมาหางานทำอย่างแน่นอน”
หลิวเจี้ยนหัวอุทาน “หานเฉียง เมื่อวันไอ้คนไร้ประโยชน์มันยังเสแสร้ง ทำให้ผมกับถังเจียนถูกทำร้าย คุณต้องช่วยเราแก้แค้น!”
หานเฉียงกล่าวอย่างเหยียดหยาม “เมื่อก่อนผมก็ไม่ชอบขี้หน้าไอ้คนไร้ประโยชน์อยู่แล้ว ตอนนี้เมียของมันยังอยากจะมาสมัครงานที่บริษัทสิ้นเหอ? ฝันไปเถอะ! ”
พูดไป หานเฉียงก็จัดเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย และพูดเบา ๆว่า “พวกคุณรออยู่ที่นี่ก่อน ผมจะไปปฏิเสธเซียวชูหรันเดี๋ยวนี้ แล้วบอกให้เธอไสหัวออกไป! ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถังเจียนกับหลิวเจี้ยนหัว ก็แสดงรอยยิ้มเย้ยหยัน มารอดูกันว่าเซียวชูหรันและเย่เฉินจะมีสีหน้าอย่างไร!
หานเฉียงเดินออกจากออฟฟิศ แล้วเดินตรงไปยังห้องสัมภาษณ์ทันที
“ได้ครับ ประธานหาน!”
หานเฉียงเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัทสิ้นเหอ คนสัมภาษณ์งาน(ฝ่ายบุคคล)ไม่กล้าล่วงเกินเขาแน่นอน จึงได้เดินออกไปจากห้องสัมภาษณ์งานทันที
เมื่อเซียวชูหรันเห็นเช่นนี้ รู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก หานเฉียงทำแบบนี้หมายความว่ายังไง พวกเขาก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่เรียนด้วยกันมา หรือว่าเขาจะช่วยเธอหรือเปล่า?
“ชูหรัน ได้ยินมาว่าคุณมาสมัครงาน ผมจึงรีบเข้ามาทันทีเลย”
หานเฉียงกล่าว มองไปที่เซียวชูหรันอย่างสนใจ เขารู้สึกเสียดายในใจ เซียวชูหรันสวยและหุ่นดีมาก ดีกว่าผู้หญิงที่อยู่ในแอพโม่โม่(เป็นแอพจัดหาคู่รัก)มากมาย
เสียดาย ที่เธอดันเป็นผู้หญิงของเย่เฉินไอ้คนไร้ประโยชน์คนนั้น!
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...