ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1221
ในสายตาฉินเอ้าเสวี่ยนแล้ว ฐานะของเย่เฉินเป็นรองก็แค่พ่อของเธอ ฉินกางเท่านั้น
แต่เรื่องนี้โค้ชเจ้าไม่รู้
เขายังนึกว่าเมื่อกี้ที่เย่เฉินทำแค่บังเอิญเท่านั้น แถมยังโอ้อวดจนฉินเอ้าเสวี่ยนเชื่อเขาสนิทใจ
เขาแค่นเสียงเย็น พูดอย่างไม่แคร์ว่า “เอ้าเสวี่ยน คุณอย่าโดนไอ้หนุ่มหัวหมอนี่หลอกเอาสิ คนแบบนี้พูดจาโอ้อวดไปเรื่อยแหละ ไม่มีฝีมือจริงๆหรอก ถ้าคุณให้เขาเป็นโค้ชคุณจริงๆ การแข่งต่อไปนี้ของคุณไม่มีทางชนะแน่!”
น้ำเสียงฉินเอ้าเสวี่ยนพูดขึ้นอย่างโมโห “ฉันไม่อนุญาตให้คุณพูดถึงอาจารย์เย่แบบนี้นะ! ฝีมือของอาจารย์เย่น่ะมีหรือคุณจะหยั่งรู้ได้! วันนี้ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่เตือนฉัน ถ้าฉันฟังกลยุทธ์ของคุณ งั้นตอนนี้ฉันคงแพ้การแข่งไปแล้ว ไม่มีทางได้เข้ารอบแปดคนสุดท้าย และไม่มีทางได้แข่งขันต่อไปแน่!”
โค้ชเจ้าคิดไม่ถึงเลยว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนจะไม่ฟังคำพูดตนสักนิด
มันทำให้เขาโมโหมาก
แถมฉินเอ้าเสวี่ยนยังพูดถึงกลยุทธ์เมื่อกี้ของตนว่าสู้หนุ่มน้อยเย่ตรงหน้านี้ไม่ได้ มันยิ่งทำให้เขาไม่พอใจหนักขึ้น
เพราะสำหรับคนประเภทเชื่อมั่นในตัวเองมากเกินไปอย่างเขา ต่อให้ฉินเอ้าเสวี่ยนใช้แผนกลยุทธ์ของเย่เฉิน จนเอาชนะคู่ต่อสู้ชาวไทยคนนั้นได้ เขาก็ไม่รู้สึกว่า เย่เฉินเก่งกว่าเขาตรงไหนกัน
เขายังรู้สึกว่า ถ้าฉินเอ้าเสวี่ยนใช้กลยุทธ์ของตนเมื่อกี้ เป็นไปได้มากว่าจะชนะเหมือนกัน แถมจะยิ่งชนะได้ขาดกว่าสวยกว่าเมื่อกี้ด้วย
โค้ชเจ้าเป็นโค้ชให้ฉินเอ้าเสวี่ยนมาปีกว่า ยังไม่เคยได้เจอฉินกางเลย และไม่รู้ว่าฐานะบ้านฉินเอ้าเสวี่ยนดีแค่ไหน เขารู้สึกว่าฉินเอ้าเสวี่ยนก็แค่ลูกสาวคนธรรมดา แถมน่าจะเป็นไปได้อย่างมากที่จะคาดหวังกับการฝึกซานดาจนมีชื่อเสียง เลยคิดเอาเองว่าจะบีบคั้นอีกฝ่ายยังไงก็ได้
แต่ไม่คิดเลยว่า อีกฝ่ายไม่เห็นเขาในสายตาเลยด้วยซ้ำ แถมยังบอกว่าตนเป็นขยะอีก
นี่มันทนไม่ไหวแล้วนะ
ดังนั้นเขาเลยพูดเสียงเย็นว่า “ขอพูดเปิดอกเลยนะ ผมเจ้าไห่เฉา มีเส้นสายอยู่บ้างในวงการซานดาทั่วประเทศรวมถึงจินหลิงอยู่บ้าง ถ้าผมอยากดองใครไว้ ก็แค่คำพูดเดียวเท่านั้น ดังนั้น ก่อนจะพูดจากับผม คิดให้ดีๆซะก่อน!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...