ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1223

ตอนเจ้าไห่เฉาพุ่งหมัดเข้าหาเย่เฉิน ในใจคิดดูถูกเย่เฉินสารพัด

เขาใส่แรงเต็มที่กับหมัดนี้ เขาเองเชื่อมั่นว่าหมัดนี้ของเขาจะสามารถเอาชนะเย่เฉินต่อหน้าทุกคนได้

ต้องยอมรับจริงๆว่า เจ้าไห่เฉามีฝีมือพอตัวอยู่

เพราะเคยได้แชมป์ซานดาทั่วประเทศมาแล้ว คนธรรมดาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาจริงๆ

หมัดเขาทั้งเร็วและแรง ขนาดฉินเอ้าเสวี่ยนที่ฝึกซานดามาหลายปียังไม่ทันได้ตั้งตัว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฉินกางกับฉินเอ้าตงเลย

แต่ว่าความเร็วที่เจ้าไห่เฉาภูมิใจหนักหนานั้น ในสายตาเย่เฉินแล้วไม่ต่างอะไรกับจังหวะช้าลง ไม่น่ากลัวเลยสักนิด

แถมในสายตาเขาแล้ว หมัดนี้ยังดูไม่มีฝีมืออะไรเลยด้วย

ต่อให้ตนยืนนิ่งให้เขาชกมาเต็มๆ ก็ทำร้ายตนไม่ได้หรอก

แต่ต่อให้ไม่มีผลอะไรกับตน เย่เฉินก็ไม่มีทางให้ไอ้หมอนี่ชกโดนเขาหรอก

ดังนั้นในจังหวะที่หมัดเจ้าไห่เฉากำลังจะชกโดนหน้าเขา กลับยกหมัดขึ้นกันหมัดนั้นออกไป

หมัดของเย่เฉินเร็วประหนึ่งระเบิดหลุดจากฐาน ไม่ใช่อะไรที่เจ้าไห่เฉาจะทันรู้ตัวเลย

ในตอนที่เจ้าไห่เฉาคิดว่าหมัดตนคงจะชนะเย่เฉินได้ จู่ๆก็รู้สึกว่าหมัดขวาของตนเหมือนชกโดนหมัดเหล็ก เสียงปะทะดังพลั่ก จากนั้นมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด รวมถึงเสียงกระดูกแตกดังตามมา

ต่อหน้าหมัดของเย่เฉิน หมัดของเขาอ่อนปวกเปียกมาก พอหมัดหนึ่งออกไป กำปั้นนี้ก็กลายเป็นขยะทันที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน