เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1226

เขาเอ่ยปากถามขึ้น “อาการบาดเจ็บคุณใหม่มาก เลือดยังไม่หยุดไหลเลย น่าจะโดนมาภายในครึ่งชม.นี้ล่ะมั้ง?”

“ใช่ครับ” เจ้าไห่เฉาพูด “คุณดูสิ ชายหนุ่มที่ผมพูดถึง ใช้แค่หมัดเดียวก็ทำให้หมัดขวาผมแตกแล้ว ฝีมือแบบนี้ คุณยามาโมโตะเองน่ากลัวจะทำไม่ได้ล่ะมั้งครับ?”

พอพูดคำนี้ สีหน้ายามาโมโตะคาซึกิซีเรียสขึ้นมาทันที

เขาเองก็เป็นคนฝึกยุทธ์ แต่เขารู้ดีว่า ร่างกาย เนื้อตัวคนเรามีขีดจำกัด แถมขีดจำกัดนี่ยังต่ำมากด้วย

หมัดของคนเราประกอบไปด้วยเนื้อ กระดูก กล้ามเนื้อและหนังสี่ส่วนนี้ เป็นร่างเลือดเนื้อ จู่โจมไปที่ท้องหรือหน้าของอีกฝ่ายซึ่งเป็นจุดอ่อนนุ่ม สามารถทำให้ตนเองไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่การใช้หมัดปะทะกับหมัดของอีกฝ่าย นี่มันเรียกว่าแข็งชนแข็งชัดๆเลย

แต่ว่า หมัดของใครกันแข็งแกร่งถึงปานนี้ หมัดเดียวก็ทำให้หมัดอีกฝ่ายแตกเลย?

พูดถึงตรงนี้ เขารีบถาม “ชายหนุ่มคนนั้นทำจนหมัดคุณเป็นแบบนี้ เขาบาดเจ็บหนักมากไหม?”

เจ้าไห่เฉาพูดอย่างเซ็งๆว่า “เขาไม่เป็นอะไรสักนิดเลย! นี่เป็นเรื่องที่แปลกมากที่สุด ร่างกายหมอนี่แข็งมาก เหมือนเหล็กเลย ผมกังวลว่าเขาจะมีวิชากำลังภายในอะไรสักอย่าง เกิดถ่ายทอดให้กับฉินเอ้าเสวี่ยนขึ้นมา งั้นคุณอิโตะนานาโกะ คงยากจะเอาชนะการแข่งครั้งนี้ได้แน่!”

ในที่สุดยามาโมโตะคาซึกิก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ขึ้นมา

เขาพยักหน้า พูดเสียงขรึมว่า “ฉินเอ้าเสวี่ยนใช่ไหม? ผมจำได้ล่ะ”

พูดจบ เขาหันไปถามเจ้าไห่เฉาว่า “ทำไมคุณถึงช่วยพวกเราล่ะ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน