ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1227
หลังจากเจ้าไห่เฉาออกไป อิโตะนานาโกะเดินมายืนหน้ายามาโมโตะคาซึกิ เอ่ยปากถามขึ้น “อาจารย์ ฝีมือเจ้าไห่เฉานี่ ถึงจะห่างชั้นกับคุณมากนัก แต่ก็ถือว่าเป็นระดับท็อปของวงการซานดา ชายหนุ่มที่เขาว่านี่กลับทำร้ายเขาได้ถึงขั้นนี้ แถมตนเองก็ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรด้วย ดูท่าจะเก่งพอดูเลย!”
ยามาโมโตะคาซึกิถามอย่างแปลกใจ “นานาโกะ เธอรู้ได้ไงว่าฝีมือเจ้าไห่เฉาไม่เลว?”
อิโตะนานาโกะหัวเราะบอก “อาจารย์ ศิษย์เคยดูวิดีโอการแข่งทั้งหมดของของคุณมาหมดแล้ว วิเคราะห์การแข่งทุกครั้งอย่างละเอียด ดังนั้นเลยเห็นขั้นตอนการแข่งขันของอาจารย์กับเจ้าไห่เฉาตลอดรายการ ฝีมือของเขาน่าจะประมาณ70%ของคุณ”
“ที่แท้ก็แบบนี้เอง!”
ยามาโมโตะคาซึกิถอนหายใจยาว พูดอย่างชื่นชมว่า “นานาโกะ นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงรับคุณเป็นลูกศิษย์!”
“คุณมีพรสวรรค์มาก และขยันมาก ด้วยฐานะบ้านคุณ เดิมไม่จำเป็นต้องพยายามขนาดหนักเพื่อชื่อเสียงแค่นี้เลย!”
“อำนาจบ้านอิโตะ เพียงพอที่จะช่วยให้คุณกลายเป็นคุณหนูตระกูลสูงที่คนญี่ปุ่นทุกคนพากันอิจฉา แต่คุณกลับทำใจสงบและฝึกฝนยุทธ์ เป็นคนที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย!”
“ผมเชื่อมั่นว่า อีกไม่นานคุณจะต้องก้าวข้ามผ่านผม กลายเป็นยอดฝีมือระดับสูงที่ทั่วทั้งญี่ปุ่นภูมิใจเป็นแน่!”
อิโตะนานาโกะพูดอย่างถ่อมตนว่า “อาจารย์ชมมากไปแล้วค่ะ นานาโกะแค่อยากทุ่มเทกำลังทั้งหมดฝึกยุทธ์จนบรรลุ ไม่ทำให้คุณและตระกูลอิโตะผิดหวังในตัวฉัน!”
ยามาโมโตะคาซึกิพยักหน้าบอก “อย่าลืมล่ะ ด้านหลังคุณยังมีชาวญี่ปุ่นนับร้อยล้านคน พวกเขาคาดหวังเต็มเปี่ยมว่าคุณจะสามารถสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศ!”
พอพูดถึงตรงนี้ ยามาโมโตะคาซึกิถอนหายใจยาว ทอดถอนใจว่า “ผมวาดหวังไว้นานแล้วว่าคุณจะสามารถเป็นความภูมิใจของทั่วทั้งญี่ปุ่น และผมเชื่อว่าคุณต้องทำได้แน่!”
อิโตะนานาโกะพยักหน้าอย่างจริงจัง “อาจารย์วางใจได้ค่ะ นานาโกะจะทุ่มเทเต็มกำลังเป็นความภูมิใจของคนทั้งประเทศค่ะ!”
ยามาโมโตะคาซึกิรับคำก่อนบอก “แข่งนัดต่อไปผมจะไปดูฉินเอ้าเสวี่ยนกับโค้ชของเธอคนนั้นสักหน่อย”
ในนี้ไม่เพียงมีห้องนั่งเล่นหรูหราโอ่โถง ชั้นวางและตู้เหล้าเก็บไว้เต็ม ยังมีอีกสองห้องนอนแสนสุขสบายและหนึ่งห้องน้ำที่สามารถลงอ่างอาบน้ำได้เลย
ตามที่ฉินกางพูด รถคันนี้เป็นรถคันที่เขาตั้งใจซื้อมาให้ลูกสาวใช้ตอนมาแข่งโดยเฉพาะ
ฉินเอ้าเสวี่ยนมักไปเข้าร่วมการแข่งทั่วประเทศ ไม่ว่าจะนั่งรถ นั่งรถไฟหรือขึ้นเครื่องบิน พอไปถึงสถานที่แล้วมักจะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางทั้งนั้น
การแข่งกีฬาพวกนี้มีข้อเรียกร้องต่อพลังกายและร่างกายสูงมาก ดังนั้นเขาไม่อยากให้การเดินทางมาเป็นอุปสรรคต่อฝีมือลูกสาว เลยซื้อรถคันนี้ เพื่อใช้เป็นรถพาเธอวิ่งตะลอนๆไปทั่วประเทศโดยเฉพาะ
ใช้คำพูดของฉินกางมาพูด การนั่งรถคันนี้ ทั้งสบายทั้งราบรื่น และปลอดภัย เหมือนบ้านเคลื่อนที่ได้ ต่อให้นั่งไปสิบยี่สิบกว่าชั่วโมง ฉินเอ้าเสวี่ยนก็ไม่มีทางรู้สึกเหน็ดเหนื่อยแน่ สามารถรับประกันเธอให้อยู่ในสภาพพร้อมแข่งขันได้ดีที่สุด
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...