ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1227

หลังจากเจ้าไห่เฉาออกไป อิโตะนานาโกะเดินมายืนหน้ายามาโมโตะคาซึกิ เอ่ยปากถามขึ้น “อาจารย์ ฝีมือเจ้าไห่เฉานี่ ถึงจะห่างชั้นกับคุณมากนัก แต่ก็ถือว่าเป็นระดับท็อปของวงการซานดา ชายหนุ่มที่เขาว่านี่กลับทำร้ายเขาได้ถึงขั้นนี้ แถมตนเองก็ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรด้วย ดูท่าจะเก่งพอดูเลย!”

ยามาโมโตะคาซึกิถามอย่างแปลกใจ “นานาโกะ เธอรู้ได้ไงว่าฝีมือเจ้าไห่เฉาไม่เลว?”

อิโตะนานาโกะหัวเราะบอก “อาจารย์ ศิษย์เคยดูวิดีโอการแข่งทั้งหมดของของคุณมาหมดแล้ว วิเคราะห์การแข่งทุกครั้งอย่างละเอียด ดังนั้นเลยเห็นขั้นตอนการแข่งขันของอาจารย์กับเจ้าไห่เฉาตลอดรายการ ฝีมือของเขาน่าจะประมาณ70%ของคุณ”

“ที่แท้ก็แบบนี้เอง!”

ยามาโมโตะคาซึกิถอนหายใจยาว พูดอย่างชื่นชมว่า “นานาโกะ นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงรับคุณเป็นลูกศิษย์!”

“คุณมีพรสวรรค์มาก และขยันมาก ด้วยฐานะบ้านคุณ เดิมไม่จำเป็นต้องพยายามขนาดหนักเพื่อชื่อเสียงแค่นี้เลย!”

“อำนาจบ้านอิโตะ เพียงพอที่จะช่วยให้คุณกลายเป็นคุณหนูตระกูลสูงที่คนญี่ปุ่นทุกคนพากันอิจฉา แต่คุณกลับทำใจสงบและฝึกฝนยุทธ์ เป็นคนที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย!”

“ผมเชื่อมั่นว่า อีกไม่นานคุณจะต้องก้าวข้ามผ่านผม กลายเป็นยอดฝีมือระดับสูงที่ทั่วทั้งญี่ปุ่นภูมิใจเป็นแน่!”

อิโตะนานาโกะพูดอย่างถ่อมตนว่า “อาจารย์ชมมากไปแล้วค่ะ นานาโกะแค่อยากทุ่มเทกำลังทั้งหมดฝึกยุทธ์จนบรรลุ ไม่ทำให้คุณและตระกูลอิโตะผิดหวังในตัวฉัน!”

ยามาโมโตะคาซึกิพยักหน้าบอก “อย่าลืมล่ะ ด้านหลังคุณยังมีชาวญี่ปุ่นนับร้อยล้านคน พวกเขาคาดหวังเต็มเปี่ยมว่าคุณจะสามารถสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศ!”

พอพูดถึงตรงนี้ ยามาโมโตะคาซึกิถอนหายใจยาว ทอดถอนใจว่า “ผมวาดหวังไว้นานแล้วว่าคุณจะสามารถเป็นความภูมิใจของทั่วทั้งญี่ปุ่น และผมเชื่อว่าคุณต้องทำได้แน่!”

อิโตะนานาโกะพยักหน้าอย่างจริงจัง “อาจารย์วางใจได้ค่ะ นานาโกะจะทุ่มเทเต็มกำลังเป็นความภูมิใจของคนทั้งประเทศค่ะ!”

ยามาโมโตะคาซึกิรับคำก่อนบอก “แข่งนัดต่อไปผมจะไปดูฉินเอ้าเสวี่ยนกับโค้ชของเธอคนนั้นสักหน่อย”