ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1231
หลังจากที่อิโตะนานาโกะออกจากยิมเนเซียมแล้ว ได้พาผู้ช่วยของตน อีกทั้งคนใช้อีกหลายคนที่ครอบครัวจัดไว้ให้กลับมาถึงห้องพักในโรงแรม
เพื่อการเข้าร่วมการแข่งขันที่จินหลิงในครั้งนี้ ครอบครัวของอิโตะเตรียมตัวล่วงหน้ามาอย่างยาวนาน ได้เหมาห้องเพลสซิเดนท์สูทสองห้องที่ทางโรงแรมสากลจินหลิงมีเพียงแค่สองห้องเท่านั้น
หนึ่งในนั้น อิโตะนานาโกะพักเองหนึ่งห้อง โค้ชของเธอ ผู้ช่วยและคนใช้คนอื่นๆพักห้องเพลสซิเดนท์สูทอีกห้อง
และครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ ตระกูลอิโตะส่งคนมาที่จินหลิง เอาหนึ่งในห้องนอนของห้องเพลสซิเดนท์สูทที่อิโตะนานาโกะพัก ปรับปรุงเป็นห้องฝึกซ้อมของเธอโดยเฉพาะ
ว่ากันว่าแค่ค่าปรับปรุงก็ปาเข้าไปหลักล้านแล้ว ถ้าคิดราคาค่าเช่าระยะยาวห้องเพลสซิเดนท์สูทสองห้อง ครั้งนี้ที่อิโตะนานาโกะมาแข่งขัน แค่ลำพังค่าที่พัก อย่างน้อยก็สามสี่ร้อยล้าน
ที่ซับซ้อนและ ฟุ่มเฟือยได้มากขนาดนี้ เหตุผลหลักเลยคือตระกูลอิโตะมีเงินมากเกินไป
ตระกูลอิโตะคือตระกูลใหญ่อันดับห้าของทั้งประเทศญี่ปุ่น อุตสาหกรรมแทบจะมีในทุกๆพื้นที่ที่ไปได้ กระทั่งทีมยามากุจิกลุ่มใต้ดินขึ้นชื่อของประเทศญี่ปุ่น ล้วนมีหุ้นของตระกูลอิโตะ
นอกจากนี้ ถึงแม้อิโตะนานาโกะจะวัยรุ่นและสวย แล้วยังฉลาดหลักแหลมและสุภาพ แต่กลับเป็นสาวประเทศญี่ปุ่นที่หลงใหลในศิลปะการต่อสู้อย่างมากคนหนึ่ง เธอเข้มงวดกับการฝึกซ้อมของตัวเองอย่างมาก ในหนึ่งปีสี่ฤดูไม่ว่าจะเป็นฤดูหนาวฤดูร้อน ก็ไม่เคยหยุดซ้อมมาก่อน
เมื่อเช้าเพิ่งจะจบการแข่งขันไป หลังจากที่เธอกลับถึงโรงแรมแล้ว ไม่ทันได้ทานข้าว ก็รีบเข้าไปในห้องฝึกซ้อมของตัวเองทันที
ในตอนที่เธอกำลังซ้อมและเหงื่อไหลเต็มร่างกายอยู่ในห้องฝึกซ้อมนั้น จู่ๆมือถือได้ดังขึ้น
สายเข้า เป็นผู้ช่วยของตัวเองทานากะโคอิจิโทรเข้ามา
อิโตะนานาโกะที่อารมณ์ดี ตอนนี้เริ่มถามอย่างโกรธเคืองขึ้นมาแล้ว “ทานากะซัง คุณอยากพูดอะไรกันแน่？ฉันไม่คบค้าสมาคมกับโคบายา ชิจิโร่ และฉันก็ไม่สนใจว่าบริษัทผลิตยาโคบายาจะเป็นยังไง？มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันสักนิด”
ทานากะโคอิจิกล่าวอย่างอับอาย “คุณหนู ประธานติดต่อสื่อสารลับๆกับบริษัทผลิตยาโคบายามาโดยตลอด เพราะท่านประธานเห็นดีเห็นงามกับอนาคตของบริษัทผลิตยาโคบายาอย่างมาก ดังนั้นจึงเตรียมตัวที่จะคุยเรื่องลงทุนกับโคบายา ชิจิโร่ โคบายา ชิจิโร่ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าตระกูลอิโตะจะลงทุนให้เขา ดังนั้นเขาจึงใช้เงินไปจำนวนไม่น้อย มาเป็นสปอนเซอร์ในการแข่งขันครั้งนี้ ความจริงแล้วก็เพื่อแสดงมิตรภาพที่ดีให้กับคุณอีกทั้งตระกูลอิโตะ！”
“อ๋อ……” อิโตะนานาโกะรู้ ว่าประธานที่ทานากะโคอิจิพูดถึง ก็คือพ่อของตน นางาฮิโกะ อิโตะผู้นำตระกูลของตระกูลอิโตะในตอนนี้
แต่ อิโตะนานาโกะยังคงพูดอย่างเฉยชา “เรื่องของพ่อ ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยว ถ้าพ่อร่วมมือกับโคบายา ชิจิโร่นี้ละก็ งั้นก็ให้พวกเขาทั้งสองเจอหน้าคุยกันเลยก็ได้”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...