ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1232

ทานากะโคอิจิกล่าวอย่างลำบากใจว่า “คุณหนู ครั้งนี้ท่านประธานให้ความสำคัญกับการร่วมมือกับบริษัทผลิตยาโคบายามากนะครับ คุณอย่าเอาแต่ใจแบบนี้เลย…...”

อิโตะนานาโกะกล่าวอย่างสงบ “ขอโทษนะทานากะซัง ฉันจะฝึกซ้อมต่อแล้ว”

พูดจบ เธอได้ตัดสายไปโดยตรง

อิโตะนานาโกะที่ปีนี้อายุ22ปี ศึกษาอยู่ปีสี่ที่มหาวิทยาลัยโตเกียวที่ดีที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ในนิสัยไร้เดียงสาง่ายๆ เรียบร้อยยังมีความเย็นชาที่มีมาตั้งแต่กำเนิด

เธอคือดาวมหาวิทยาลัยของมหาวิทยาลัยโตเกียวติดต่อกันสี่ปี และก็เป็นตัวเลือกลูกสะใภ้ที่ดีที่สุดที่เหล่าตระกูลใหญ่ชั้นนำของประเทศญี่ปุ่นต่างพากันแย่งชิง แต่ตัวเธอเอง กลับเรียบง่าย ไม่เคยเผชิญต่อโลก หลงใหลในศิลปะการต่อสู้มาโดยตลอด

ดังนั้น เธอไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง และไม่เข้าใจมนุษยสัมพันธ์

โคบายา ชิจิโร่ก็ดี หรือจะโอบายาชิทาโร่ก็ช่าง ล้วนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอทั้งนั้น

ต่อให้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อ คู่ค้าที่สนิทที่สุด เพียงแค่ไม่มีสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเธอ ไม่ใช่ญาติอาวุโสของตน ตนก็ไม่มีทางยอมเด็ดขาด

เป้าหมายชีวิตของเธอในตอนนี้นั้นง่ายดายมาก ก่อนอื่นเลยคือชนะWorld College Sanda Competitionในปีนี้ให้ได้ แล้วสำเร็จการศึกษามหาวิทยาลัยโตเกียวอย่างราบรื่น จากนั้นก็เตรียมตัวสำหรับโอลิมปิก

โอลิมปิกครั้งที่แล้ว เพราะอายุเธอยังน้อย และต้องจริงจังกับการเรียน ดังนั้นจึงไม่สามารถเข้าร่วมได้ แต่โอลิมปิกครั้งหน้าเป็นสิ่งที่เธอปรารถนาที่สุด

เธอปรารถนาที่จะครองแชมป์โอลิมปิก และ ปรารถนาที่จะได้แชมป์โอลิมปิกไม่ใช่แค่ครั้งเดียวเท่านั้น

เมื่อได้แชมป์โอลิมปิกแล้ว จากนั้นค่อยทุ่มให้กับการรักษาแชมป์โอลิมปิกคราวหน้า นี่กลายเป็นความต้องการที่ใหญ่ที่สุดของชีวิตเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน