ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1233
เมื่อทานากะโคอิจิได้ยินประโยคนี้ จึงรีบกล่าวทันทีว่า “ท่านประธานวางใจได้ครับ ทานากะโคอิจิไม่มีทางเผยแพร่คำพูดของท่านแม้แต่น้อยอย่างแน่นอนครับ!”
อิโตะทาเคฮิโกะกล่าวอย่างพอใจว่า “ตอนนี้บริษัทผลิตยาโคบายามียากระเพาะชนิดหนึ่ง ออกฤทธิ์ดีสุดๆ ยอดขายก็ดีมาก ตอนนี้กำลังขยายตลาดไปทั่วโลก คนจำนวนไม่มากก็น้อยในยุคปัจจุบันนี้ล้วนต้องมีอาการที่ส่วนกระเพาะ ดังนั้นพื้นที่ทางการตลาดของยาตัวนี้มันกว้างมาก เมื่อยาชนิดนี้ขยายไปทั่วโลก กำไรของทุกปีอย่างน้อยจะอยู่ที่หมื่นล้านดอลล่าร์สหรัฐ”
ทานากะโคอิจิอุทานอย่างตกใจ “แค่ยาชนิดเดียวเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าพื้นที่ทางการตลาดจะกว้างขวางได้ขนาดนี้?”
อิโตะทาเคฮิโกะกล่าว “นี่เป็นแค่การคาดการณ์ช่วงเริ่มต้นของฉันเท่านั้น ฉันได้ให้ห้องปฏิบัติการเวชภัณฑ์ของมหาวิทยาลัยโตเกียว วิเคราะห์และเปรียบเทียบยารักษาโรคกระเพาะของบริษัทผลิตยาโคบายาอีกทั้งยารักษาโรคกระเพาะของบริษัทอื่นๆในท้องตลาด ผลลัพธ์คือ ยากระเพาะเสี่ยวหลินดีที่สุด”
“ดังนั้น ยากระเพาะเสี่ยวหลินจะยืนหนึ่งในโลกนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ช้าก็เร็ว อยากได้แม่ไก่วางไข่ทองคำได้นั้น ต้องเร่งมือให้เร็วที่สุด วิธีที่ดีที่สุดคือแต่งงานกับตระกูลโคบายา และลงหุ้นในบริษัทผลิตยาโคบายา”
“ถ้าอิโตะแต่งงานกับโคบายา ชิจิโร่ ฉันก็จะขอลงหุ้นบริษัทผลิตยาโคบายาอย่างน้อย20％ ถึงขั้น30％ของหุ้น ถึงตอนนั้นจะทำให้ตระกูลของเรามีกำไรกว่าหลายพันล้านต่อปี！”
ทานากะโคอิจิเข้าใจทันที “ท่านประธาน ความตั้งใจของท่าน ผมเข้าใจแล้วครับ！”
อิโตะทาเคฮิโกะส่งเสียงอืม แล้วสั่ง “ดังนั้น แกอยู่ที่จีน อยู่ข้างๆอิโตะ ต้องคิดหาหลากหลายวิธีจูงใจเธอ ต้องอยู่ข้างๆเธอ แล้วพูดถึงข้อดีของโคบายา ชิจิโร่ให้มากๆ ถ้าเธอตกลง ปีนี้หลังจากสำเร็จการศึกษาของมหาวิทยาลัยในช่วงฤดูร้อนแล้ว ก็รีบแต่งงานกับโคบายา ชิจิโร่ทันที ฉันจะถือเป็นความสำเร็จของแก ถึงตอนนั้น ฉันจะให้รางวัลแกห้าล้านดอลล่าร์！”
ทานากะโคอิจิมีความสุขที่สุด รีบกล่าวว่า “ประธาน ทานากะซังจะทำให้สุดความสามารถ ไม่มีทางให้ท่านผิดหวังแน่นอนครับ！”
อิโตะทาเคฮิโกะกล่าวอย่างพอใจ “ดีมาก ฉันจะโทรหาอิโตะเดี๋ยวนี้ ว่าวันนี้เธอต้องเจอโคบายา ชิจิโร่ให้ได้ หลังจากที่พวกเขาเจอกันเสร็จแล้ว แกต้องเป่าหู อิโตะให้มากๆ”
ถึงแม้อิโตะนานาโกะโตมาในกองเงินกองทอง แต่ตั้งแต่จำความได้จนถึงตอนนี้ ก็จำแต่กฏหยุมหยิมต่างๆนานาที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดในตระกูลใหญ่ ไม่กล้าแม้แต่ผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว
เสียงปลายสาย อิโตะทาเคฮิโกะถามเธอ “อิโตะ ได้ยินว่าวันนี้หนูชนะการแข่งขัน ยินดีด้วยนะ”
อิโตะนานาโกะรีบกล่าว “ท่านบิดา ผลการแข่งขันของวันนี้แค่16ต่อ8เอง เป้าหมายของอิโตะคือแชมป์! ขอท่านบิดากรุณารอหลังจากอิโตะได้แชมป์แล้ว แล้วค่อยแสดงความยินดีกับอิโตะนะคะ!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...