ฉินเอ้าเสวี่ยนยิ้มอย่างเขินอาย กล่าวด้วยความเชื่อฟังว่า “รับทราบค่ะคุณพ่อ หนูจะดื่มกับอาจารย์เย่นะคะ”
เย่เฉินยิ้ม แล้วกล่าว “เอ้าเสวี่ยน เดี๋ยวหลังจากกินข้าวต้องช่วยดูดฤทธิ์ยาของยาวิเศษของคุณอีก ดังนั้นคุณไม่ค่อยเหมาะที่จะดื่มเหล้านะครับ ถ้าคุณอยากจะดื่มเป็นเพื่อนผมจริงๆ รอหลังจากที่คุณได้แชมป์แล้วค่อยว่ากัน”
ฉินเอ้าเสวี่ยนกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง แล้วกล่าวอย่างไม่ค่อยมั่นใจว่า “อาจารย์เย่ ถ้าอาจารย์ให้ฉันสู้กับอิโตะนานาโกะ แม้แต่ความมั่นใจว่าจะชนะยังมีไม่ถึง20%เลยค่ะ…...อิโตะนานาโกะคนนี้เก่งกาจมากจริงๆ ในรุ่นคราวเดียวกันไม่มีใครสู้เธอได้เลยสักคน ”
เย่เฉินยิ้มพลางถาม “อิโตะนานาโกะนี่เทพขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนกล่าว “อิโตะนานาโกะเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่5ขวบ แล้วอาจารย์ของเธอเป็นยอดฝีมือขั้นสูงสุดที่มาจากประเทศญี่ปุ่นมาโดยตลอด และสิ่งที่เจ๋งที่สุดคือ เธอฝึกวิชาหมัดต่างๆนานา การต่อสู้แบบฟรีสไตล์ การต่อสู้ คาราเต้ ถึงขั้นจี๊ดคูนโด จนเป็นผู้เล่นอัจฉริยะ”
“แต่ฉัน อายุสิบปีเพิ่งจะเริ่มฝึกการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ ช้ากว่าอิโตะนานาโกะไปห้าปีเต็มๆ แตกต่างกันมากเหลือเกิน ต่อให้ยาวิเศษของอาจารย์จะเพิ่มสมรรถภาพให้ร่างกายของฉัน ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะชนะเธอได้ เพราะการแข่งขันการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ ไม่ได้ใช้แค่กำลังและความคล่องแคล่วเท่านั้น ยังมีความเร็ว ประสบการณ์กับแทคติก ประสบการณ์กับแทคติกต้องใช้เวลาสะสม ค่อยๆสะสมมาเรื่อยๆ และนี่คือความแตกต่างที่เห็นชัดที่สุดระหว่างฉันกับอิโตะนานาโกะ”
เมื่อพูดถึงจุดนี้ ฉินเอ้าเสวี่ยนกล่าวต่อด้วยความเหี่ยวเฉาว่า “เหมือนกันผู้ชายที่ชอบฟุตบอลที่สุด ไม่ว่าจะเป็นแมสซี่หรือคริสเตียนโน่ โรนัลโด ความเก่งกาจของพวกเขาจริงๆเลยก็คือทักษะและการรับรู้ของพวกเขา และยังมีประสบการณ์ ไม่ใช่ร่างกายของพวกเขาแข็งแรงมากเท่าไหร่ หรือสมรรถภาพทางกายของพวกเขาแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ แมสซี่เตี้ยขนาดนั้น นักฟุตบอลที่สมรรถภาพทางกายแข็งแกร่งกว่าเขาก็มีถมเถไป แต่นักฟุตบอลที่จะเทียบประสบการณ์และทักษะกับเขาได้ในตอนนี้ โดยทั่วไปแล้วไม่มีสักคน นี่สิถึงจะเป็นจุดสำคัญ”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าว “คุณพูดถูก ประสบการณ์กับแทคติก ต้องสะสมจากการต่อสู้มาเป็นแรมปีจริง แต่ คุณไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องนี้ ถึงตอนนั้นผมจะช่วยคุณวิเคราะห์จุดอ่อนของศัตรูอย่างละเอียดแน่นอน และช่วยคุณวางแทคติกในระหว่างแข่งขันให้เลย”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “ดีมากเลยอาจารย์เย่!งั้นเอ้าเสวี่ยนขอพึ่งอาจารย์หน่อยละกันนะคะ!”
เมื่อทานข้าวเสร็จ ฉินเอ้าเสวี่ยนพาเย่เฉิน ไปที่ห้องฝึกซ้อมโดยเฉพาะของตน
ห้องซ้อมของฉินเอ้าเสวี่ยน ใหญ่กว่าห้องรับแขกของคนทั่วไปอยู่มาก ข้างในนี้มีอุปกรณ์ที่ควรจะมีในการฝึกซ้อมทั้งหมด แล้วยังมีเวทีมาตรฐานเสมือนสนามแข่งอีกด้วย
ฉินเอ้าเสวี่ยนเชิญให้เย่เฉินนั่งลงที่จุดพักผ่อนในห้องซ้อม จากนั้นพูดกับเขาอย่างเขินอายว่า “อาจารย์เชิญนั่งก่อนนะคะ ฉันจะไปเปลี่ยนชุดฝึกซ้อมก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...