เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าว “โอเค งั้นคุณกินมันลงไปนะ ผมจะคอยกำกับคุณอยู่ข้างๆถึงวิธีดูดซึมยาอย่างรวดเร็ว”
ยาประเภทนี้ โดยตัวมันเป็นยาที่เอาไว้รักษาอาการบาดเจ็บในร่างกาย เพราะได้ใส่ปราณทิพย์ลงไปส่วนหนึ่ง ดังนั้นฤทธิ์ยาจึงเพิ่มขึ้นไปอีก
วัยกลางคนวัยสูงอายุที่ไม่สบาย อวัยวะและร่างกายจะด้อยสมรรถภาพลง ดังนั้นตอนที่ใช้ยา ตัวยาจะเข้าไปทำปฏิกิริยาในร่างกายของผู้ป่วยทันที และไม่ต้องมีคนคอยกำกับอยู่ข้างๆ
แต่ ร่างกายของวัยรุ่นนั้นแข็งแรง อวัยวะและร่างกายจะอยู่ในสมรรถภาพขั้นยอด ถ้ากินยาในช่วงสภาพแบบนี้ จะทำให้เกิดปฏิกิริยาอย่างรุนแรง ดูดซึมไม่ได้
ถ้าเอาร่างกายคนเป็นกับฟองน้ำอันหนึ่ง ร่างกายของวัยกลางคนวัยสูงอายุจะเสียการซับน้ำไปมหาศาล ถึงขั้นเป็นฟองน้ำที่แห้งขอด
ถ้าตอนนี้ ให้น้ำพวกเขามากมากพอ จะทำให้การซับน้ำของพวกเขามีสมรรถภาพเพิ่มขึ้นอย่างเร็ว และกลับไปสภาวะของวัยรุ่นได้อีกครั้ง
แต่ถ้าร่างกายของวัยรุ่นไม่ได้มีการบาดเจ็บ มันก็คือฟองน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำ ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้ายังให้น้ำไปโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ งั้นเขาก็จะไม่ค่อยดูดซับอะไรแล้ว
ไม่แน่ อาจถึงขั้นถูกฤทธิ์ยาที่รุนแรงและไม่สามารถดูดซึมเข้าไปได้ ทำลายร่างกายได้เลยทีเดียว
ตอนแรกที่เย่เฉินเอายาให้ ก็เพื่อให้เธอเผื่อไว้ เมื่อยามที่ร่างกายได้รับบาดเจ็บหรือเป็นโรคร้ายแรง ให้ใช้ยาตัวนี้
แต่ตอนนี้ตนจะใช้ยาตัวนี้เพื่อเพิ่มสมรรถภาพของเธอ ดังนั้นจึงต้องช่วยกำกับเธอในการดูดซึมตัวยา
ฉินเอ้าเสวี่ยนได้ยินคำพูดของเขา จึงได้เอายาออกจากในห่อนั้น จากนั้นก็มองเย่เฉิน แล้วถามอย่างเชื่อฟังว่า “อาจารย์เย่ ฉันกินยาลงไปก็โอเคแล้วใช่มั้ยคะ?”
เย่เฉินใช้ปราณทิพย์ที่อยู่ในร่างตัวเอง มาช่วยฉินเอ้าเสวี่ยนดูดซึมยาเหล่านี้ทันที
ฤทธิ์ยาอันแข็งแกร่งถูกเย่เฉินซึมเข้าไปในร่างกายของฉินเอ้าเสวี่ยน ทำให้ร่างหายของเธอ เปลี่ยนแปลงราวกับฟ้าและเหว
ช่วงแรกฉินเอ้าเสวี่ยนยังรู้สึกเจ็บปวดเกินกว่าจะทนได้ แต่เมื่อถึงช่วงท้าย รู้สึกว่าในร่างกายสบายอย่างบอกไม่ถูก เหมือนได้ถอดรกเปลี่ยนกระดูกใหม่ก็มิปาน!
สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือ เธอรู้สึกสบายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เหมือนกับเย่เฉินกอดเธอไว้ในอ้อมกอดอย่างไรอย่างนั้น อบอุ่น สบาย จนในใจกระดี๊กระด๊า
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...