ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1241

ในตอนที่เย่เฉินกำลังกำกับฤทธิ์ยาฉินเอ้าเสวี่ยนอยู่นั้น เขาตั้งใจใช้ปราณทิพย์ ให้ปราณทิพย์เหล่านี้เหมือนฝนในฤดูใบไม้ผลิที่คอยให้ความชุ่มชื้น กับร่างกายของฉินเอ้าเสวี่ยน

ประโยชน์ของปราณทิพย์ มีมากกว่ายาที่ตัวเองกลั่นเมื่อก่อนอย่างมาก มันไม่เพียงทำให้สมรรถภาพร่างกายของฉินเอ้าเสวี่ยนเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเท่านั้น แม้แต่กล้ามเนื้อ เส้นเอ็น กระดูกอีกทั้งตับไตไส้พุงของเธอ สมรรถภาพของส่วนนี้ก็ต่างเพิ่มขึ้นมากด้วยเช่นกัน

แม้ฉินเอ้าเสวี่ยนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาหลายปี แต่ยังไงก็เป็นแค่คนธรรมดาทั่วไป สำหรับคนทั่วไป ประโยชน์ของปราณทิพย์มหาศาลกว่ายาขนานวิเศษ

ฉินเอ้าเสวี่ยนในตอนนี้ ความสามารถของร่างกายได้เกินกว่าที่คนปกติทั่วไปจะเทียบได้แล้ว

ตอนที่เย่เฉินได้พูดถึงความสำเร็จให้ฉินเอ้าเสวี่ยนฟัง ฉินเอ้าเสวี่ยนถอนหายใจยาวๆ จากนั้นจึงรีบยืนขึ้น เดินไปตรงหน้ากระสอบทรายตั้งท่าชก

แต่ เพราะเธอไม่รู้ว่าเย่เฉินทำให้สมรรถภาพร่างของตัวเองเพิ่มขึ้นมากมายเท่าไหร่ ดังนั้นตอนที่ชกกระสอบทรายนั้นได้ใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่

แต่ พอชกออกไป กระสอบทรายดังปัง แล้วแตกออกทันที！

กระสอบทรายที่ฉินเอ้าเสวี่ยนเป็นตัวท็อป กระสอบทรายประเภทนี้ใช้หนังควายมาทำ เรียบและแกร่ง ต่อให้ใช้ระยะยาวก็ไม่เปลี่ยนรูป และไม่มีทางพังเพราะพลังในการโจมตี

แต่ ฉินเอ้าเสวี่ยนในตอนนี้จะเอามาเปรียบเทียบกับคนทั่วไปไม่ได้อีกแล้ว

สมรรถภาพร่างกายของเธอ เมื่อเทียบกับคนทั่วไป พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว

พลังในการชก เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน อย่างน้อยก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า！

ฉินเอ้าเสวี่ยนเห็นกระสอบทรายนั่นถูกตัวเองต่อยจนเป็นรูใหญ่ ทรายที่อยู่ด้านในแตกกระจายออกมาเต็มพื้นไปหมด จึงกล่าวอย่างตกใจ！

จากนั้นไม่นาน เธอรู้สึกตัว หันมองเย่เฉิน แล้วกล่าวอย่างตกใจ “อาจารย์เย่…..ฉัน…...หมัดของฉัน ทำไมถึงได้มีพลังมหาศาลขนาดนี้？”

เย่เฉินยิ้ม “แน่นอนว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของยาวิเศษ มันไม่เพียงช่วยชีวิตคนใกล้ตายรักษาคนบาดเจ็บเท่านั้น ยังทำให้ร่างกายแข็งแรง เพิ่มความแข็งแรงให้กับร่างกาย”