ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1258
แต่ว่า ไม่มีใครรู้ว่าฝ่ามือของเย่เฉิน มีกำลังภายในและปราณทิพย์อันทรงพลัง
ยามาโมโตะ คาซึกิมองไปที่ฝ่ามือที่ไม่มีแรงสังหารเลยสักนิดของเย่เฉิน ก็แทบจะหัวเราะออกมาทันที
เขาพูดด้วยความรังเกียจสุดๆ:"แค่ฝ่ามือแบบคุณ ยังสู้เด็ก 3 ขวบไม่ได้เลย ข้าใช้มือเดียว ก็สามารถ......"
ยามาโมโตะ คาซึกิ อยากจะบอกว่าใช้แค่มือเดียว ก็สามารถทำลายได้แล้ว แต่คำว่า"ทำลาย"สแงคำยังไม่ทันพูดออกมา ฝ่ามือของเย่เฉินที่สัมผัสกับผิวหนังเขาเมื่อกี้ และเขาก็เหมือนกับถูกรถไฟความเร็วสูงชน ตามมาด้วยอาการปวดเฉียบพลัน
ยามาโมโตะ คาซึกิส่งเสียงอ๊าก และร่างก็บินออกไปด้วยความเร็วสูง
ลอยออกไปจนวาดพาราโบลายาวกว่า 20 เมตรในอากาศ!
ก่อนที่เขาจะล้มลงพื้น กล้ามเนื้อและเส้นเลือดของเขา ตกใจจนแตกในอากาศ โดยปราณทิพย์ของเย่เฉิน!
กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ในช่วงเวลาที่เขากำลังลอยอยู่ในอากาศ เขาได้เปลี่ยนจากปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ที่เป็นที่รู้จักทั่วประเทศญี่ปุ่น ไปเป็นคนพิการที่ไม่มีแรงเลยสักนิด
จากนั้นเสียงดังปัง ยามาโมโตะ คาซึกิ กระแทกกับพื้นทันที!
ในขณะที่ยามาโมโตะ คาซึกิล้มลงกับพื้น ก็มีเลือดพ่นออกมาจากปากของเขา!
เมื่อเห็นกลุ่มเลือดที่ลอยขึ้นไปในอากาศ สีหน้าของยามาโมโตะ คาซึกิเจ็บปวดและหวาดกลัว พยายามลุกขึ้น แต่เห็นว่ามือและเท้าของเขาไม่มีแรงเลย
เขาไม่เข้าใจศิลปะการต่อสู้แบบจีนดั้งเดิมเลย
มิฉะนั้น เขาจะต้องสามารถตัดสินสถานะปัจจุบันของเขาได้ทันที
หากใช้คำสี่คำเพื่ออธิบาย นั้นก็คือ เส้นลมปราณขาด
เขาไม่นึกเลยว่า เขาอยู่ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้มาหลายปีแล้ว และในท้ายที่สุด เขาก็จะต้องลงเอยอย่างโศกนาฏกรรมแบบนี้!
อิโตะ นานาโกะตกใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น จึงรีบมองไปที่เย่เฉิน แล้วพูดอ้อนวอนว่า:"คุณคะ ขอร้องล่ะช่วยอาจารย์ฉันด้วย! ฉันคุกเข่าให้คุณแล้ว!"
เย่เฉินพูดนิ่งๆ:"เส้นลมปราณทั้งตัวของเขาขาดหมดอย่างสมบูรณ์ ชีวิตที่เหลือจงสร้างบุญกุศลให้มากเถิด!"
พูดจบ ก็ก้าวขึ้นไปหายามาโมโตะ คาซึกิ ก้มหน้า มองลงมาที่เขา แล้วพูดเบาๆ ว่า:"ยามาโมโตะ คาซึกิ มีคำฮิตในอินเทอร์เน็ตของจีนว่า:"ขอมาก็จัดให้" ฉันไม่อยากทำคุณ แต่คุณกลับมาขอให้ฉันทำคุณเอง งั้นก็ช่วยไม่ได้"
"นอกจากนี้ อย่าคิดว่าแค่นี้จะจบ การเดิมพันของเราเพิ่งเริ่มต้น ฉันจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที ยืนขึ้น หากคุณไม่สามารถยืนขึ้นได้ งั้นเดิมพันนี้ ฉันชนะ"
"ในเมื่อฉันชนะ ฉันจะสลักคำว่าขี้โรคแห่งเอเชีย ห้าคำนี้บนหน้าผากของคุณ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...