ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1265

และเพราะกำลังคิดเรื่องอื่นในหัวอยู่ ดังนั้นอิโตะ นานาโกะเลยโดนคู่ต่อสู้ของเธอบีบจนถอยร่นไม่หยุด

เธอในตอนนี้ไม่มีความอยากเอาชนะการแข่งขันนี้มากเท่าก่อนนี้แล้ว

เพราะเธอรู้สึกได้แล้วว่า วิทยายุทธ์ที่ตนฝึกฝนมานานหลายปี เมื่ออยู่ต่อหน้ายอดฝีมือที่แท้จริง แทบจะสู้ฝ่ามือเบาๆของอีกฝ่ายไม่เลยด้วยซ้ำ

มันเป็นการทำลายความมั่นใจของเธอมากจริงๆ

ที่จริงแล้วไม่ว่าใครเจอเรื่องแบบนี้ ก็ต้องได้รับผลกระทบกันทั้งนั้น

ที่โดนทำลาย ไม่เพียงแต่ความมั่นใจของตนเท่านั้น ยังมีความเชื่อตลอดมาของตนอีกด้วย

มันเป็นเวลาที่นานมาก อิโตะ นานาโกะรู้สึกว่าระดับสูงสุดของวิทยายุทธ์ที่ตนอยู่ห่างนั้นอย่างมากก็แค่ยี่สิบปี

พอยี่สิบปีผ่านไป ตนต้องสามารถเติบโตเป็นยอดฝีมือเต๋าบู๊ระดับท็อปของโลกแน่ หรืออาจจะกลายเป็นอาจารย์เต๋าบู๊เหมือนกับยามาโมโตะ คาซึกิซึ่งเป็นอาจารย์ของเธอ

แต่ว่า เมื่อกี้เย่เฉินกลับทำให้เธอพบว่า อาจารย์เต๋าบู๊ในดวงใจของเธอ ที่แท้เมื่ออยู่ต่อหน้ายอดฝีมือที่แท้จริงก็ไม่ต่างอะไรกับมดตัวหนึ่งเลย

ที่แท้หลายปีมานี้ตนเป็นเหมือนกบในกะลา

ตอนนี้เธอพึ่งจะค้นพบว่า โลกเต๋าบู๊ที่แท้จริงมันอยู่เหนือกว่าความรู้ความเข้าใจของตนมากนัก

เมื่อก่อนเธอคิดว่า โลกมันก็แค่โลกเท่านั้นเอง ระยะทางที่ไกลที่สุด ก็แค่จากซีกโลกนี้ไปอีกซีกโลกหนึ่งเท่านั้น

แต่วันนี้เธอถึงได้รู้ว่า ที่แท้แล้วนอกโลกใบนี้ยังมีระบบสุริยะ ระบบแกแล็คซี่รวมถึงทั่วทั้งจักรวาลอยู่อีก

วินาทีนี้ เธออดคิดถึงคำถามหนึ่งขึ้นมาไม่ได้ว่า ตนยังต้องใช้เวลาอีกเท่าไหร่ถึงจะสามารถเป็นยอดฝีมือระดับท็อปที่แท้จริงอย่างเย่เฉินได้