เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1268

เย่เฉินที่มีฝีมือร้ายกาจระดับนี้กลับเป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีงานทำคนหนึ่ง?

ในตอนที่เธอกำลังคิดจะถามข้อมูลเพิ่มเติม กรรมการเดินมาพูดที่เวทีว่า “เวลาก่อนการแข่งในรอบที่สองเหลืออีก30วินาที!”

เย่เฉินเลยหันมาบอกอิโตะ นานาโกะว่า “คุณไปแข่งเถอะ ผมไปก่อนล่ะ”

“คุณเย่จะไปแล้วหรือคะ?”

อิโตะ นานาโกะพลันรู้สึกหงอยลงทันที

ตอนนี้เย่เฉินพูดว่า “อ้อจริงสิ การพนันของคุณยามาโมโตะ คาซึกิจบแล้ว ไว้พอเขาออกจากโรงพยาบาลแล้ว ก็ไปจากจินหลิงได้อย่างอิสระเลย”

พูดจบ เย่เฉินไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมอีก เขาเดินจากไปอย่างไม่หันหลังกลับมาอีก

อิโตะ นานาโกะมองจ้องแผ่นหลังเขาอย่างเหม่อลอยเล็กน้อย ทานากะซังที่ยืนอยู่อีกข้างเร่งเร้าเธอว่า “คุณหนูใหญ่ การแข่งจะเริ่มแล้ว! คุณจะแข่งต่อไหมครับ?”

“แข่ง! ต้องแข่งแน่นอนอยู่แล้ว!”

อิโตะ นานาโกะดึงความมุ่งมั่นทั้งหมดกลับมาในพริบตา สายตาเธอมองตรงไปอย่างมุ่งมั่น พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ฉันจะต้องเข้ารอบชิงให้ได้ ไปแข่งกับฉินเอ้าเสวี่ยน! จะไม่มีวันยอมให้คุณเย่ดูถูกฉันได้แน่!”

.....

ตอนเย่เฉินมาถึงด้านนอกโรงยิม ฉินกางกับฉินเอ้าเสวี่ยนมารออยู่เรียบร้อยแล้ว

พอเห็นเย่เฉินออกมาแล้ว ฉินกางรีบขึ้นหน้าไปพูดอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ ไม่คิดว่าภายใต้การชี้แนะของคุณ เอ้าเสวี่ยนจะก้าวหน้ามากขึ้นขนาดนี้ ผมซาบซึ้งใจมากจริงๆครับ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน