ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1271
เว่ยเลี่ยงเห็นว่าเฉินตัวตัวดูถูกเหยียดหยามเจ้านายของตัวเอง ทันใดนั้นเขาพูดอย่างชอบธรรมว่า:"คุณเฉิน คุณดูถูกผมได้ แต่อย่าดูถูกเจ้านายของผม ถ้าคุณติดต่อกับเจ้านายของผมเป็นเวลานาน คุณจะรู้ว่าทุกอย่างผมที่พูด ไม่ใช่เรื่องโกหกแน่นอน"
เฉินตัวตัวเบ้ปาก และกำลังอยากจะพูดอะไรต่อ กู้ชิวอี๋ที่อยู่ข้างๆจับเธอ และพูดว่า:"ตัวตัว อยู่ข้างนอกอย่าทำตัวไร้มารยาทแบบนี้ ฉันเชื่อที่ประธานเว่ยพูด ถ้าสามารถวิจัยยากระเพาะเก้าเสวียนที่มหัศจรรย์แบบนั้นเพียงคนเดียวได้ แค่ข้อนี้จะบอกว่าเขาเป็นฮว่าถัวรุ่นปัจจุบันก็ไม่ผิดอะไร"
เฉินตัวตัวแลบลิ้น:"ก็ได้ ในเมื่อเธอพูดอย่างนั้นแล้ว ฉันจะไม่เถียงกับเขา เดิมทีฉันแค่ต้องการจะหยอกเขา"
เว่ยเลี่ยงพูดไม่ออกทันที เขาไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะจงใจเถียงเขา
ยังไงก็ตามเขาก็เป็นลูกผู้ชาย และพบว่าเขาถูกผู้หญิงหยอกล้อ เขาก็ค่อนข้างหดหู่ แต่เมื่อเขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้คือนายหน้าของกู้ชิวอี๋ เขาทำได้เพียงซ่อนความหดหู่ไว้ลึกๆ ในใจ
ในเวลานี้ ผู้อำนวยการเวิร์คช็อปรีบวิ่งมา และพูดกับเขาว่า:"ผู้จัดการเว่ย ประธานเย่มาแล้วครับ!"
ทันทีที่พูดจบ เย่เฉินสวมชุดปลอดเชื้อ แล้วเดินเข้าไปในโรงงาน
ทันทีที่เขาเข้ามา กู้ชิวอี๋เห็นใบหน้าของเขา ตกตะลึงเล็กน้อย
เธอกระซิบถามเว่ยเลี่ยงที่อยู่ข้างๆเธอเบาๆว่า:"ผู้ชายคนนี้เป็นเจ้านายของพวกคุณเหรอ!"
เว่ยเลี่ยงพยักหน้า:"ใช่แล้ว"
"เขาชื่ออะไร?!"
เว่ยเลี่ยงพูดว่า:"อาจารย์เย่เย่เฉิน มีอะไรเหรอ?"
กู้ชิวอี๋เหมือนถูกฟ้าผ่า แต่เฉินตัวตัวที่อยู่ข้างๆกลับเบ้ปากพูดว่า:"ใครเขามีชื่อห้าตัวกัน? อาจารย์เย่เย่เฉินอะไรอีก งั้นฉันก็ชื่อเฉินตัวตัวสาวสวยสุดแล้ว! ของฉันหกตัว มากกว่าเขาหนึ่งตัว!"
กู้ชิวอี๋ก็ดุว่า:"ตัวตัว! ห้ามเสียมารยาท!"
เฉินตัวตัวตกใจ
อิโตะนานาโกะคนหนึ่ง กู้ชิวอี๋ก็อีกคนหนึ่ง
แค่ต่างกับความอ่อนโยนของอิโตะนานาโกะ บนตัวกู้ชิวอี๋ดูเหมือนจะเกิดมาพร้อมกับความเย็นชาอย่างหนึ่ง
ในความเย็นชา แฝงด้วยกลิ่นอายอันสูงส่ง เธอดูเหมือนผู้หญิงที่มีต้นกำเนิดไม่ธรรมดา
อันที่จริง กลิ่นอายอันสูงส่งของคนเรามีสองประเภท ประเภทที่หนึ่งได้รับการปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก และอีกประเภทหนึ่งได้รับการปลูกฝังมาครึ่งทาง
คนร่ำรวยส่วนใหญ่ มีความสูงส่งเล็กน้อยในตัวของพวกเขา แต่ในความสูงส่งนั้นจะเห็นได้ว่า ไม่ได้มีมาตั้งแต่เด็ก
เพราะคนรวยหลายคน เกิดมาจากการทำงานหนัก และไม่มีกลิ่นอายที่ตระกูลใหญ่ปลูกฝังมาในอดีต
แม้แต่ทายาทเศรษฐี ก็อาจจะไม่มีความสงบนิ่งมากพอ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...