ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1274

ทันทีที่ประตูปิดลง เทพธิดาที่ทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนหลงใหล กลับตาสีแดง และถามเย่เฉินเสียงสะอื้นว่า:"พี่เย่เฉิน พี่จำฉันไม่ได้จริงๆเหรอ?"

เย่เฉินส่ายหัวเล็กน้อย และพูดอย่างจริงจังว่า:"ขอโทษด้วยนะ ฉันออกจากเย่นจิงตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ไม่ได้กลับมาหลายปีแล้ว เลยจำผู้คนและสิ่งต่าง ๆ ในเย่นจิงได้ไม่มากนัก"

ดวงตาของกู้ชิวอี๋เต็มไปด้วยน้ำตาทันที เธอพูดเบาว่า:"พี่เย่เฉิน ฉันคือหนานหนานไง พี่จำฉันไม่ได้เหรอ? กู้หนานหนานไง!"

"หนานหนาน?"เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย และถามว่า:"หนานไหน?"

กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า:"ข้างนอกเป็นโค่ว ข้างในเป็นคำว่าหนู่"

ผู้หญิงที่มีชื่อว่าหนานมีหลายคน เช่น หนานในหนานมู่ หนานในหนานเป่ย และอีกหนานหนึ่ง ถ้าบอกว่าชื่อหนานหนาน เย่เฉินนึกไม่ออกจริงๆ

แต่ว่า พอบอกว่าหนานตัวนี้ เย่เฉินก็นึกได้ทันที

ในหัวของเขา นึกถึงรูปร่างหน้าตาของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งทันที

กู้หนานหนาน ลูกสาวของตระกูลกู้แห่งเย่นจิง และแม่ของเธอเป็นกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่มีฐานะในเมืองจงไห่ ตั้งชื่อเล่นให้กับเธอโดยมีโค่วอยู่ด้านนอก และด้านในเป็นหนู่ เพราะในภาษาถิ่นของมณฑลเจียงซู เจ้อเจียง และเซี่ยงไฮ้ ชื่อนี้มีความหมายว่าเด็กสาว

และพ่อของกู้หนานหนาน ชื่อกู้เย่นจง เป็นคนที่สามในบรรดาลูกหลานของตระกูลกู้ ที่รู้จักกันในชื่อท่านชายกู้สาม

ตอนนั้น กู้เย่นจงและพ่อของเย่เฉินเป็นเพื่อนร่วมสาบานที่ดีที่สุด และพูดได้ว่ามีมิตรภาพที่เคยผ่านความตามมาด้วยกัน

ในเวลานั้น ตระกูลกู้ ไม่อยู่ในสามอันดับแรกในเย่นจิง และอาจจะอยู่นอกสิบอันดับแรก

ตอนนั้นพ่อของเย่เฉินช่วยกู้เย้นจงเยอะมาก ช่วยเขาโต้กลับในฐานะทายาทคนแรกของตระกูลกู้ และช่วยให้เขากลายเป็นผู้นำตระกูลกู้ แล้วยังสนับสนุนตระกูลกู้ ทำให้ตระกูลกู้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น