กู้ชิวอี๋พูดอย่างขุ่นเคือง:"จินหลิงเป็นสถานที่ต้องสงสัยสำคัญของพ่อมาโดยตลอด พ่อของฉันเคยมาเองหลายครั้ง เขาใช้เส้นสายของเขา เพื่อตรวจสอบเด็กผู้ชายทุกคนในจินหลิงที่อายุใกล้เคียงกับพี่ และเขาก็ตรวจสอบซ้ำหลายครั้ง พ่อได้ตรวจสอบทุกสถานีหน่อยกู้ภัย สถานสงเคราะห์ และองค์กรสวัสดิการนอกภาครัฐในประเทศจีน มันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับพี่เลย"
"มันเป็นไปไม่ได้!"เย่เฉินโพล่งออกมา:"พี่อาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงมาตลอด 10 ปี ตั้งแต่อายุ 8ขวบถึง 18 ปี และพี่ไม่ได้เปลี่ยนชื่อเลยตั้งแต่วันที่พี่เข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พ่อแม่ของพี่ตั้งชื่อให้พี่ว่าเย่เฉิน และข้อมูลส่วนตัวที่พี่กรอกในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็คือเย่เฉิน ถ้าลุงกู้เคยมา เขาจะเจอพี่แน่นอน"
กู้ชิวอี๋พูดอย่างมั่นใจ:"เป็นไปไม่ได้! ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา พ่อของฉันมาที่จินหลิงเอง และมาไม่น้อยกว่าห้าครั้ง! จำนวนครั้งที่ส่งคนมาก็เยอะมาก! ใช้ความสัมพันธ์ทั้งหมดแล้ว แต่ก็ไม่เจอเบาะแสอะไรของพี่เลย"
"ฉันยังจำครั้งสุดท้ายที่พ่อของฉันมาที่จินหลิงได้ มันเป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนที่ฉันเตรียมจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ประเทศอังกฤษตอนอายุ 18 ปี เพราะตามคำขอที่เด่นชัดของฉัน พ่อของฉันก็พาฉันมาที่นี่ เราทั้งคู่อาศัยอยู่ในจินหลิงสองสัปดาห์ ใช้ลูกน้อง เส้นสาย และนักสืบเอกชนหลายร้อยคน เพื่อค้นหาเบาะแสต่างๆ แต่ก็ยังไม่พบข้อมูลใดๆเกี่ยวกับพี่เลย"
เย่เฉินฟังคำพูดของกู้ชิวอี๋ และมองไปที่สีหน้าจริงจังและตื่นเต้นของกู้ชิวอี๋ แล้วเกิดความตื่นตระหนกเกิดขึ้นในใจ
ตั้งแต่พ่อแม่ของเขาเสียไป เย่เฉินลนลานน้อยมาก แต่ในขณะนี้ จู่ๆเขาก็รู้สึกได้ถึงความประหม่าความไม่สบายใจ
เขาเริ่มสงสัยว่า วัยเด็กที่น่าเศร้าของเขา ดูเหมือนจะมีเรื่องหลอกลวงที่น่าสะพรึงแฝงอยู่
เขาอยู่ในสถานสงเคราะห์เป็นเวลาสิบปี กู้เย้นจงพยายามหาตัวเองหลายครั้ง อย่างเต็มที่ เป็นไปไม่ได้ที่จะเพิกเฉยสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง
ดังนั้นมันเป็นเพราะอะไรกันล่ะ ขัดขวางไม่ให้เขาค้นพบหรือไม่สามารถพบว่าตัวเองเคยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง?
หรือว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีปัญหา?
หรือว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจงใจปกปิดข้อมูลส่วนบุคคลของเขา?
แล้วใครสั่งให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทำแบบนี้ล่ะ?
เมื่อเห็นเย่เฉินตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง กู้ชิวอี๋ถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใยว่า:"พี่เย่เฉิน พี่กำลังสงสัย ว่าเบื้องหลังนี้แผนร้ายอะไรใช่ไหม?"
เย่เฉินพยักหน้า:"ฉันคิดว่ามีปัญหาบางอย่างดูเหมือนจะแปลกๆ แต่ตอนนี้ฉันยังเรียบเรียงไม่ได้"
กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า:"ถ้างั้นให้ฉันโทรหาพ่อ และขอให้พ่อของฉันมาที่นี่!"
พูดจบ เธอกำลังจะเอื้อมมือหยิบมือถือมา
"อย่า อย่าเด็ดขาด!"เย่เฉินรีบห้ามเธอ:"เรื่องที่เธอเจอฉัน อย่าเพิ่งบอกใครก่อน รวมถึงพ่อเธอด้วย!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...