ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1277
กู้ชิวอี๋ไม่เข้าใจสุดๆ
เธอคิดว่า พ่อของเธอตามหาเย่เฉินมานานหลายปีแล้ว และกินนอนไม่หลับเพราะหาเย่เฉินไม่เจอมาโดยตลอด และในใจลึกๆก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้มาก
ตอนนี้ตนได้พบกับเย่เฉินโดยบังเอิญ ก็ควรจะบอกข่าวดีกับพ่อ ซึ่งเป็นความปรารถนาที่เขามีมานานหลายปี
ดังนั้น เธอจึงรีบถามว่า:"พี่เย่เฉิน ทำไมฉันถึงบอกเรื่องที่เจอพี่กับคนอื่นไม่ได้ล่ะ?"
เย่เฉินถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า:"เฮ้อ ไม่ว่าเรื่องเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มันมีความลับคืออะไร อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็มีความสุขมากที่ได้อยู่ในจินหลิง ดังนั้นฉันจึงไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กับเย่นจิงมากเกินไป"
กู้ชิวอี๋พูดอย่างดีใจว่า:"พี่เย่เฉิน พี่เป็นนายน้อยของตระกูลเย่ ทำไมพี่ถึงเลือกที่จะอยู่ที่จินหลิงล่ะ? ถ้าพี่เลือกที่จะกลับไปที่เย่นจิง ทรัพย์สินนับล้านของตระกูลเย่ อย่างน้อยก็มีของพี่สัก20-30%?"
เย่เฉินปัดมือ:"ตอนนี้ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงิน และฉันก็ไม่ได้สนใจทรัพย์สินของตระกูลเย่มากนัก ฉันแค่ต้องการมีชีวิตที่มั่นคงในจินหลิงกับภรรยาของฉัน"
"ภรรยา?"กู้ชิวอี๋อุทาน:"พี่เย่เฉิน พี่…พี่แต่งงานแล้วเหรอ?"
"ใช่"เย่เฉินพลั้งปาก:"แต่งงานมาสามปีกว่าแล้ว….."
กู้ชิวอี๋ตกตะลึงทันที เธอโพล่งออกมาว่า:"พี่เย่เฉิน! พี่ลืมไปแล้วว่าพี่มีการหมั้นอยู่แล้ว?"
กู้ชิวอี๋ทั้งโกรธทั้งเป็นห่วง ถามด้วยน้ำตาว่า:"ตอนที่พี่แต่งงานกับเธอ พี่ไม่เคยนึกถึงการหมั้นระหว่างเราสองคนเลยเหรอ?"
"ฉันขอโทษ"เย่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา:"ฉันไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้จริงๆ เหตุผลหลักคือตอนนั้นฉันถูกขังอยู่ และมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ"
กู้ชิวอี๋ถามอีกครั้ง:"แล้วภรรยาคนปัจจุบันของพี่ทำงานอะไร? เธอเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่ไหน?"
"ไม่ถือว่าตระกูลใหญ่อะไร"เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"ถือว่าเป็นเด็กผู้หญิงจากครอบครัวธรรมดา"
"คนธรรมดา!?"กู้ชิงอี๋ตะลึง และใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความโกรธทันที หลุดโพล่งออกมาว่า:"ทั้งๆที่พี่เป็นนายน้อยของตระกูลเย่ เป็นคู่หมั้นของฉันกู้ชิวอี๋ พ่อของฉันและฉันตามหาพี่มาหลายปี พี่ไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นได้ยังไง!?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...