ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1281
ได้ยินคำตอบที่แน่นอนของเย่เฉินแล้ว อารมณ์ของกู้ชิวอี๋ก็ดีขึ้นเล็กน้อย
เธอหยุดร้อง ใช้นิ้วเช็ดน้ำตาที่เหลืออย่างระมัดระวัง และพูดหัวเราะเยาะตัวเองว่า:"เฮ้อ พี่เย่เฉินคงหัวเราะเยาะ อันที่จริงฉันไม่ได้ร้องไห้มาหลายปีแล้ว แต่ตั้งแต่พ่อของฉันล้มป่วยจนถึงตอนนี้ มันเหมือนกับว่าย้อนกลับไปตอนเด็กๆ น้ำตาไหลได้ตลอด ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดปลอบใจว่า:"อย่าคิดอย่างนั้น คนเราก็มีอารมณ์ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป หัวเราะได้ก็ร้องไห้ได้ มีความสุขได้ก็เศร้าได้ ไม่ใช่ไม่ได้เรื่องหรอก"
กู้ขิวอี๋พยักหน้าอย่างอ่อนโยน และถามว่า:"พี่เย่เฉิน ตอนนี้พี่ยังร้องไห้อยู่ไหม?"
เย่เฉินยิ้มอย่างขมขื่น:"ตอนที่ฉันอายุ 8 ขวบ น้ำตาไหลเยอะมาก และดูเหมือนว่าจะน้ำตาไหลไปหมดทั้งชีวิตนี้แล้ว"
กู้ชิวอี๋จับแขนของเขา และพูดน้ำตาคลอว่า:"พี่เย่เฉิน หลายปีมานี้ พี่คงลำบากมาก...... "
เย่เฉินฉีกยิ้ม:"คนเราบอกว่าทนลำบากได้จะเป็นโชคลาภ เมื่อก่อนฉันไม่เชื่อ แต่หลังๆก็เชื่อแล้ว"
เย่เฉินรู้สึกว่าสถานการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา ไม่ใช่ถูกถังซื่อไห่หาจนเจออีกครั้ง แต่คือการได้รับตำราเก้าเสวียนเทียนโดยบังเอิญ
หากไม่มีตำราเก้าเสวียนเทียน แม้ว่าเขาจะเป็นคุณชายตระกูลเย่ ก็อาจจะไม่สามารถครอบครองความแข็งแกร่งสูงสุดในตอนนี้ได้
และความเคารพทั้งหมดที่เขาได้รับในตอนนี้ ไม่ได้มาจากคำว่าคุณชายตระกูลเย่ ห้าคำนี้ แต่เอามาจากความแข็งแกร่งของเขาเอง สิ่งนี้สำคัญมาก!
ทั่วประเทศ มีตระกูลที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ และมีทายาทเศรษฐีรุ่นที่สองซึ่งมีสถานะเหนืออยู่มากจนนับไม่ถ้วน แต่ว่า ในบรรดาเศรษฐีรุ่นที่สองเหล่านี้ จะมีสักกี่คน ที่สามารถพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเอง เพื่อเอาชนะ
การนับถือของทุกคนได้?
มีลูกชายของนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ที่ทำตัวเป็นเน็ตไอดอล ทำตัวเป็นสามีแห่งชาติ เมื่อเศรษฐกิจตอนนั้นดี เขาได้ทำการลงทุน แล้วได้ผลดี จึงถูกทุกคนเรียกว่าเป็นอัจฉริยะด้านการลงทุน
เช่นเดียวกับที่เม่งจื๊อกล่าวไว้ ท้องฟ้าจะลงมาสู่ชาวศรีลังกา และก่อนอื่นเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานจากจิตใจ กล้ามเนื้อและกระดูก และร่างกายของเขาที่หิวโหย
ในเวลานี้ เว่ยเลี่ยงได้ส่งข้อความวีแชทให้เย่เฉิน เขียวว่า:"อาจารย์เย่ ผมกับคุณเฉินทำสัญญาเสร็จแล้ว คุณคิดว่าเราจะไปทานอาหารเย็นที่ป๋ายจินฮ่านกงกันเมื่อไหร่?"
เย่เฉินตอบว่า:"นายกับคุณเฉินรอสักครู่ก่อน"
หลังจากนั้น เขาเก็บมือถือ และพูดกับกู้ชิวอี๋ว่า:"หนานหนาน เว่ยเลี่ยงกับคุณเฉินทำธุระเสร็จแล้ว เราไปทานอาหารเย็นที่ป๋ายจินฮ่านกงกัน แต่ฉันยังมีอีกหนึ่งเรื่อง อยากจะขอให้เธอช่วยหน่อย"
กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า:"พี่เฉิน พี่จะเกรงใจกับฉันทำไม?"
เย่เฉินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า:"ภรรยาของฉันเป็นแฟนคลับของเธอ และชอบเธอมากตลอด ทานอาหารเย็น ฉันจะเรียกหล่อนมาด้วย เธอไม่ว่าอะไรใช่ไหม?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...