เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1284

พอไปถึงหน้าประตูห้องทำงาน ก็เจอเพื่อนสมัยเด็กหลี่เสี่ยวเฟินที่เดินออกมาจากห้องทำงานพอดี เมื่อเห็นเย่เฉิน เธอก็พูดอย่างมีความสุขว่า:"พี่เย่เฉิน พี่มาที่นี่ได้ไง?"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"พี่มีเรื่องจะคุยกับป้าหลี่ แกอยู่ไหม?"

"อยู่ค่ะ"หลี่เสี่ยวเฟินยิ้ม และเข้ามากอดแขนเย่เฉิน พูดอย่างสนิทสนมว่า:"พี่เย่เฉิน ช่วงนี้พี่ไม่เข้ามาเลย ฉันคิดถึงพี่มากเลย!"

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"คิดถึงพี่ก็โทรมาสิ?"

"กลัวพี่ยุ่งไง!"หลี่เสี่ยวเฟินพูดอย่างอ่อนโยน:"ฉันไม่อยากทำให้พี่เสียเวลางาน"

เย่เฉินพูดว่า:"ก็ได้ วันหลังพี่จะเลี้ยงข้าวเธอเอง เธอมีอะไรก็ไปทำก่อน พี่จะเข้าไปหาป้าหลี่"

หลี่เสี่ยวเฟินพูดว่า:"ได้ค่ะพี่เย่เฉิน พี่ไปหาป้าหลี่ก่อน ฉันไปที่ครัวก่อน ดูว่าเด็กๆเริ่มทำอาหารเย็นกันแล้วยัง เดี๋ยวพี่ก็อย่างเพิ่งรีบไป ฉันเสร็จธุระแล้วจะไปหาพี่"

"ตกลง"

หลังจากที่หลี่เสี่ยวเฟินเดินไป เย่เฉินก็เคาะประตู และมีเสียงที่ใจดีของป้าหลี่ดังมาจากด้านใน:"เย่เฉินใช่ไหม? เข้ามาสิ!"

เย่เฉินเปิดประตู และเห็นป้าหลี่นั่งเปิดเอกสารกองหนึ่ง อยู่ที่โต๊ะธรรมดาๆ

ป้าหลี่เงยหน้าขึ้นมองเขา ดันแว่น แล้วถามด้วยรอยยิ้มว่า:"มาได้ไง? จะมาก็ไม่บอกล่วงหน้าสักคำ"

เย่เฉินฝืนยิ้ม:"ป้าหลี่ ผมมาหาป้า มีเรื่องอยากจะถามป้าสักหน่อย"

ป้าหลี่พยักหน้า แล้วพูดว่า:"จะเกรงใจกับป้าทำไม พูดตรงๆก็ได้"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน