ที่ป้าหลี่พูดก็ถูก
เย่เฉินได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ตั้งแต่ยังเด็ก เขาเคยผ่านวันที่ดีที่สุดในโลก และเคยผ่านวันที่ยากที่สุดแล้วด้วย จึงเฉยๆกับทุกอย่างไปแล้ว
แม้ว่าตอนนั้นเขาจะไม่ได้แต่งงานกับเซียวชูหรัน แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังทำงานอยู่ในสถานที่ก่อสร้าง เขาก็ไม่มีอะไรที่ไม่พอใจ
เพราะในความเห็นของเขา หลังจากพ่อแม่ตายไป เขาพยายามเพื่อให้มีชีวิตอยู่ ก็เป็นการปลอบโยนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับพวกเขา
ส่วนเรื่องเงินและสถานะเขาลืมไปหมดแล้ว
ในช่วงหลายปีที่เขาแต่งงานกับเซียวชูหรัน เขาได้รับความอับอายขายหน้า แต่เขาไม่เคยคิดที่จะกลับไป ขอความช่วยเหลือจากตระกูลเย่
แม้ว่าศักดิ์ศรีของเขา จะถูกตระกูลเซียวเหยียบบนพื้นซ้ำๆ เขาก็สามารถยอมรับมันอย่างใจเย็น
ชีวิตแห่งความอัปยศผ่านไป3ปีแล้ว แต่ว่า ถึงแม้ตัวเขาเองจะอยู่ในใจกลางของกระแสน้ำวนนี้ กลับเป็นคนที่สงบที่สุด
แต่ความสงบของจิตใจของเขานั้น เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเพราะ "อาการป่วยหนัก" ของป้าหลี่
เขาในตอนนั้น กลัวป้าหลี่จะตายไปมากๆ
เพราะในสายตาของเขา ป้าหลี่เป็นผู้ช่วยชีวิตเขา เป็นพ่อแม่ที่เกิดใหม่ของเขา พ่อแม่แท้ๆ ของเขาตายไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถมองดูเธอตายไปได้
เขาเคยไปโรงพยาบาล อยากทำการจับคู่กับป้าหลี่ ดูว่าไตของเขา จะสามารถจับคู่กับป้าหลี่ได้สำเร็จหรือไม่
หากจับคู่สำเร็จ เขาก็จะบริจาคไตให้ป้าลี่
แต่ว่า ตอนนั้นทางโรงพยาบาลบอกตัวเองว่าจับคู่ล้มเหลว
ดังนั้น เขาทำได้แต่หาทุกวิธี เพื่อหาเงินให้ป้าหลี่หาไต มาทำการผ่าตัดปลูกถ่ายไต
แต่ว่า เมื่อถังซื่อไห่บอกเขาว่า อาการป่วยของป้าหลี่ยังต้องการเงินอีก2 ล้านเพื่อรักษาชีวิตเธอ เขาก็เลยยอม
เขารู้ว่า เขาไม่มีทางอื่นที่จะช่วยป้าหลี่ได้ นอกจากการรับเงินของตระกูลเย่
ดังนั้นเขาจึงยอมรับตี้เหากรุ๊ป และเงินสด 10 พันล้านที่ตระกูลเย่ที่มอบให้เขา
ตั้งแต่นั้นมา เส้นทางชีวิตของเย่เฉิน ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
แต่ว่า เขาไม่เคยคิดเลยว่า ทั้งหมดนี้เป็นแค่กลยุทธ์ทุกข์กายของถังซื่อไห่และป้าหลี่
การบังคับตัวเอง ให้ยอมรับ "ของขวัญ" หรือ "การชดเชย" กลอุบายทุกข์กายของตระกูลเย่
ในเวลานี้ เขามีความขุ่นเคืองที่จะถูกหลอกและถึงกับทรยศในหัวใจของเขา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...